Jongens zijn nou eenmaal wat minder gevoelig en de meeste geven minder snel een compliment. Mijn (inmiddels ex) vriend gaf me continu complimenten, over alles en op elk moment, op een gegeven moment geloof je er dan ook niet meer in..
Af en toe een compliment is alleen maar fijn, maar heel vaak of helemaal niet is niet fijn. Misschien kun je er eens met hem over praten? Dat je er onzeker van wordt dat hij je geen complimenten geeft?
@Jenny12 wrote:
@AG_ wrote:
Het is zeker wel een optie hoor er zijn ook huizen waar honden wel zijn toegestaan, dus ik snap niet helemaal waar dit vandaan komt? Je zult misschien wat langer moeten zoeken of iets meer betalen, maar goed dat moet je er dan voor over hebben. Wanneer je studeert kun je ook veel vanuit huis doen waardoor je dus wel tijd hebt voor je hond. ;)
Het kan in Nederland al niet altijd in de buurt.
Thuis moet je ook werken en heb je ook weinig tijd voor je hond.
Een hond meenemen tijdens je studie is mogelijk, alleen is het veel moeilijker. Bovendien is het ook niet fijn voor een hond om weinig aandacht te krijgen, want een hond heeft nou eenmaal voldoende aandacht nodig. (kan bij sommige niet zo zijn, maar de meeste wel)
Klopt, maar het is ook nog niet zover.
Ik heb een onwijs klein hondje, dus urenlange wandelingen zijn niet eens goed voor haar.
Qua aandacht kan ik dat goed combineren en ook met de studie die ik zou gaan willen volgen (moet de mogelijkheden hiervoor nog even goed uitzoeken) zou zij mij veel kunnen helpen omdat je ook onderzoek doet naar hondengedrag.
Ik kan niet in de toekomst kijken, wellicht denk ik er over 2.5 jaar heel anders over en laat ik haar toch achter, maar indien mogelijk zou ik haar op dit moment graag meenemen. :)
Het is zeker wel een optie hoor er zijn ook huizen waar honden wel zijn toegestaan, dus ik snap niet helemaal waar dit vandaan komt? Je zult misschien wat langer moeten zoeken of iets meer betalen, maar goed dat moet je er dan voor over hebben. Wanneer je studeert kun je ook veel vanuit huis doen waardoor je dus wel tijd hebt voor je hond. ;)
Het kan in Nederland al niet altijd in de buurt.
Komt het altijd (of meer?) voordat je ongesteld moet worden?
Ik denk ook dat het een kwestie is van goed wassen (met water!) en misschien de doekjes die lolita hierboven benoemde gaan gebruiken.
Daarin verschillen wij dan van mening, maar TS kan heel goed zelf opmaken waarom ze het doet ja of nee.
Zou het trouwens wel even met je ouders erover hebben, niet elke ouder is er blij mee als hun kind gothic wordt. Alles moet dan opeens zwart en dat kan best even wennen zijn.
@lolita wrote:
Will had al eerder gelogen over een nieuw vriendinnetje. Nou niet de vriendin die had ie wel maar wat ze deden en hoe goed de relatie was enzo. Daar loogie over. En nu na een ruzie heeft ie er ineens een waar hij jmhij meteen over vertelt. En ze nodigt me uit op fb. Maar haar profiel is maar 1 dag oud. Het kannik weet het maar ik vertouw hem niet. En die foto die hij me van haar stuurde was een grijs wit foto van haar die ze als enige pic op haar fb had. Als ik mn gf liet zien zou ik zelf gemaakte pic laten zien. Maar ik geef hem de voordeel van de twijfel. Idc anyways al had ie 5chickies. Maar ik haat dat dat liegen .-. Ik lieg ook niet tegen hem. Neem dan een echte Ipv een fantasy vriendin weet je wel.
Moest even je post ontcijferen, maar volgens mij is het gelukt.
Laat hem lekker zijn gang gaan. Ik denk dat hij je gewoon jaloers wil maken met zijn “vriendinnetjes” om jou misschien voor zich te winnen?
