Een Britse hulplijn voor consumenten kreeg in 2008 een recordaantal klachten over de slechte kwaliteit van vrouwenkleding. Het aantal meldingen over losse knopen, kapotte ritsen en een slechte snit steeg ten opzichte van 2007 met 23 procent.
Als we naar de cijfers kijken, dan lijkt het alsof de kwaliteit van vrouwenkleding even snel daalt als de prijskaartjes. De laatste 5 jaar is de prijs van kledij met 25 procent gedaald. Mensen kopen hierdoor gemiddeld 40 procent meer kledingstukken. Goedkope ketens verkopen hun stukken in grote aantallen aan een spotprijs. Deze formule blijkt succesvol te zijn, want deze ketens doen het goed.
Steeds meer kledij wordt in lagelonenland geproduceerd waar ze veel moeten maken voor een minimale kost. Het verband tussen beide werd nog niet bewezen, maar je kunt niet ontkennen dat er een hogere druk is om meer te produceren tegen lage prijzen. Daarvoor moet iets voor opgeofferd worden. Merken proberen sneller in te spelen op de eeuwig veranderende trends, waardoor de stukken ook sneller gemaakt en geleverd moet worden.
Zullen vrouwen in opstand komen en weigeren om nog goedkope kledij van slechte kwaliteit te kopen of zullen ze hun lot accepteren? Britse modeconsulente Sarah Lucas is niet verbaasd over het gestegen aantal klachten. “Hoewel vrouwen geen uitstekende kwaliteit verwachten van een jurk van 20 euro, ze eisen wel dat een aantal basisdingen in orde zijn. Zo moeten ritsen openen zonder kapot te gaan, zomen moeten blijven zitten en knopen mogen er niet afvallen.” Een andere insider zegt dat niet alleen goedkope merken de schuld dragen. “Ik heb bij veel dure merken al slechte kwaliteit opgemerkt. Ritsen gaan ontzettend snel stuk en knopen vielen van gloednieuwe jassen. Zelfs bij een handtas van meer dan 1.000 euro brak het draagbandje meteen af.”
Hoe sta jij daar tegenover? Stem in de poll en laat een post achter!
Ik koop beide, sommige basic dingen, zoals plain t-shirts of longsleeves heb ik gewoon nodig en die hoeven van mij dus geen geweldige kwaliteit te hebben en ga ik dus ook niet veel voor betalen. Jassen, schoenen en jurkjes, geef ik vaak iets meer geld aan uit, omdat ik die dus ook minder koop.
Maar mijn jas, toch een behoorlijk dure van Yaya, daar moesten we eerst alle knopen opnieuw aan vast zetten, omdat ik hem nog geen 5 minuten aanhad toen de eerste er vanaf vlogen. Dat had ik niet bij een eerdere goedkope merkloze jas. Dussssja.
Ik koop vrijwel alleen goedkope kleding en daarmee bedoel ik dat ik dus geen 50 euro voor een shirtje uitgeef, maar 15-25 euro. Ik heb er echt een hekel aan om veel geld uit te geven aan één kledingstuk. Je weet nooit of je er lang mee doet, of dat het bijvoorbeeld heel snel kapot gaat (of er een verfvlek of wat dan ook op komt :p ).
Met schoenen ook he, ik had laatst Ecco’s gekocht, dat zijn schoenen die vanaf 85 euro te verkrijgen zijn. Omdat ik bij TNT werk, kreeg ik 38% korting dus heb ik ze uiteindelijk gekocht (was toen 54 euro). En ze lopen helemaal niet lekker :’) Heb giga blaren op mn poten dervan etc. Doe mij dan maar goddelijk lopende Van Haren schoenen ;)
Ik kijk wel naar het prijskaartje, maar zie dat meer als een richtlijn dan iets anders. Aangezien ik erg kritisch ben wat kleding betreft, is iets leuks in de winkel vinden een zeldzaamheid die meestal tot kopen leidt. :) Moet wel zeggen dat ik meestal wacht tot de uitverkoop óf de goedkopere winkels in duik, want als ik in dure winkels terecht kom vindt mijn geld dat niet zo leuk. Maar ik ga echt niet honderden euro’s uitgeven aan 1 klein prulletje dat ik nauwelijks draag, haha.
Ik koop wat ik leuk vind. Vaak is al die dure crap echt niks voor mij en sowieso krijg ik geen kledinggeld, dus betaald m’n ma het. Zij vindt 50 euro voor een shirt abnormaal [ik btw ook] dusja. Verder koop ik aardig dure broeken, maar das gewoon omdat ’t aantal broeken dat ik heb echt zo triest is, dat moeders uit wanhoop toch maar een ietwat duurdere broek wilt aanschaffen. Daarbij houd ik helemaal niet van winkelen. Dat kleren uit/aan in die pashokjes deheletijd. Niks voor mij. Ik vind ’t principe van nieuwe kleren hebben wel weer tof.
Ik kijk niet echt naar de prijs, wanneer ik kleding koop.
Ik koop wat ik mooi vind.
En ja, af en toe durf ik wel eens merkkledij kopen. Maar dan let ik wel een beetje op de prijs (dat is dan ook het enige).
Een beetje van beide, heb ik gekozen
Kon ook “let niet op de prijs” nemen; want ik koop wat ik leuk vind; maar ik ga er niet in overdrijven als het belachelijk duur is
Bv, een paar laarzen dat ik heb wou ik in een andere kleur; maar die heb ik nog maar op 1 plaats gevonden en daar zijn ze 40 euro duurder. Dat geef ik er dan niet aan
Maar ik heb wel relatief dure kleding; als je m’n kleding en schoenenkast bijeen telt wil je niet weten welk bedrag je uitkomt..
