Hey allemaal.
Ik heb een soort van probleem. Ik heb meerdere kilo’s ondergewicht en een eetprobleem/stoornis/hoe-je-het-wilt-noemen-of-wat-het-dan-ook-is…
Nu had ik bij mijn eerste kilo’s ondergewicht echt een heel zwaar en naar gevoel en ik zat helemaal in de put. Samen met mijn moeder ben ik naar de dokter geweest voor doorverwijzing naar psycho. Nu heb ik binnenkort intake gesprek maar weeg ondertussen zo’n 7 kilo te weinig… Het rare is dat ik relatief rustig ben. Ik bedoel ik voel me niet heel de dag kut enz. ik eet alleen weinig en sport veel. De reden om te stoppen met dit gedrag is mijn moeder, die helemaal breekt (voor mijn ogen), ze heeft dan ook al sclerodermie.
Maar ik ben bang. Echt ik durf niet. Ik heb het gevoel dat sommige mensen gewoon lekker kunnen eten met elke dag snoep en koekje en pindakaas op brood, maar als ik 3x op een dag een workout doe en calorie-arm eet val ik geeneens af… Ik wil best weer meer gaan eten enz, maar ik ben bang mezelf dan heel erg lelijk(er) te gaan voelen :(
Dat ik dan het idee heb gefaalt te hebben omdat ik “het” niet heb bereikt.
Soms heb ik het gevoel alsof ik het allemaal fake. Dat ik helemaal geen probleem héb, maar een probleem wÃl. Het voelt zo stom. Ik wil wel meer eten en meer wegen enzo , maar dan durf ik niet in de spiegel te kijken… ben ik bang..
Sorry, lang verhaal. iemand tips? Ervaring? xx -O-