Ik zit zelf momenteel ook even in een “dip” met mijn relatie. “Heeft het nog wel zin..?” is iets dat ik me heel erg veel afvraag.
Je moet jezelf afvragen of je nog van je vriend houd, nog net zo verliefd bent als toen je met hem kreeg en het gevoel hebt dat je ervoor wil vechten. Als je dit allemaal nog hebt zou ik er volledig voor gaan.
Als jullie zo verschillen en eigenlijk twee uitersten zijn van elkaar (herkenbaar punt) dan kan dat vaak ruzies veroorzaken, hier moet je mee om kunnen gaan. Maar is dit leuk? Wil je een relatie met vaak ruzies? Kan je dat aan?
Ik weet niet hoe oud je bent, maar er zijn genoeg leuke/lieve/knappe/sociale jongens in de wereld. Als je nu je relatie verbreekt met je vriend vind je vast wel een jongen die wel helemaal/beter bij je past. Dat is natuurlijk ongelooflijk moeilijk om te beseffen, maar het is wel zo.
De “gevoelens” die jij hebt op dit moment voor je beste vriend zijn denk ik geen gevoelens van verliefdheid. Doordat je nu ruzie hebt met je vriend, en de laatste tijd wat meer, trek je meer naar je beste vriend toe omdat je daar wel liefde krijgt en je op je gemak voelt en met hem kunt praten. Ik denk dat die gevoelens daardoor ontstaan..
Je moet het zelf weten, als jij denkt dat je echt verliefd bent op je beste vriend moet je met je huidige relatie stoppen en wellicht een relatie beginnen met je beste vriend. Maar die keuzes kunnen wij niet voor je maken.
@lolita wrote:
Je kan het ook aan hem vragen. Intetnet staat vaak ook vol rare zooi. En alles heeft ook een persoonlijke kant
Doelde er meer op dat “gothic zijn” vaak als een levensstijl wordt beschreven en niet iedereen die zwarte kleren draagt meteen gothic is. Als je op de juiste manier zoekt kun je ook goede informatie vinden van betrouwbare sites. ;)
Ik ben niet echt thuis in het “gothic-wereldje”, maar volgens mij is het gothic zijn niet alleen zwart kleden, maar is het gewoon een bepaalde levensstijl. Ik zou even op Google kijken wat gothic zijn precies is en hoe je het kunt worden. Ik typte het namelijk in bij Google en zag heel veel links. :)
Ben je al eens ongesteld geweest?
Okee, dan zal ik het eventjes in de gaten houden.
Oh, heb me er nooit in verdiept, vandaar dat ik het niet wist.. Sorry!
Klopt, als je ergens heen gaat moet je “dát” gevoel hebben van dit is mijn huis/plaats. Ik wil sowieso binnenkort naar Zweden of Noorwegen gaan en de taal leren voordat ik daar überhaupt zou gaan studeren. Vind dat je dan niet in het Engels kan gaan studeren, dan heb je nog niets aan het feit dat je in het buitenland gestudeerd hebt.. In Nederland kun je immers ook Engelstalige studies volgen.
Parijs ben ik ook één keer geweest, vond het wel een mooie/leuke stad, maar het is niet zó speciaal als het vaak omschreven wordt. Zou ook niet mijn “thuis” kunnen worden.
@Scar wrote:
Hmm ik zou nooit mijn hobby opgeven voor een Jongen. Mijn lief moet weten dat inlineskaten op de eerste plaats komt, niet hij. In jouw geval zou ik het nog een keer proberen. In begin ging het wel goed met jullie en mits een beetje overleg/afspraken kan het wel lukken tussen jullie. Als het dan toch niet lukt hebben jullie tenminste nog eens geprobeerd ;)
Ik heb niet mijn hobby compleet opgegeven omdat ik mijn oude paard nu weer terug heb. Het gaat hem er alleen om dat ik dus ook dingen buiten hem om doe en hij dan meestal niets anders te doen heeft.
We hebben nu even een “break” ingelast. Ik had maandag écht even een ongelooflijke dip door van alles wat in één keer kwam waardoor ik me om heb laten praten naar 1 weekje. 8)7
Ga dit nu even proberen te rekken naar onze afspraak: twee weken.
