Wanneer je niet reageert op jongens of meiden die schreeuwen: ‘Kijk, daar heb je die broekplasser weer,’ of andere nare argumenten, en ze gewoon negeert, stoppen ze op ten duur vanzelf omdat er dan geen lol meer aanzit. Ik ben zelf twee keer vergeten om de wc op school dicht te doen, gelukkig had ik de eerste x mijn broek nog niet omlaag en de tweede x mijn broek alweer omhoog. Achteraf schaam ik me ook kapot en vooral bij het idee dat het wel had kunnen gebeuren dat ik op de wc zat en iemand binnen kwam lopen.
Gelukkig is dat gewoon niet gebeurd, en ik probeer er niet meer aan te denken. Als je er aan denkt moet je gewoon je gedachten omslaan. Ik heb bv. weleens dat ik nadenk over hoe het zou zijn als je dood bent, hoe het zou zijn, en of ik me nog herinner hoe het was voordat ik drie jaar werd ( vanaf je derde beginnen je hersenen zich meer te ontwikkelen en kunnen ze gedachten opslaan. ) dan krijg ik een naar gevoel en dan heb ik soms de neiging om te gaan huilen. Ik probeer dan gewoon ergens anders aan te denken, ik pak bijvoorbeeld mijn DS en ga een spelletje doen. Na dat spelletje ben ik het dan allang weer vergeten.
