Femme logo

Home / Forums / Relaties / Ik voel me nergens meer thuis.

Ik voel me nergens meer thuis.

  • aangemaakt
    6 jun 2015
  • laatste reactie
    6 jun 2015
  • 1
    reactie
  • 2
    gebruikers
  • Origineel gepost door xkusmelina
    Meest gepost door Anoniem
    Laatste bericht van Anoniem
Relaties
  • Aanmaker
    Onderwerp

  • xkusmelina
    Bijdrager

    hoi allemaal,
    ik heb eigelijk paar problemen..
    ik zal eerst even beginnen met hoe mijn leven er uit ziet, ik ben een meisje van 15 en mijn ouders zijn gescheiden. ik heb nu een stiefvader en een stiefmoeder er bij en 2 zusjes bij mijn vader, van mijn stiefmoeder en van mijn vader. Paar jaar geleden zijn mijn ouders gaan scheiden, ik heb het daar best moeilijk mee gehad. ik kreeg na 2 weken al een stiefmoeder en in het begin was dat bet leuk een nieuwe moeder/zus er bij. maar na paar jaar gingen ze trouwen en kregen ze kinderen en nu voel ik me gewoon op de 2e plaats gezet. ik heb er al veel over gepraat ook met mijn ouders maar het helpt maar niet. ook bij mijn moeder voel ik me niet erg meer thuis mijn punt is ik voel me nergens meer thuis. ook op school voel ik me vaak niet zo fijn omdat ik met meisjes in de klas zit die neppe verhalen vertellen en ik weet dat ze nep zijn. en daarmee er willen opscheppen enz. ook heb ik een beste vriendin en ik had een squad alleen die beste vriendin heeft het ook erg moeilijk op school en thuis daar door kan ze vaak niet afspreken. ook had ik dus een squad maar die viel uit elkaar door verhuizingen en onbetrouwbare mensen. dus ik voel me nu best alleen en ga daar door ook onbewust rare dingen (roken stelen drinken blowen) ook al ben ik gewoon echt niet zo’n aso meisje. maar waar het omgaat ik voel me dus nergens thuis en ik baal er gewoon nu ook erg van dat ik mijn vrienden bijna niet meer zie, ook vind ik het erg vervelend dan vertel ik een keer de waarheid dat ik niet naar de camping wil (waar we om het weekend heen gaan) en worden ze boos op mij en voel ik me erg ongelukkig. en ga ik ook praten met mijn ouders maar dat werkt gewoon echt niet want ze verbloemen het allen maar. en ook wil ik dus graag een tijdje er tussen uit maar dat kan niet want ik heb niet goed contact met mijn familie (dus geen optie)
    ik hoop dat iemand me wat hulp of tips kan geven…
    xx

  • Reageer

    Hey,
    Allereerst het spijt me te horen over je moeilijke thuissituatie. Snap dat dit hele gemengde gevoelens kan veroorzaken. Maar met de verkeerde dingen die jij zelf al aangaf (roken, drinken, blowen en stelen) maak je een situatie niet echt makkelijker erop. Ik begrijp dat je naar iets op zoek bent waar je enthousiast van wordt of wat misschien je afleidt van je situatie. Zoek iets verder, doe je eigen ding op school en kijk ook uit naar dingen waar je wat aan hebt. Ik heb niets tegen roken, drinken en zelfs blowen, maar op jouw leeftijd is dat niet handig om te doen. Naast dat het ook nog tegen de wet is, kun je er een verslaving aan overhouden en je wint er geen ‘goede’ aandacht mee.

    Wat betreft die camping, probeer misschien voor het weekend een alternatief te hebben gevonden, zoals logeren bij een vriendin. Ik geloof je helemaal dat dat misschien lastig is aangezien je vriendin ook door moeilijke periodes heengaat, maar misschien zijn de vriendinnen die verhuist zijn uit de squad blij om je nog eens een keer te zien. De vakantie is in zicht, dus maak er goed gebruik van. Dagje Efteling, dagje naar de stad, weekendje weg met vriendinnengroep, bioscoop of wat jullie ook graag doen op jullie leeftijd: zorg ervoor dat jullie samen dingen hebben om naar uit te kijken. Daarmee gaat de tijd ook wat sneller.

    Ik hoop dat je hier iets aan hebt gehad. Toen ik 15 was ging ik op een andere manier door echt een kutfase die al een paar jaar aan de gang was. Thuis had ik veel ruzie en op school had ik iedere dag wel mot met mensen, waardoor ik ook als een loner mijn laatste jaren op school had doorgebracht, met uitzondering aan twee vriendinnen op die school. Ik hield erg van tekenen en heb daarom ook op school mijn uiterste best gedaan voor alle vakken, want ik wilde zo snel mogelijk klaar zijn en doen wat ik wilde doen. Nu wordt ik komende week 22, heb van mijn hobby mijn studie gemaakt, heb een lieve vriend en heb op de opleiding ook mensen ontmoet die een beetje hetzelfde denken zoals ik. Ook al ben ik niet blij over wat ik heb moeten doorstaan op mijn 15e, maar ben wel blij dat ik nooit heb opgegeven. Dit, je toekomst dus, is waar je al de ellende voor gaat doorstaan. En je bent echt geen loser, of aso, of wat dan ook; maar gewoon zoekende. Ook al baal je enorm, ik denk dat dit afzonderlijke je toch wel snel volwassen laat maken; want je neemt ook onbewust verantwoordelijkheid voor bepaalde dingen.

    Ik wens je heeeeeel veel succes!

Reageer

Je moet ingelogd zijn om een reactie op dit onderwerp te kunnen geven.

6 jun 2015
0 / 1
6 jun 2015
6 jun 2015