Ik zou mijn hond uiteraard meenemen dan, kan echt niet zonder mijn maatje. Ik ben ook een echt familiemens, dus dat gaat wel erg moeilijk worden, maar gelukkig bestaan er vliegtuigen. :)
Ik snap je keuze overigens wel. Dat is voor mij de enige reden dat ik het niet helemaal 100% zeker weet. Als mijn familie mee zou willen dan zou ik echt sowieso gaan. :)
Heb ik van mensen die daar wonen (nog) niet gehoord, maar als dat wel zo is, dan is dat zo. Daar kan ik best mee leven, ondanks mijn nachtblindheid.
Zo zal ik iets hebben met de “donkere” Scandinavische landen, dat heb jij met Canada. Iets wat mij dan weer totaal niet trekt..
Zijn er hier ook mensen die geïnteresseerd zijn in de Balkan-landen? Niet om te studeren neem ik aan, maar wellicht om te wonen / werken?
@coowckie wrote:
Je weet dat het in noorwegen enzo 168 dagen donker is? :P
Ik heb wel aan emigreren gedacht het is nu gewoon onmogelijk met school en de paarden enzo maar ik wil altijd nog een keer terug naar canada ben er geweest en vond het zooo gaaf daar
Ik wil daar later misschien zelf wel een sportstal beginnen met jochem dat lijkt me zo gaaf
Ik wou ook een tussenjaar doen en dan naar nieuw zeeland om daar een jaar te gaan studeren
Dat schijnt nog best mee te vallen, ’t is gewoon al vroeg donker, maar dat maakt mij niets uit. Noorwegen staat op dit moment net iets onder Zweden, maar ik weet nog niet precies waar ik heen wil.
Het onderwijsniveau ligt in Scandinavië erg hoog, vind ik ook een groot voordeel want ik weet toevallig van Italië dat het daar echt een stuk lager ligt.
Canada hoor ik tegenwoordig heel veel, ben er nog nooit geweest dus kan daar niet over oordelen. Een vriendin van mij is er ook heen verhuist, zij is helemaal gelukkig daar terwijl ze er heel erg tegenop zag.
@The_Unknown wrote:
als jij 100% weet dat het niet meer werkt dan is meer de vraag waarom nog doorgaan.
je zou het natuurlijk ook nog een laatste kans kunnen geven en het hem ook zeggen dat het de laatste kans is en als het weer gebeurd dat het dan definitief over is.
100% zeker weten doe je iets nooit.. Ik had gisternacht nog een best uitgebreid gesprek en ik heb gezegd dat ik er wel over na wilde denken of we het twee weken zouden proberen. Geen verbetering? = Stoppen. Gaat het wel beter dan “verlengen” we die tijd gewoon weer en wie weet gaat het dan wel goed.
Mijn vriend wilde het liever “een tijdje” proberen en dat kon hij niet definiëren. Toen ik hem ernaar vroeg kwam het erop neer dat hij wel aan een maand of misschien twee maanden dacht. Ik vind dat gewoon uitstellen, als het met een week al misgaat wil ik niet aan een maand verbonden zitten.
Ja, als we het gaat proberen wil ik wel de hele probeertijd volhouden, ook al houdt het daarna op.
@coowckie wrote:
Ik weet precies wat je bedoeld met de paarden en ik vind het knap da je het toch een deel opgeeft voor je vriend maar een relatie is geven en nemen en als hij er niet mee om kan gaan dat jij een hobby hebt die iets meer tijd in beslag neemt dan een hamster tja deal with it
Probeer het er met hem over te hebben of het nog verder kan zo en wat hij precies van jou verwacht en andersom
Je moet duidelijke lijnen hebben anders is het nooit goed wat je doet
Hoop dat mijn bericht een beetje te snappen is haha je kunt me altijd pmem ik heb namelijk een soort zelfde iets gehad ;)
We hebben er de laatste maand zóveel over gepraat en hij zei / leek het steeds te begrijpen totdat ik weer naar mijn paard wilde gaan, dan kregen we weer ruzie. Telkens als ik hem ermee confronteer dan is het van: “Ik gun het je ook” maar dat zegt hij terwijl hij tegelijkertijd anders doet. Nu was het ook zo dat ik vanaf januari wel weer volop kon gaan, want dan ging hij toch weer basketballen en fitnessen.
