Ik heb de vorige maanden heel wat achter de rug en zou dit graag met jullie delen in de hoop dat jullie me kunnen helpen. Ik heb namelijk nog altijd last van wat er gebeurd is en kan me er toch nog niet volledig overzetten.
Het zijn eigenlijk 2 situaties die op het einde zijn samengevallen.
Het is een lange tekst maar lees het alsjeblieft toch eens, je zal versteld staan :(
1) Ik had een vriendje. Hij heeft tijdens mijn relatie met hem mijn zelfvertrouwen sterk naar beneden gehaald door me voortdurend te wijzen op mijn gebreken en minder mooie kantjes. Zo vond hij me bijvoorbeeld een beetje te dik, mijn borsten niet groot genoeg, niet romantisch genoeg, mijn humor stom, … Uiteindelijk heb ik het na lang twijfelen uitgemaakt met hem omdat ik me echt niet meer goed voelde in die relatie. Ik ben toen zo dom geweest om wel nog vrienden te willen blijven. Hij geeft me in de maand daarna massa’s schuldgevoelens gegeven en me aan het lijntje gehouden waardoor ik me eigenlijk nog steeds niet goed voelde en ik aan hem bleef hangen waardoor ik niet verder kon gaan.
2) Dit gebeurde een beetje tijdens de maand nadat ik het had uitgemaakt. Mijn beste vriendin deed een dikke maand echt heel gemeen tegen me ze negeerde me soms, maakte gemene opmerkingen en maakte echt ruzie om alles. Ik, en enkele andere vriendinnen vroegen haar meerdere keren wat er was maar ze wou er niks over kwijt. Na lang aandringen heeft ze het me toch verteld. Ze vond dat ik me soms een beetje dikke nekachtig gedroeg.
– Wanneer ik bij vrienden stond en ze riep mij reageerde ik soms niet, tja als ik haar niet hoor kan ik moeilijk reageren. En het is nogal egoistisch om te denken dat ik niet met andere mensen dan met haar mag praten.
– Zij leerde heel veel en als ikd an zij dat ik echt veel minder had geleerd en toch meer punten haalde dan haar vond ze dat erg. Ok dit is niet zo leukl voor haar maar daar kan ik niets aan doen.
Wanneer ze het me had uitgelegd deed ze weer compleet normaal tegen me alsof er nooit iets was gebeurd maar dat kon ik niet ze was echt gemeen geweest voor meer dan een maand en ik had dan ook geen zin om weer vde beste vriendinnetjes uit te hangen. Dus ik nam een beetje afstand waarna ze heel boos werd en me compleet negeerdde.
3) De situaties komen samen. Toen we met school een weekendje naar parijs gingen werden mijn (ex-) beste vriendin en mijn ex-lief een koppel. Zomaar ineens terwijl ze beiden in het verleden hadden gezegd dat ze elkaar totaal niet zagen zitten. Mijn exlief had me de dag ervoor nog gezegd dat hij mer heel erg miste en dar hij zichzelf wat zou aandoen als ik niet terug kwam bij hem. Ik dacht dat de relatie neit lang zou duren en dat ze me gewoon wilden kwetsen maar ze zijn nu al iets meer dan een maand samen. Ik had net nog een poging gedaan om me te verzoenen met mijn beste vriendin want ik wou helemaal geen ruzie. Ik heb toen het contact met hen alletwee verbroken maar ik moet het wel nog elke dag op school aanzien en dat is heel moeilijk. Ik heb het nu nog steeds moeilijk met liefde. Ik durf niet meer verliefd te worden, ik durf me niet meer open te stellen.
Ik ook niet, voorlopig geef ik het gewoon wat tijd om mezelf weer wat op orde de krijgen. Ik voel me al pakken beter dan toen het net gebeurd was en zal het wel merken als ik weer klaar ben voor een vriendje^^
Hi!
Hmm, je hebt een behoorlijk verhaal. Dat “vriendje” van jou (of nu je ex-vriend) vind ik een beetje typisch. Grote kans dat de liefde niet zo diep zit, maar al is dat zo is dat geeneens erg, toch? Je vriendin voelt zich vooral gekwetst, denk ik. Je kunt beter haar een keer opbellen en afspreken om alleen op een normale manier uit te praten. Dan kun je gelijk vragen waarom ze nu ineens wél iets wilt met jou ex en dat ze hem eerst helemaal niks vond. Ik vind het erg moeilijk om te oordelen, omdat ik verder ook niet weet wat er speelt. Hopelijk heb je hier wel wat aan en komt het weer goed met je vriendin!
x.
Sorry, maar ik ben niet van plan opnieuw contact te zoeken met hen. Ik heb zinds het hele gedoe niet meer met hen gesproken en ben van plan dat zo te houden. Hij is mijn ex en een vriendin als zijn kan ik best missen dus is het beter zo denk ik, niet?
UHmm,, jaa begrijpelijk dat je boos bent.
Maar je voelt nog wel wat voor die jongen,, want je zegt dat je eigenlijk wel jaloers ben. Maar waarom ben je jaloers? Die jongen is gewoon slecht voor je, punt uit.
Idd mischien is je bff gekwest,, toen je met hem had,, had je toen nog tijd voor haar??
Maar je kan ook gewoon opzoek gaan naar een andere vriendin waar je goed met kan opschieten.Want ik denk dat je nog wel meer vriendinnen heb.
Je zegt het zelf al,, ik ben beter af zonder hun.
Je durft niet meer verliefd te worden,, dat denk je,, omdat je nog steeds zo met die jongen in de war zit,, zet hem gewoon uit je hoofd. Ga met vriendinnen wat leuks doen en mischien kom je dan nog wel een nieuwe leuke jongen tegen :D
Je zegt ook dat je je moeilijk kan open stellen,, maar je vertelt die hele verhaal wel aan ons :S dus dat begrijp ik niet helemaal..
Ik zeg gewoon,, laat het achter je en ga verder met je leven
