Ik wil uit huis en op kamers gaan omdat ik het thuis echt meer als zat ben.
Mijn moeder controleert echt alles van mij ook mijn bankzaken, ik weet van mezelf dat ik zelfstandig genoeg ben om op kamers te gaan, maar mijn moeder ziet dat niet. en heb het er al vaak over gehad dat ik niet meer als een kind behandeld wil worden, dat ik zelf mijn bankzaken kan doen en dat ik gewoon zelfstandig ben en op kamers kan. Maar ook mijn zus bemoeit zich er dan mee en die zegt dat ik dat allemaal niet kan.
Zelfs toen ik naar Australië ging moest mijn vader met me mee omdat mijn moeder bang was dat ik dat niet zou kunnen, maar mijn zusje -16- zou zoiets dan wel weer mogen en dan voel ik me gewoon onzeker door en ik heb ook het gevoel dat ze me hindert in het zijn van mezelf.
Ik heb nooit met mijn moeder overweg kunnen gaan en ze scheld me ook voor van alles uit ook dat ik te dik ben en ik ben niet de slankste maar dagelijks horen dat je te dik bent dat zit me dwars, en dan begint mijn zusje ook over mijn gewicht en er zijn ook veel meer dingen waar ik me echt heel erg aan erger, maar als ik het dan eruit gooi wat dwars zit dan neemt ze me niet serieus.
Weet iemand wat ik moet doen. K zit nu ook met tranen in m’n ogen dit te typen omdat de emmer echt vol begint te lopen. Er gaat ook geen dag voorbij zonder dat ik ruzie heb met haar.
Ik wil voor ik op kamers ga wachten of ik stage kan lopen in Australië en anders zoek ik iets in Europa. Ik wil ook perse mijn blokstage in het buitenland lopen omdat ik weg wil. Weg van huis weg van alles.
Ja het jongere broertje/zusje lijkt er altijd te makkelijk van af te komen, maar dat is niet hetgeen waar jouw probleem groter door wordt.
Als je nog geen plan kan overzien of in staat bent te onderhouden, dan kom je niet ver. Australie is, momenteel, meer een idealisatie dan iets dan je in je eentje kan realiseren. Dat het gras elders groener is, kan altijd zo zijn, maar zolang jij nu nog niet veel kan, zul je toch het beste eruit moeten halen.
Dus kom met logica. En niet met hak-op-de-tak ideeën omdat je waarschijnlijk zojuist ruzie met je moeder hebt gehad.
Moeders kunnen vervelend zijn, maar geen enkel doet het erom omdat ze niets gunnen. Althans, normaal gesproken is dat zo. De kern waarom zij wel vervelend naar jou toe doet is hoogstwaarschijnlijk dat jij haar wegduwt voor waar zij zich zorgen om maakt. Of dit zorgen zijn met een reden kan mij een worst wezen, ze laat je hoe dan ook toch naar Australië gaan en ik neem aan dat er een groot deel vanuit haar portemonnee komt.
Mijn advies dus: zoek een manier om met je moeder te kunnen verzoenen. Of je haar nu moet of niet, vrede daar brengt een enorme hoop rust. En wie weet een beetje vrijheid ook.
