Help ik ben emo zonder dat ik het wil. Ik beschadig mijn huid zodat er littekets ontstaan. Maar dat doe ik wanneer ik in een soort trance ben.
Laatst ben ik met het knip blad van een schaar over mijn rechter arm gegaan tot dat het bloedde. En daarna nog over mijn linker arm.
Maar nu zit er een mega litteken op mijn rechter arm. En dat gaat ook gebeuren op mijn linker arm.
Maar ik wil er graag van af, want ik zit al onder de littekens en ik ben pas 15.
Pllz help me,
Drama Queen
Dat durf ik niet. Mijn ouders weet het ook niet. Ik ben daar veel te bang voor
je zal toch moeten, want waar je nu mee bezig bent is gewoon niet goed
ik snap dat je het durft maar het is de enige manier,,
het is iets psychologisch, daarmee moet je naar een specialist gaan,
en je ouders kunnen je helpen, het is moeilijk maar ik zou het toch doen.
of praat er eerst met iemand anders over, die je vertrouwt.
een mentor, een goed vriendin, de vertrouwenspersoon van je school
Niet alle emo’s snijden zich, en niet alle snijdende mensen zijn emo.
Maar ga inderdaad, als je het niet aan je ouders durft je vertellen, naar een vertrouwenspersoon op school! Als je dit ook niet durft, kun je de kindertelefoon bellen. Zij hebben hier vaker mee te maken, en weten wat het best is. Blijf hier alsjeblieft niet alleen mee rondlopen. Dit werkt alleen maar averechts..
Hallo,
Ik heb een paar handige site’s voor je..
Automutilatie, ook wel zelfverwonding, betekent dat je jezelf opzettelijk pijn doet (Het is officeel automutilatie als het een uur of langer zichtbaar is). Dat kan op allerlei manieren zijn. Zoals met je hoofd erg hard tegen de muur bonken of je zelf snijden. Dit doe je meestal als noodkreet, al duurt het een tijd voordat je daar zelf achter bent. Omdat het niet goed met je gaat automutileer je en voel je vaak een tweestrijd of je nu wel of niet wil dat iemand (je ouders bijvoorbeeld) het weet. Het is een manier van afreageren op jezelf. Je wilt jezelf straffen voor dingen die je in jouw ogen verkeerd doet of zegt. Soms is het eenmalig (dat je, bijvoorbeeld, 1 sneedje in je zelf maakt en verder nooit) maar vaak is het zo dat het lang duurt, soms wel jaren, en het een verslaving wordt waar je heel moeilijk van af komt.
Wat veel mensen denken is dat ze het doen om aandacht vragen. Maar dat is niet zo ze willen in principe wel aandacht alleen dan op een manier van hulp en niet omdat ze weinig vrienden hebben of dergelijke
Groetjes,
Jella.
Hmm.. Toch maar even een reactie.
Het is inderdaad automutilatie. Zoals je het beschrijft, heb je twee opties:
1. Niet meer in een ’trance’ raken. Ik heb geen idee hoe je het doet, maar als je het doet met behulp van verdovende middelen (alcohol, drugs, etc), dan ligt het probleem toch echt daar.
2. Hulp zoeken in de psychiatrische hoek.
Je durft geen hulp te zoeken? Dan heb je meerdere opties:
1. Zeg tegen je ouders dat je ergens last van hebt en dat je naar de huisarts moet. Ga vervolgens naar de huisarts en leg hem uit wat er aan de hand is. Hij kan je vervolgens doorverwijzen naar een psycholoog. Het zal twee maanden of iets langer duren voordat je terecht kunt. Nadeel is dat je ouders er uiteindelijk wel achter komen, maar als je al door bent verwezen is de druk lichter.
2. Zoek via internet hulp. Er zijn heel veel plekken waar je online counselling kunt krijgen. Wel moet je er op letten dat het niet zomaar een site is, maar een professionele. Internettherapie is een zeer effectieve manier om psychische problemen op te lossen.
Overigens heb je geen last van automutilatie. Het is geen ziekte of iets dergelijks, het is gedrag dat jijzelf uitvoert. Het is dus een gevolg van iets anders. Dit zeg ik er even bij, omdat ik een beetje het idee krijg dat je automutilatie als de schuldige ziet.
Ga naar een forum zoek een soulmate :D
iemand die ervaring heeft er mee.
Ga naar je mentor of iemand anders. neem in iedergeval iemand in vertrouwen.
Het duurd even, veel inspanning, veel haat aan jezelf, terug vallen. maar je kunt er vanaf komen.
Ik heb het ook een jaar over 3-4 gedaan. Godzijdank, laatste half jaar vrij :married:
Het was heel zwaar maar het word vanzelf makkelijker.
JE moet vooral een alternatief zoeken.
Je kunt bijvoorbeeld als het gaat om pijn.. een hete douche nemen of je zelf blauw slaan.. niet echt handig maar het laat geen littekens achter..
