Jaa, ik had opgekropte gevoelens. :oops:
Tuurlijk hield ik niet van je
Tuurlijk wou ik alleen maar vrienden zijn,
Is wat ik tegen je zeg
Ik meen het niet
Ik weet niet waarom ik het zeg.
Maar iedere keer weer
Doe je me pijn
’t is wel fijn om bij jou te wezen
je doet zo lief dan
maar tegelijkertijd zó stom
Eigenlijk bedroog je me
Deed net alsof ik het was
Maar negeert me uiteindelijk
En kiest voor roddels
Leugens
Die je kapot maken
Ik kan er niet tegen
Je zit in mijn hoofd
En wil er niet uit
Je moet eruit
Uiteindelijk kies ik voor mezelf
En huil niet om je
Laat het verleden niet verder lopen
Ik begin met “Er was eensâ€Â
Maar “nog lang en gelukkigâ€Â
Kan de pot op.
Het is duidelijk
Ik ben je speeltje
Maar niet voor lang.
Ik stop.
