Ik vindt een jongen eigenlijk best wel leuk. Hij is al een paar keer met me komen praten toen ik alleen stond. En gisterochtend, zat ik alleen aan een tafel toen hij ineens tegenover me kwam zitten. (Ik zat daar voor mediatheekdienst) En hij vroeg of hij een boek kon lenen (wat hij achteraf helemaal niet wilde), en toen begon ie een beetje te praten en te doen enzo. Even later kwam hij náást me zitten; ‘duits leren’. Hij ging ineens wat stoer doen enzo, beetje oversekst doen enzo, maar toen zei ik vriendelijk dat als hij niet normaal deed dat hij dan misschien ergens anders moest gaan zitten, toen zei hij ‘Vindt je het niet leuk dan dat ik naast je zit?’ toen zei ik ‘Jawel, maar niet als je zo irritant doet..’ en toen hield ie op. We hebben nog wat gepraat over veel dingen en hij vroeg of ik verliefd was, en toen ik zei ‘niemand, en jij?’ zei hij niks. Die middag keek hij nog af en toe enzo..
Maar hij is wel een verlegen typ om dit soort dingen, maar hÃÂÂÂj komt naar mÃÂÂÂj toe. Ik weet bijna wel zeker dat ie me wel leuk vindt.. Maar hij komt niet naar me toe als ik niet alleen ben. Ik ga ook niet naar hem toe als hij niet alleen is maar toch xD Ik ben een stuk verlegender dan hij, en hij kent mijn vriendinnnen. Ik.. wordt alleen zo zenuwachtig als ik die mooie groen/blauwe ogen zie en die lieve sproetjes… :oops: Dit moest ik allemaal even kwijt xD
Om dit nog even nuttig te maken; Hoe zal ik dit aanpakken?