Als het gaat om bloed werkt rode stift, en rode kleurstof ook heel goed ;)
Voor de rest word het 100% wilskracht.
Maar vooral je moet de oorzaak oplossen, en die is meestal lastig te vinden.
*hug* je kunt mij ook wel mailen (pm ofzo)
hm dit probleempje herken ik.
ik denk dat je het beste zelf aan je ouders/vriendin/vertrouwenspersoon kunt zeggen, of anders schrijf een brief als je niet durft te praten in ‘reallife’.
& wat betreft t automutileren: wat bij mij hielp; een elastiekje om je pols laten ketsen.
geeft tzelfde gevoel en je doet er geen echte schade mee.
als je iemand nodig hebt om je hart uit ttestorten; je kunt me altijd pm’en!
sterkte!
Mensen, het is de bedoeling dat jullie haar tips geven om te stoppen met automutileren of tips geven om de drang tegen te gaan, niet andere opties geven die dan wel geen littekens veroorzaken! Dus geen elastiekjes, hete douche, jezelf slaan. Dat is het probleem alleen veranderen en niet aanpakken.
heb je bepaalde gevoelens in jezelf die je onderdrukt?
die je niet kan uiten, hoe sta je in het leven? voel je je niet geaccepteerd in de samenleving? wat gaat er diep in je hart in je om? durf daar even aandacht aan te geven
ik begrijp dat dit een hele moeilijke situatie is, maar de oorzaken zijn vooral je gevoelens en emoties en innerlijke streid met jezelf. Jezelf pijn doen is niet oke, het is ook niet fout, ik bedoel je moet je niet schuldig gaan voelen hoor want jij doet ook je best in deze soms harde wereld. goed en fout zijn maar stempeltjes, mensen doen vreemde dingen als ze niet lekker in hun vel zitten, wees lief voor jezelf dat is echt belangrijk, praat eens tegen jezelf en zeg dat je lief bent en dat je een krachtig mens bent! want elk mens is het waard om zich goed te voelen en liefde te krijgen dus wees er voor jezelf! spreek jezelf een beetje moed in kan echt verlichtend werken.
en ieder mens zoekt een uitweg in bepaalde dingen, het is vaak weg lopen voor pijn of jezelf niet onder ogen komen, ik snap dat het pijnlijk kan zijn je aandacht naar binnen te richten.
ben je een beetje zelfbewust? o als je dingen kwijt wil doe dat, probeer van je af te schrijven over hoe je je voeld enzo, en zet dat snijden even van je af. Mensen kunnen erg sterk zijn en veel aan, misschien moet je proberen even tot jezelf te komen en kijken wat er allemaal voor gevoelens zijn, schrijf op wat je denkt en voeld.. kan verlichtend zijn en je kunt je een stuk beter voelen. Je kunt altijd nog proffesionele hulp vragen, maar als je bang bent kan ik me voorstellen dat je dat niet durft. Doe wat goed voeld en denk goed om jezelf, en wees lief voor jezelf.
liefde is een wondermiddel echt waar! gun het jezelf want je bent het waard.
sterkte meid! <3
Je zult denk ik eerst uitzoeken hoe het komt dat je in die trance komt…
Als je daar achter komt kan je zulke situaties misschien mijden….
STERTKEEE XXXX
meisjes alsjeblieft!!!!!!!
toe nou, druk als je net nieuw bent niet direct op elk rood hartje dat je nog overhebt.
Nee, alsjeblieft niet.
Stap een is: je kijkt,,
stap twee is: je concludeert hé daar staat dat het al minstens 2 maanden over datum is.
stap drie is: je trekt daaruit de conclusie dat er grote kans is dat de topicstarter al lang niet meer online is omdat de meesten een weekje max blijven hangen en dan weg gaan.
Stap vier is: je denkt even logisch na, is dit wel zinnig.
stap vijf is: je denkt bij je zelf NEE DIT IS NIET ZINVOL.
stap zes is: VERVOLGENS POST JE NIET EN ZOEK JE EEN RELEVANT TOPIC…
sorry voor mijn overduidelijke irritatie. maar dit gebeurt echt zo ontzettend vaak en het is echt vervelend. en zinloos
Hee dat met emo te maken is het helemaal neit.. en heel veel denken dat het bij emo zijn horen of dat mensen die emo willen worden dt ze zichzelf snijden, maar dat snijden dat is idd automotilatie en ehm het is een ziekte BORDERLINE,
en je kan er niet zoveel aan doen het is een drang, dus ik zou het erst aan ieamnd vertellen die je HONDER PROCENT vertrouwt, daarna mte die naar je ouders gaan of anders via school vetrouwenspersoon of een mentor of ieamnd van school(leraar) die je vertrouwt, want als je het niet durft moet je gwn iets op vinden waardoor je het wel durft.:D
succes.
ÃÂk zal dit topic gelijk even verwijderen :)
