@Eefje99 wrote:
Ik probeer dit inderdaad… Maar ergens voel ik me toch leger dan voorheen..
Komt erbij dat de timing zo raar is, hij sprak een paar dagen terug nog van alles uit…
En nu zegt hij er is geen plaats meer voor jou… Oke.. Was ik dan zo onbelangrijk…
Hoi Eefje,
Hoe gaat het nu?
Dat je je leeg voelt is denk ik logisch, er is ook echt iets weggevallen uit je leven. Je zegt het goed, het kost veel energie om je bezig te houden met antwoorden als je weet dat je die niet gaat krijgen. En weet je, iemand die zo met gevoelszaken omgaat zou ik zelf niet in mijn leven willen. Misschien heb je gelijk en was je voor hem minder belangrijk. Hoe dan ook, met de tijd zal het slijten, zoals dat met alles gaat.
Ha Eefje,
Gevoelens zijn er nu eenmaal. Het maakt helemaal niet uit wat de omstandigheden zijn eigenlijk. Je bent verdrietig omdat je ergens afscheid van moet nemen. In jouw geval is dat natuurlijk lastiger omdat er geen ruimte voor is om dat te uiten of te delen.
Het best is om zo snel mogelijk te accepteren dat het is wat het is en zoek voor jezelf een manier om ruimte te kunnen geven aan wat je voelt.
Mij heeft het in het verleden geholpen om strandwandelingen te maken en gewoon te huilen als ik daar behoefte aan had. Niemand die daar op let.
Het gaat beter worden 
