Hoi iedereen,
Ik denk niet dat jullie veel met mijn verhaal kunnen, maar ik wil gewoon heel graag mijn hart luchten. ;)
Vorig jaar zat ik in de brugklas. Ik had een superleuke klas, en ik had altijd heel veel plezier met iedereen. Ik voelde me zo thuis in die klas. We waren een hele hechte klas. Altijd ging ik met plezier naar school, omdat ik iedereen dan weer kon zien. Maar nu is dat heel anders. Ik zal het even uitleggen. De laatste dag voor de vakantie, ik had al wat dagen vrij gehad, moesten we nog naar school toe, om alleen ons rapport te halen. Die avond ging ik al op vakantie met het vliegtuig, en ik had er heel erg zin in. Ik was ook blij dat bijna de zomervakantie begon, dus ik dacht, nog even mijn rapport halen, en dan kan ik lekker op vakantie en zomer vieren. Maar dat liep dus wat anders dan ik dacht. Ik zat met mijn klas in een lokaal, en mijn mentor deelde de rapporten uit. Ik had niet hele hoge cijfers, want ik had het laatste jaar niet heel veel gedaan, omdat ik eigenlijk altijd lol maakte op school. Maar dat wist ik, en ik had me al voorgenomen om in de tweede veel harder te gaan werken, zodat ik naar vwo kon gaan. Maar toen kreeg ik opeens te horen dat er een paar kinderen naar andere klassen werden verplaatst. En daar zat ik dus bij. Ik vond het echt vreselijk, maar dat is natuurlijk logisch. Maar ik dacht positief, in die andere klas zou ik vast wel beter kunnen werken, want dat is een hele rustige klas. En met goede moed begon ik dus ook het nieuwe schooljaar. Eerst was het wel wennen, maar ik dacht dat ik vanzelf me wel thuis zou gaan voelen in mijn nieuwe klas. Gelukkig had ik wel twee vriendinnen die al in mijn nieuwe klas zaten, dus daar zit ik mee in de lessen. Maar het wende helemaal niet. Ik kreeg steeds meer een vervelend gevoel van binnen, alsof er iets mist in mijn leven. Ik snap er echt helemaal niks van, want ik ben nou eigenlijk niet heel aanstellerig met dat soort dingen. Maar ik voel het nu nog steeds. Telkens als ik mijn klas zie lopen, en ze naar me zwaaien als ik in een ander lokaal zit, moet ik bijna huilen. Maar het wordt steeds erger. In de avond kan ik niet meer slapen en ik heb soms nachtmerries. Ik vind het echt niet leuk meer, maar ik kan er niks aan doen. De leraren hebben onze hele klas gebroken, ze hebben alle vriendinnen en vrienden uit elkaar gehaald. Ik mis mijn klas zo erg. Ik hoop dat er iemand tips voor me heeft of me kan vertellen hoe ik me beter ga voelen. Ik weet echt niet meer wat ik moet, het is zo raar allemaal.
Bedankt alvast voor de tips.
:W
Ik snap dat het heel rot is…
ik heb het zelf ook zoiets gehad, ik werd als enige in een kutklas gezet, ik ben uiteindelijk weer teruggeplaatst bij de leuke klas met al de mensen die ik kende omdat ik een paar goede argumenten had en omdat mijn lieve papa er wat van had gezegt (dingen die de teammanager zei waardoor ik naar die andere klas zou moeten klopten voor geen reet en ik wou ook gewoon niet in die klas blijven)
Kan jij niet iets ervan zeggen en met die andere meisjes iets proberen om terug te mogen want wat was de reden dat alleen jullie weg moesten?
En is die nieuwe klas dan echt zo erg want ik lees er niet echt iets over in je verhaal.
Misschien moet je proberen om dan ook nieuwe contacten te leggen in die klas behalve dan met je huidige vriendinnen.
Bedankt voor je reactie.
Ja, ik had al gevraagd aan mijn ouders of ze niet konden vragen of ik terug mocht, maar ze wilden het liever niet, omdat ik in deze klas wel goed werk.
Ik heb in mijn nieuwe klas wel wat nieuwe vriendinnen gemaakt, de ene dag voel ik me ook rotter dan de andere. Maar in deze nieuwe klas werk ik wel veel beter, ik had vandaag een toets en die ging heel erg goed. Dus misschien is het ook wel goed. Ik wacht het wel af, maar het blijft wel moeilijk..
Verandering is altijd moeilijk, maar je zal zo nog veel veranderingen in je leven tegenkomen en je zal er gewoon mee moeten leren omgaan..
Bij de ene vraagt dat al meer tijd dan bij de andere, en das nu bij jou zo;
maar je ziet zelf ook voordelen in je nieuwe situatie..
Je haalt betere cijfers, en daar zal je binnen enkele jaren nog blij mee zijn, je hebt geen rotklas, en je kan je vroegere klas nog altijd zien en leuke dingen met ze gaan doen..
Bekijk het zo en probeer niet teveel je vast te zetten aan gedachten hoe het vroeger was, waardoor je ter plaatse blijft rondtrappelen met je gevoelens.
heey,
ik heb het zelf ook ik heb 2 vriendinnen waar ik echt echt van hou en dat zeg ik nooit over vrienden maarmet hun was ik echt verbonden maar ze wonen heel ver weg en met hun was alles goed het maakte niet uit wat er was het was goed..
Alles was perfekt met hun. en ik kan ze een hele lange tijd niet zien, nu een hlaf jaar, ik dacht dat ik het wel zou redden maar elke dag wordt het zwaarder en moet ik mezelf maar vertellen dat alles goed komt, hun zijn een deel van mij net als zij veel voor jou betekenen en nu er het niet is is het gevuld met leegte en verdriet. Ik moet ook heel vaak huilen maar je moet jezelf ertoe dwingen dat alles goed gaat komen, ookal gaat er zo veel fout je moet door. En je moet volhouden. Ik ben vaak ingestort door dingen die in me leven gebeuren, ik kon het gwn op een gegeven moment niet meer en ik ging roken en drinken maakt me moeder gek, liep weg. ik heb me pad steeds weer gevonden maar het is heel zwaar. En kijkm waar ik nu ben gekomen, ikga over 7 maanden m’n diploma halen. Het is altijd makkerlijker om optegeven. Je moet jezelf nooit keuze geven, dan gaat het miss fout. het leven gaat door, en je hebt geen 2de kans, je kan nix over doen je kan nu alleen het beste er van maken!! en het heeft nix met aanstellerites te maken. het is gwn zwaar dat je iets moet missen dat je dierbaar is. Je moet aan die momenten terug denken en zeggen dat het goed komt, want het gaat goed komen en iedereen zal z’n pad weer vinden, het is een kwestie van tijd..
Succes!!
Heel erg bedankt voor jullie reacties. Het klopt, het is zwaar maar ik moet doorgaan, want je leeft maar een keer en ik moet er nu wat van maken. Ik moet me er over heen zetten en dit schooljaar gewoon leuk maken met de dingen die ik wel heb. Maar dat verhaal van jou, Missxx, is nog veel zwaarder dan die van mij. Het leven valt inderdaad niet altijd mee. Ik heb veel aan jullie tips, heel erg bedankt voor de reacties!
Ik zat vorig jaar ook in een super super leuke klas. Organiseer met je oude klas klassefeesten, bij iemand thuis. Gewoon filmpje/spelletjes/babbecueee dat soort dingen. Simpel, maar wel supergezellig. Zo hou je toch nog het gevoel dat je een beetje nog bij je oude klas betrokken bent! :D
