Hm juist. Uitmaken. Nog nooit echt mee geconfronteerd, tenminste dat ik het zelf deed.
Haha oja, brugklas, na twee weken dacht ik: “Onee wat doe ik!” En toen liet ik een vriendin het uitmaken. Nee, wacht, die vriendin wilde dat graag doen. Achteraf hoorde ik dat hij moest huilen enzo, maar hé, ik was een onnozel bruggertje. *Springt in de verdediging door schaamte*
En oja! Als we de tweewekenhandjesvasthoudenneprelatie niet meetellen, ging ik het maar weer eens proberen op, euhm, vijftienjarige leeftijd. Leuke jongen, dacht ik. Totdat ik tijdens het leren van mijn biologie-pta gebeld werd door een van mijn beste vriendinnen. Hij was vreemdgegaan.
Tja. Ik sms sturen, uitleg vragen. Hij ontkennen, ik bozer (vriendin wist het uit betrouwbare bron, ze is zelf nog betrouwbaarder), uiteindelijk kwam het er op neer dat hij zei dat hij niet wist dat we iets hadden en dat hij “er anders wel een beetje meer rekening mee had gehouden”. Juist. Als hij naast me had gestaan, zweer ik dat hij waarschijnlijk ergens met een steen aan zijn been (rijm) in een sloot had gelegen. Of in stukjes. Ik word nog boos. Maar goed. Toen was het dus uit, ik haat hem na 2 jaar nog steeds. Achteraf hoorde ik dat hij nog veel vaker met andere meisjes had gezoend en sex had gehad en rookte (terwijl hij tegen mij zei dat hij dat walgelijk vond). Gelukkig heb hem mij niet laten ontmaagden, ik ben toch niet zo onnozel als hij dacht. Hm. Leuke gozer.
Maaarrrrrrr ik had wel een dikke acht voor dat pta. Eat. That.
Nu heb ik wel een leuke vriend hoor. (:
