Pffft, dit moet er eventjes uit. Je hoeft het niet te lezen, ik ben al blij dat ik het getypt heb.
In het eerste middelbaar had ik dus een beste vriendin, E. In het tweede begonnen we een beetje uit elkaar te groeien, maar we hebben de band hersteld in het derde. In het vierde trokken we ook minder met elkaar op, maar dat geefde niet zoveel, want soms gingen we samen uit en we gingen elk jaar samen op kamp. Begin dit jaar ook, tot nu natuurlijk…
We hebben al vanaf het tweede middelbaar verschillende kliekjes. Mijn kliekje is zo meer de alternatieve mensen, met hele flauwe humor (waar ik me volledig in thuis voel :P), maar haar kliekje is zo meer meisje-meisje, als je snapt wat ik wil zeggen. Dat vind ik ook wel leuk en daar hoorde ik ook wel bij, maar het alternatieve kliekje vond ik toch leuker. Zij vonden dat alternatieve kliekje natuurlijk “raar”, en E. hoorde daar ook niet bij.
Kan je nog volgen?
E. is altijd al een beetje een kissass geweest, om populair over te komen bij “de stoere mensen”.
Een halfjaar geleden heeft ze op kamp een jongen leren kennen, waar ze smoorverliefd op was. Na enige msn-gesprekken bleek het wederzijds te zijn, maar hij wou niets met haar beginnen omdat hij te veraf woont. Na een halfjaar zeveren op msn, spreken ze toch af, kussen ze en zijn ze een koppel. Ik was natuurlijk heel blij voor haar, want ik had haar al veel gezegd: “Kijk, ofwel begin je er iets mee, ofwel vergeet je hem, want zo kan het niet meer.”
Hij was haar eerste vriendje, en natuurlijk kon ze er niet over zwijgen. Dat vond ik natuurlijk niet erg, da’s best wel schattig.
Maar de tweede keer dat ze hem zag, lag ze al met hem in bed. Dat vond ik erover, tenslotte kent ze hem nog niet zo goed en ’t is haar eerste keer, maar goed: ’t is haar keuze. Ik vond het dan wel erg dat ze de volgende dag op school kwam en tegen iedereen zei: “OOOH MOET JE EENS WAT WETEN WAT IK MET HEM GEDAAN HEB?” en dan meteen alle details vertelde.
Daarna zei ze dat ze hem beu was, en zou dumpen op 5 november, zijn verjaardag. (Hoe grof kun je niet zijn? :s)
De volgende vrijdag gingen we samen uit, voor de verjaardag van een gemeenschappelijke vriendin. Vanaf we in het café kwamen, liet ze ons al in de steek. (We hadden elkaar beloofd dat het een jongensvrije avond zou worden, dus zelfs ik had gezegd dat ik eens zonder mijn vriend uit ging)
Dan bedriegt ze haar lief met haar beste vriend.
De volgende dag dumpt ze haar vriend in een SMS’JE.
& dumpt ze haar beste vriend.
Het volgend weekend ziet ze enkele zesdejaars van onze school, gaat ze ermee praten en sindsdien zijn ze “BFFL’s” en “Besties 4 life” enzo, en iedereen moet dat weten.
Dat irriteert me ook, want haar oude vriendinnen ziet ze niet meer staan.
Ze vindt die zesdejaars alleen maar leuk, omdat ze zesdejaars zijn. (wat ik heel flauw vind, want mijn vriend is ook een zesdejaar en mij maakt die leeftijd niets uit)
Natuurlijk kust ze die avond weer met enkele andere.
Dit is het verhaal zo’n beetje. Maar wat ik het ergste vind, is:
Ze noemt mij al 9 maand lang (zo lang ben ik samen met mijn vriend) een slet, achter mijn rug. Maar nu heeft mevrouwtje 4 lieven op 3 weken tijd gehad, en dat is normaal. Maar ik ben nog altijd een slet.
Ik zeg haar dat, en dan begint ze te huilen en probeert ze me een uur lang te overtuigen dat ze dat zeker niet heeft gezegd, en dat het maar een roddel is. Nog geen halfuur later krijg ik een gesprek doorgestuurd van een vriendin, waarin E. zegt: “Gvd waarom heb je verteld aan Liesbeth dat ik haar een slet heb genoemd?” Dus ’t was toch waar!
Nu kun je wel zeggen dat ik haar moet dumpen, maar zo gemakkelijk gaat dat niet. Nu zeggen we gewoon “hallo” tegen elkaar, maar that’s it. Ik zou het graag goedmaken en nog es samen uitgaan, maar nu wil ze alleen met haar zesdejaars uitgaan.
Het stomme is dat ik altijd met haar uitging, m’n andere vrienden die gaan niet zo graag uit. :s