Goed dat hij zijn eigen dingen doet, maar die “want” hoort er in mijn ogen niet te staan. Hij moet het ook accepteren dat ik mijn paard moet verzorgen (staat all-in dus hoef er niet elke dag heen) en dat ik dát leuk vind om te doen. We hebben het er echt dikwijls over gehad, hij houdt van feesten en drinken, ik ben 15 dus mag dat niet maar het is ook niet m’n ding. Ik houd van paarden, hij niet. Nou, prima. Maar als we elkaar allebei onze dingen laten doen is er wat mij betreft geen probleem, helaas denkt mijn vriend daar toch anders over.
@Scar wrote:
Mijn vriendin en ik gaan later MISSCHIEN (!) een project beginnen. Nuja, vooral mijn vriendin. Ze wilt in de UK een project beginnen rond obesitaspatiënten. Niet zomaar even een dieetje voorschrijven maar echt de kern zoeken, in hun dagelijkse leven meespelen,… en ze had me voorgesteld om mee te gaan. Als haar boekhoudster, informatica-assistente en omdat ik 2 jaar psychologie heb gedaan ook eventueel als psychologe. Het klinkt misschien allemaal raar maar ze heeft dat zo uitgebreid uitgelegd dat het me nog geen slecht idee is, en er is een markt voor.
Ik wou na mijn middelbare naar Parijs gaan om daar te studeren. Kwestie van ook wat kennis over de wereld op te doen en voor mijn Frans. Maar 2 jaar geleden gingen we daar op schoolreid en kweetni… het viel een beetje tegen.
Mijn grote droom is om later in Montréal, Canada te wonen. Ik ben er een keer naar toe gegaan en mijn ouders gaan er regelmatig naartoe omdat mijn papa daar moet gaan voor zijn werk. Ik ben er gewoon verliefd op geworden. Het lijkt op Brussel maar dan meer natuur en de sfeer is daar geweldig. I-love-it!
En misschien klinkt het raar… maar ik zou graag een tijdje in Amsterdam wonen/leven. Studeren, werken,… misschien ook echt definitief wonen.
Uiteindelijk is alleen Amsterdam al zeker, de rest hangt af van mijn toekomst en werk. Ik wil ook niet té ver gaan van mijn thuisland (België) ;)
Aha, jij komt uit België.
Amsterdam, zou er niet graag zitten maar veel “buitenlanders” wel. Is ook lekker dichtbij huis en is voor toeristen een mooie stad, ook voor studenten trouwens.
UK spreekt mij persoonlijk niet aan, wel een gaaf plan van die vriendin van je. Dat ze dat zomaar even bedenkt zeg, je moet er maar op komen!
Canada hoor ik steeds vaker voorbij komen, ben er zelf nooit geweest dus kan er niet over oordelen. Het schijnt een erg mooi land te zijn, al ben ik niet zo van de Engelstalige landen. Geen idee wat het is, maar het trekt me een stuk minder.
Frankrijk vind ik altijd wel iets sfeervols hebben, maar om er te studeren, nog nooit over nagedacht eigenlijk. Waarom vond je Parijs zo tegenvallen?
Ik ben er nog nooit geweest, maar Noorwegen heeft me altijd aangetrokken. De foto’s die ik ervan gezien heb vind ik echt prachtig, de natuur ed. ook vind ik het een erg leuk taaltje en schijnt de bevolking ook vriendelijk te zijn. Ik denk dat je daar echt heerlijk rustig kan wonen.
Zweden is mij pas echt opgevallen toen ik er vele ervaringen over hoorde, deze waren zo positief dat ik me ook in dit land ben gaan verdiepen en het mij ook aanspreekt.
Ik ben meer van de apartere landen, het oost-blok zou mij ook erg aanspreken, maar daar ligt het niveau van het onderwijs naar mijn idee vele malen lager waardoor ik er dan weinig aan heb om nou juist daar te gaan studeren.
