Ik ben verliefd, maar eigenlijk wil ik dat niet. :$ tis mijn buurjongen die eigenlijk helemaal niet goed ken. Maar ik zie hem wel van een afstand in de tuin.
Mijn hart gaat serieus soms echt gwn harder/sneller(best eng, want zoiets had ik nooit bij gwn “leuke”jongens) maar ik weet bijna zeker dat hij mij ook niet leuk vind nouja.. Ergens in mijn hoofd hoopt er iets op wel. Ik zou het heel makkelijk te weten kunnen komen door mijn vriendin, maar ik ben daar nooit zo open over dus vertel ik haar eigenlijk niet dat ik die leuk vind. Ze zegt wel altijd dat ik die leuk vind maar dan ontken ik.
Ik kan zoveel voordelen en zoveel nadelen opnoemen.. Dat ik er soms echt gek van word:” oh kijk daar is ie hij weer!, hij is echt knap” en dan zeg ik tegen mezelf een andere keer” vind die sukkel nou niet leuk, hij vind jou toch ook niks!”
zo verwarrend.. Maarja ik denk dat ik het zo maar moet laten en hem langzaam wil vergeten(wat moeilijk gaat als ie naast me woont)
..
Moest er even uit dit ;)
