Tja ik ben nogal naïef dus er is voor mij ook geen ontkomen aan. De laatste tijd vertrouw ik 9 van de 10 vrienden niet 100% meer, niet omdat ze iets misdaan maar omdat ik ze voor mijn zeggen niet goed genoeg ken. Degene van wie het het aankwam vond ik toch wel van mn ex, die me dumpte voor een andere jongen. Op zich vind ik dat niet zo maar de reden die zij gaf was toch heel anders, als je me dumpt vertel dan op zn minst de waarheid!
Maar goed, de ellende begon toen met kerst, ze had me uitgenodigd om bij haar te eten. alles veliep heel normaal, het was heel gezellig met haar ouders, zus en de vriend van haar zus. maar toen gingen we naar haar kamer en ik mocht haar letterlijk niet eens meer aanraken. Dat geeft echt zon gevoel dat je eigen vriendin van je walgt. Ze hield ook stijf haar mond dicht over wat er aan de hand was. Het kwam er uiteindelijk op neer dat zij op bed lag en ik in een crappy bureaustoel wachtend tot ze ging praten. Uiteindelijk begon ik behoorlijk gek te worden en wou haar dat niet laten merken dus ik ging weg.
Later zouden we via msn bespreken wat er aan de hand was. Ik heb de tijd daarvoor goed benut om over de situatie na te denken. Ik wist dat ze die andere jongen al leuk vond en hij haar, hij had haar al een keer gevraagd om een relatie, maar ze wees hem af omdat ze op dat moment mij nog leuker vond. Alhoewel ik dit te horen kreeg via msn kon ik gewoon van het gesprek aflezen dat ze wel enorm twijfelde. Weer terug naar de tijd voor het msn gesprek, ik kreeg een uitnodiging voor een gezellig avondje bij vrienden. En na al dat denkwerk twijfelde ik tussen 2 acties, proberen mijn relatie te redden of er geen ruk meer om geven aangezien ik behoorlijk kwaad was van die kerstdag. En het is ondertussen een gewoonte van me geworden dat als ik gewoon niet kan kiezen tussen 2 dingen ik gewoon een muntje opgooi en het lot laat beslissen. En het lot besloot dat ik gewoon lekker plezier moest maken en naar mn vrienden moest gaan. Maar daar kregen ze te horen van mn vriendin dat ik eigenlijk met haar had afgesproken en werd hevig gepushed toch dat gesprek aan te gaan, resultaat was zoals verwacht ik werd gedumpt.
Maar toen begon het lullige pas. Elke keer dat we elkaar zagen kleineerde ze me tot aan de grond aan toe. Ik kon amper wat uitspreken of ze zat al klaar met het volgende minpunt. Aangezien ik woorden niet zo denderend erg vind en zij mijn ex was liet ik haar een hele tijd haar gang gaan. Maar toen we op een verjaardag zaten begon ze opeens mn meest gebruikte computerwachtwoord aan een stel onbekenden te vertellen. Dat vond ik toch net iets te ver gaan, zoiets vind ik spugen op andermans vertrouwen in je.
Tja en toen uiteindelijk zaten we allemaal op appelpop, was redelijk gezellig. ik zat net met een vriend van school te praten wou een sigaret opsteken en ze pakt em zo uit mn hand en trapt kapot, terwijl ze deze keer wel de hele avond gewoon normaal deed. Ik had al voorgenomen dat als ze deze keer weer iets zou flikken ik geen mr. nice guy meer ging spelen. Dus mijn reactie was een glas bier over haar heen, waar ze een afschuwelijke hekel aan heeft vanwege haar ENORME haat naar alcohol. En tja toen kreeg de rest van onze vriendenkring op mn kop en moest mn excuses aanbieden, na die ene reactie op wat zij mij allemaal had geflikt.
Sindsdien is mijn vertouwen in vrienden ERNSTIG geraakt.