Een land dat ik vergeten was maar onwijs mooi vind: Italië. Helaas heb ik hier ook over gehoord dat het niveau van onderwijs (geneeskunde specifiek) lager ligt dan in Nederland en ik weet niet of dit later in mijn nadeel zou kunnen werken bij het vinden van in baan.
De kou, ja, ik vind het altijd wel wat sfeer brengen. Lekker voor een kacheltje met warme chocolademelk vind ik ronduit heerlijk. Ik zie er niet zo tegenop dat het daar een stuk kouder zou zijn dan in Nederland. Het is niet dat ik het om het klimaat heb uitgekozen, ben wat vakanties betreft echt iemand die naar de zon wil, dit jaar ook naar Turkije.
Een stad, dorp of middle of nowhere? Dat laatste zal geen optie zijn ivm het studeren dat toch wel in grotere steden zal moeten, ook ben ik wel iemand die van een praatje houdt, maar een stad vind ik weer te druk. Een gezellig klein dorpje zou mij dan wel aanspreken.
Zoals je ziet ben ik er echt nog niet uit waar ik dan heen wil.. Ik wil me er wel op gaan oriënteren omdat ik de taal wel wil beheersen voor ik ergens zou gaan studeren.
Ik vind Miley sowieso al niets, eigenlijk nooit iets gevonden. Waarom ze zo is verandert komt doordat ze van haar Disney imago af wilde.. Vind het persoonlijk erg zonde, want de reputatie die ze nu heeft is niet bepaald goed, maar als zij zich er gelukkig bij voelt, waarom niet? Ik heb dat niet voor haar te bepalen en sta niet in haar schoenen. (Gelukkig)
Ik heb het nog nooit gedaan en dus ook geen ervaring mee. Wat wil je er precies mee gaan doen? Hier in het topic een RPG-“verhaal” schrijven of via iets anders?
Lang niet gereageerd, maar toch…
Zonde dat je van de HAVO naar VMBO moest terwijl je het wel had gekund..
Ik zit in VWO 4.
Onder “de rest” kun je denk ik vrienden verstaan, of mensen van school die je van gezicht “kent”.
Ik ben zelf 15 jaar en heb met twee jongens gezoend. Mijn ex-vriend en met mijn huidige vriend.
Mijn vriend is juist van het alles willen betalen, maar ik houd daar niet van. Dan kunnen later, mocht de relatie ophouden, altijd de beschuldigingen komen dat ik nooit wat betaalde.. Ik werk niet en moet het ook van mijn zakgeld en gespaarde centjes doen, maar ik ben ook niet iemand die iets groots wil doen, een keertje naar de bios vind ik al goed genoeg, maar daar verschilt iedereen in.
Je moet doen wat goed voelt. Aan je OP te lezen vind je het duidelijk niet fijn dat je vriend nooit iets betaald als jullie ergens heen gaan. Is dit altijd al zo geweest in jullie relatie, of is dat sinds een korte tijd? Als jij het niet nog eens wil voorschieten omdat hij nooit iets betaald moet je het niet doen, maar dan kan jullie geplande uitje waarschijnlijk ook niet doorgaan..
Praten is in mijn idee de beste therapie, praat er dus met hem over. Zeg hem duidelijk dat je het niet leuk/fijn vind dat hij nooit iets kan betalen als het op uitjes aankomt en dat jij dit na drie jaar ook wel eens zat bent.
Ik zou me persoonlijk niet focussen op het feit om per se een emo jongen te vinden. Dé ware jongen komt vanzelf wel op je pad, wanneer je er naar gaat zoeken zal je hem waarschijnlijk niet vinden..
Mocht je er toch echt behoefte aan hebben zou ik ook even gaan google-en. Ik ben zelf niet thuis in die wereld dus kan je niet aan sites/forums helpen, maar deze zullen er zeker zijn.
Voor mij vanavond niet zo’n leuke avond.. Ga een goed gesprek hebben met mijn vriend en kijken hoe we verder moeten. De afgelopen weken veel ruzie gehad, dan ging het weer goed en dan weer ruzie..
