Ik heb het geweldigste vriendje die er is, alleen ben ik niet zo geweldig.
Hij is heel lief, geweldig enz., daar ga ik hier niet over zitten slijmen, want dit is waar ik mee zit.
Ik ben 15 en hij is 16. Alleen ik doe best veel dingen fout bij hem.
Het begon met dat hij het vervelend vond dat ik soms 2 dagen hetzelfde tshirt aan had of 2 dagen dezelfde bh. Nou vind ik dat zelf niet zo heel erg maar ik draag nu bij hem elke dag een ander shirt en andere bh. Maar hij zei dat dat niet het enige was, hij vindt dat ik nog een beetje kinderlijk ben ofzo. Voor mij was dat heel raar om te horen, want ik heb nog nooit iemand zoiets over mij horen zeggen en ik zat er ook best mee. Ik heb het tegen een paar vriendinnen gezegd en die vonden het ook heel raar, en ook een de moeder daar van die zei ook van “Moet je je niks van aan trekken, jij blijft zoals je bent en dat willen wij!” Nouja ik vroeg aan hem wat hij dan nog meer bedoelde, hij bedoelde mijn acties. Zelf begreep ik niet helemaal wat er kinderlijk aan was (mijn vriendinnen ook niet) maar ik zei dat ik er op zal letten.
Alleen het zijn niet mijn acties, hij vindt mij gewoon een beetje dommig. Hij vindt dat ik beter na moet denken. Zo was het vanmiddag dus, hij heeft examens, en normaal heb ik altijd als ik toetsweek heb maximaal tot 12 uur een toets en daarna ben ik gewoon vrij, en hij had ook alleen examens en geen school erbij natuurlijk. Ik verwachtte dus rond 3 uur al wel dat hij thuis was, dus ik smsde hem hoe zijn examen was gegaan, en kreeg geen antwoord. Om 4 uur komt hij op msn, en hij zegt niet eens hoi, hij begint gelijk een beetje bozig: “… waarom sms je mij onder een examen?” Ik zei: “Ik wist niet dat je nog examen had..?” “Ik had er 2” “Bij ons op school zijn we dan altijd vet vroeg vrij” “Zit ik op jou school?” “Nee maar ik wist niet dat het tot zo laat bij jou was..” “Sms dan ook niet” “Ik kon het toch niet weten?” “Kun je dat niet bedenken?” “Jawel maar ik dacht er gewoon niet bewust bij na” “Ik snap niet dat je niet bij jezelf kunt denken van, hij heeft examens, ik sms hem niet, stel je voor” “Ik wist echt niet dat je dat zo laat nog had” “Ik zit toch verdomme niet bij jou op school? SMS DAN OOK NIET!” “Laten we erover ophouden oke? Ik doe het niet weer”
Zo ging dat. En ik had echt zoiets van, onder een examen zet je je mobiel toch uit? Je weet toch dat mensen echt niet bewust gaan nadenken bij elke sms die ze sturen “Wie sms ik nu? Kan het zo zijn dat diegene in een situatie zit waarin ik hem stoor als ik hem nu sms?” Ik had daar echt niet bij na gedacht en ik denk ook niet dat hij dat zou doen.
Net zo als een keer in de supermarkt
Hij vroeg: “Welke smaak chips wil je?” “Het maakt mij niet uit” “Wat vind je lekker?” “Ik weet niet, ik vind ze allemaal wel lekker”
En later zei hij op msn dat hij het dom vond dat ik zei dat ik niet wist welke smaak chips ik wilde. Hij zei “Je weet toch wel welke smaak je lekker vind?” “Ik vind ze gewoon allemaal lekker en het maakt mij niks uit” Ik bedoel, hij gaat zich om zulke kleine dingen ergeren… Ik moet serieus bij alles wat ik zeg eerst nadenken: “Wat ga ik zeggen? Kun je daar van denken dat ik dom ben? Is het een kinderachtige zin?” Ik bedoel, bij de kleinste dingen waar je echt niet over na denkt als je het zegt, daar ergert hij zich dan aan.
Ik zou graag jullie mening hierover willen weten. Vinden jullie het ook raar als ik 2 dagen hetzelfde shirt/bh aan heb? Ook als je het wel raar vind zou ik het graag willen horen ;)
xx Tiempolibre
