Er is afgelopen vrijdag een besloten meeting geweest en als jullie zin hebben kunnen jullie het verslag hieronder lezen :)
Het Meetingverslag
Op vrijdag 27 februari 2009 was het zover: De langverwachte meeting tussen Margo, Sander, Iris en ik. We hadden om 13.00 uur afgesproken op station Utrecht Centraal. Nadat Margo en ik met moeite onze ouders hadden overtuigd dat de anderen echt geen seriemoordenaars of oude mannen van 53 waren, kregen ook wij toestemming om te gaan.
Ik moet zeggen dat het heel raar was om op donderdagavond tegen elkaar te zeggen: Tot morgen! en dat het dan ook echt Tot Morgen! is :p Vooral bij Iris had ik dat, aangezien ik haar al zes jaar ken via internet.
Anyway, bijna iedereen was op van de zenuwen, alleen Sander wist dit te verbergen. Ik werd vrijdagochtend wakker gesmst en daarna stroomden de “Ik ben zo zenuwachtig”-smsjes binnen.
En ja, inderdaad, als je dan eenmaal onderweg bent, krijg je ineens geen hap door je keel. Je hartje gaat van boemboemboem en je krijgt een beetje zweethandjes :p
Sander had een trein te vroeg genomen en stond al rond half één op het station, daarna kwam Iris en daarna Margo. Ze stonden dus allemaal al klaar, zonder machinegeweer of iets dergelijks, op perron 19a om ook mij Utrecht in te slepen.
Ik stelde me netjes voor d.m.v. een hand te geven, maar Sander gaf subtiel aan (“alleen maar een hand?”) dat hij behoefte had aan een dikke knuffel. Na nog een knuffelrondje vertrokken we allemaal Hoog Catherijne in. En wat zagen we als eerste? Een minidraaimolen. Sander smeekte of hij erin mocht en na toestemming van Iris, Margo en mij duwde hij een 1 euro munt in het apparaat en had de tijd van zijn leven.

Tegelijkertijd bleek hoe geslaagd deze meeting was (door Isabeau vanuit hetzelfde treintje genomen :p ):

We besloten maar eens naar buiten te gaan en door het altijd zonnige Utrecht te lopen. Niet dus. Het regende. Iris bleek haar paraplu (ze was de enige die eraan had gedacht) vergeten te zijn op het station, dus we gingen op onze eerste missie: Zoek een paraplu.
We kwamen een Xenos tegen (“Xenos, tis dat?” zei Sander :’) ). Na de hele Xenos afgezocht te hebben naar een plu, bleken ze gewoon bij de ingang te staan. Sander pakte de eerste de beste zwarte plu die hij kon vinden en ging hem afrekenen. Toen hij terugkwam, bleek het zwarte gedeelte alleen de hoes te zijn en zat daaronder een Marilyn Monroe paraplu. Dat vond Sander erg gay dus toen moest ik hem maar dragen.
We zijn enkele winkels in en uitgelopen, zelfs een gothic/skater/wedikveelhoejehetnoemt winkel wat natuurlijk helemaal Margo haar ding is.
Margo van achteren in de gang die leidt naar de winkel :p :

We liepen een paar straatjes door en ineens kwamen we bij een grote kerktoren, waar je onderdoor kon lopen. Weer een ervaring rijker, niemand had nog onder een kerktoren doorgelopen. Te gek. Wauw. We kwamen bij een beeld uit de Tweede Wereldoorlog en om net te doen alsof we cultureel bezig waren, hebben we daar foto’s genomen. Dat gebouw op de achtergrond bleek trouwens de Domkerk te zijn en de kerktoren was de Domtoren. We zijn ook nog even de Domkerk ingeweest, omdat Sander heel veel van het geloof houdt en dit niet aan zich voorbij wilde laten gaan, maar toen bleek dat we een donatie moesten maken, hadden we heel snel rechtsomkeert gemaakt.
Foto’s bij het beeld en de Domkerk en met de paraplu:


En Sander voor de kerk, waarvan hij heel gelukkig werd:

We zijn ook nog even de mediamarkt ingeweest, omdat mijn mp3-speler donderdagnacht (jawel, vlak voor de grote reis) gesneuveld was. We kregen daar een vette discussie, want van Sander en Iris moest ik een grote zwarte kopen met 4GB en waar je games op kon spelen enzo. Maar ik wilde een kleintje, omdat mijn oude ook heel klein en daarmee heel handig was, en Margo was het lekker met me eens en omdat mijn mening voor 2 telt… :p
Ik vroeg aan zo’n vent die waar werkt of ik die mp3 mocht hebben, want hij stond in een vitrine, maar die vent had voorlopig geen tijd, dus we moesten een hele tijd wachten. Toen ik eindelijk aan de beurt was, moest ik heel mijn adres en alles opgeven (“Oh, woon je in Monster? Ben je ook een monster?” :’) Val dood, jeweetz) en ging hij me proberen te overtuigen dat ik een oplader moest kopen voor die mp3, terwijl hij makkelijk in de computer kan opladen. Fail voor hem.
Na een uur gezocht te hebben naar Sander en Iris, die waarschijnlijk in een hoekje van de MM vies stonden te doen, vertrokken we weer richting winkelstraat. We zijn zelfs in de Bijenkorf geweest. Om een uur of 4 kregen we allemaal een beetje trek, dus zijn we op zoek gegaan naar een fatsoenlijk restaurant. Kilometers en een uur ofzo later hadden we uiteindelijk een restaurant gevonden. In de gracht. Heeeel logisch. Allemaal een grote pizza en eten (of niet, want hij was nou niet echt súperlekker).
Ook daar hebben we uiteraard foto’s gemaakt.



En de hele club :D :

Daarna moesten we als een speer naar Centraal Station, want Margo haar trein ging om vijf over 6 ongeveer. En toen ging het fout. Margo en ik gingen linksaf, via de góede weg ( :p ) en Sander en Iris rechtdoor. Gelukkig wisten we elkaar op de Hot Spot van het station weer terug te vinden: De WC’s.
Na een knuffelig afscheid en enkele huilbuien zat iedereen weer in zijn trein. Althans, Margo en ik. Iris’ trein bleek kapot te zijn, dus zij kon nog niet weg. Sander bleef bij haar achter.
Wat zij gedaan hebben, zal voor júllie altijd een raadsel blijven… <-