Ik ben nog nooit vreemdgegaan, ook niet van plan te gaan doen.
Ben je ooit een relatie begonnen met een jongen, die je na een (korte) tijd echt helemaal niet meer leuk vond en jullie totaal niet bij elkaar bleken te passen?
Sterkte Nini!
Als hij dat duidelijk heeft gemaakt aan jullie beiden zit jou vriendin gewoon compleet fout. Zij hoort hem gewoon als een normale vriend te behandelen en hem niet proberen af te pakken van jou. Ik denk dat jij dat haar eens goed duidelijk moet gaan maken door middel van een face to face gesprek.
Ik snap dat zij het vervelend zal vinden omdat zij deze jongen ook leuk vond, hij heeft niet voor haar gekozen en ik kan begrijpen dat zij daar flink van baalt. Zoiets is nooit leuk en zeker niet als die jongen er dan met je beste vriendin van door gaat. Ze zal ook moet begrijpen (en dit heeft misschien wat tijd nodig) dat jij hier niet de schuldige aan bent en ze op jou geen “wraak” moet gaan nemen door hem van jou af proberen te pakken.
The_Unknown, waarom specifiek deze twee landen?
Inge14, voor jou eigenlijk dezelfde vraag: waarom specifiek deze landen? IJsland lijkt mij ook onwijs gaaf, vooral een erg mooi land. Ik ben er zelf nog nooit geweest.
Ik ben meer van de “niet-standaard” landen, dus geen landen zoals de VS, UK, Australië, Duitsland etc. IJsland zou dan wel weer in mijn rijtje passen of Zweden, Noorwegen, Finland. Ik heb nu nog geen flauw idee welk land ik zou willen.. Wil me er wel in gaan verdiepen en dan er meerdere keren heen gaan en de taal leren, zodat ik wel precies weet waar ik terecht kom.
Bij mij werkt Labello altijd erg goed. Het is een kwestie van blijven smeren en je lippen voor het fietsen goed invetten. Ik heb er voornamelijk in de winter ook last van omdat ik een aardig stuk moet fietsen naar school en het invetten helpt dan wel.
Blijven oefenen is dé beste manier. Ik heb ook heel vaak geoefend en kan het nog steeds niet zoals ik het wil, maar het gaat de goede kant op. Verder kun je talloze filmpjes op youtube.com vinden die je wellicht kunnen helpen het sneller aan te leren.
Succes.
Inderdaad gewoon zeggen, zeker als je een oudere zus hebt weet je moeder dat die tijd eraan zit te komen. Is ook niets om je voor te schamen.
Ik zou eens gaan zitten met je vriendin. Als zij een echte vriendin is laat ze jou vriendje met rust, ook al vind zij hem ook leuk, hij heeft voor jou gekozen en dat zal ze moeten accepteren.
Je kunt er zelf misschien wel rekening mee houden dat je in haar buurt niet continu aan elkaar zit of gaat zoenen, dat lokt misschien ook bepaald gedrag van haar uit.
Het is wel een enorm lastige situatie, dat zeker.
Ik denk ook dat, zoals hierboven is gezegd, de moeder van het kind bang is dat jij je ook als een moeder gaat gedragen tegenover “haar” kind. Iets wat natuurlijk te begrijpen is, maar daarom niet onwijs lastig voor jou en de vader van het kind. Zeker omdat jij deze bedoelingen helemaal niet hebt.
Als ik het dus goed begrijpt hebben de ouders van het kind beide een nieuwe relatie? Wel apart dat de ex van je vriend er dan zo’n probleem van maakt..
Zijn jullie al eens met z’n vieren om de tafel gaan zitten om de dingen te bespreken? Misschien is dit anders een goed plan, dan kun jij goed duidelijk maken dat het helemaal niet je bedoeling is de moederrol over te nemen?
Als ze niet goed uit elkaar zijn gegaan zal het sowieso lastig blijven wanneer ze het niet goed uitpraten en jou en haar nieuwe vriend er niet bij betrekken..
