@Eilse_ wrote:
Nouja, mijn vertrouwenspersoon was gewoon poep.
Hij zei dat ik zelfmoord moest plegen als ik dat toch zo graag wilde. Nu durf ik niet meer naar iets dergelijks te gaan x]
Ik denk dat het omgekeerde psychologie was, hielp denk ik wel want je bent er nog steeds :P .
Het is al een hele tijd geleden en het enige dat ik me echt kan herinneren is de speelkamer en een aantal opdrachtjes. Ik moest tekenen hoe ik het gezin voorstelde, of als ik een dartpijltje gooide moest ik een vraag beantwoorden van het gegooide nummer. Maar goed, dat was in groep 4 of 5…
ik moest vroeger ook naar een psycholoog omdat ik bijna altijd huilde..
Ik huilde super vaak en zonder reden maar toen ik bij dat mens kwam werd het alleeeeen maar erger
daar lag ik alleen maar te huilen en zij maar vragen stellen de hele tijd door…
Denk niet dat het echt zin had ofzo
maarja snapte zelf ook niet waarom ik altijd huilde..
en nu ja huil ik niet zonder reden ofzo hoor haha
zijn er ook nog mensen met positief ervaringen want ik zit de namelijk zelf aan te denken om de heen te gaan
maar als ik zo dit lees heb ik zoiets het help toch niet
dus iemand?
@vera wrote:
ik moest vroeger ook naar een psycholoog omdat ik bijna altijd huilde..
Ik huilde super vaak en zonder reden maar toen ik bij dat mens kwam werd het alleeeeen maar erger
daar lag ik alleen maar te huilen en zij maar vragen stellen de hele tijd door…
Denk niet dat het echt zin had ofzo
maarja snapte zelf ook niet waarom ik altijd huilde..en nu ja huil ik niet zonder reden ofzo hoor haha
Hahaha dus uiteindelijk heeft t wel geholpen _O-
@krullebolmokkel wrote:
zijn er ook nog mensen met positief ervaringen want ik zit de namelijk zelf aan te denken om de heen te gaan
maar als ik zo dit lees heb ik zoiets het help toch nietdus iemand?
Mij heeft het heel erg geholpen.. En dat na 3 sessies al. Goed, ik ben een beetje een uitzondering (mijn therapeut zei dat ik na 6 maanden pas verbeteringen zou zien, maar ik was dus na 1 maand al klaar met de sessies), maar het kan je zeker helpen. Het belangrijkste is dat je de goede hulp krijgt. Waarvoor wil jij dan naar de therapeut?
ik heb met een loverboy gehad & ben nu vrij bang om alleen over straat telopen (in de avond/nacht) & ik dacht misschien kunnen ze me over die angst heen helpen
Ik denk inderdaad dat je het beste hulp kunt zoeken.. Er schijnen speciale zorgpunten te zijn voor slachtoffers van loverboys. Het lijkt me verstandig als je even op Google rond gaat zoeken voor informatie hierover. Overigens zou je er inderdaad goed aan doen om hulp te zoeken. Ik weet niet precies wat jouw situatie is, maar gezien je ook nog een kind op komst hebt, zit je duidelijk met veel aan je hoofd en dit kun je niet alleen oplossen.
ja klopt heb ook al beetje op google rond gekeken maar me eigen niet echt verder er in verdiep dat moet ik nog doen maar ben tedruk met alles
Goed, we gaan nogal offtopic nu, dus laten we stoppen met praten hierover en de rest een kans geven om weer ontopic te reageren ;) Mocht je hulp nodig hebben, dan heb je altijd je andere topic ^^ Succes.
Dus ook voor de rest: weer ontopic! Wat zijn jouw ervaringen met de psycholoog?
Hmm. Ik ben bij drie psychologen geweest.
De eerste was ronduit een verschrikkelijk persoon, ze heeft ook nog eens alles doorverteld aan mijn moeder en ze zei gewoon, helemaal niks.
De tweede was wel aardig, maar ik voelde me er niet op mijn gemak en mijn toenmalige vriendje kon me veel beter helpen dan die psycholoog.
Het derde geval was uitzonderlijk vervelend. Ik moest erheen omdat ik CVS heb en dan word je doorverwezen naar klinische psychologie, blablabla. Ik heb verder niet zoveel zin om er veel over te vertellen, maar gezellig was het niet. Ik moest allerlei dingen invullen en die man begreep me totaal niet, helaas.
Hierdoor kijk ik niet heel positief er tegenaan om zelf nog eens naar een psych te gaan, hoewel veel mensen zeggen dat ik het zou moeten doen. Ik ben bang voor nog meer slechte ervaringen en, bah. :3 Maar ik weet zeker dat er echt wel leuke psychologen tussen zitten, die je echt kunnen helpen enzo. =]
Ik heb een psych gehad die voor mij ging invullen wat ik dacht, hoe ik dacht, en waarom ik dat dacht. Wat een takkewijf :( Zo had ze zich in haar hoofd gehaald dat ik verliefd was op een jongen (nÃÂÂÂks van waar overigens) en wou ze weten hoe het met onze ‘relatie’ ging. Al na 2 sessies was het alleen nog maar een “hoi” en “doei”, vanaf mijn kant en de rest van het uur was het opvallend stil..
Ik ben eerst bij een speltherapeut geweest. Die heeft mij wel heel goed geholpen.
Daarna ben ik naar een psycholoog gegaan die ook vaak met mijn broer had geholpen. Alleen elke keer dat mama mij daar afzette begon ze eerst met haar een gesprek van een half uur over mijn broer (al de helft van mijn tijd bij haar !) en als ik dan met die mevrouw praatte ging het of alleen maar over mijn broer of moest ze de hele tijd duidelijk maken dat ik het helemaal niet zo erg had omdat ik een test had ingevuld die aangaf dat ik niet depressief was ofzo, wat voor haar betekende dat ik het helemaal niet zo slecht had, wat ze ook weer elke keer moest benadrukken. Dus daar ben ik toen weg gegaan en daarna ben ik bij mezelf in therapie gegaan.
Wat nog het meeste heeft geholpen >.<
(ookal was die eerste therapeut wel heel goed )
Ik volg nu ruim 2 jaar Therapie.
In het begin zat ik gewoon nog bij de crisisdienst / ambulante.
Maar aangezien ik vrijweinig sprak konden ze me niet veel helpen. Alhoewel mijn moeder wist al een hele hoop hoe ik me voelde, wat er is/was gebeurd enzovoort.
Ik heb ongeveer .. 3 Psychiatrische onderzoeken gehad, bij verschillende psychiaters.
Maargoed.
Na mijn miskraam afgelopen September kon ik direct terecht bij de acute deeltijd.
Wereld voelde voor mij alsof het was ingestort, deed helemaal niks meer, naast alleen in bed liggen en 1x per dag eten. Maargoed.. Daar bij de deeltijd heb ik tot begin maart dit jaar gezeten.
De acute deeltijd is meer om je leven weer op gang te krijgen. Zodat je weer structuur hebt, en stabiel bent zodat je de problemen / stoornissen beter kunt verwerken / behandelen. Ik kreeg op maandag 1 uur PMT ( Psychomotorische therapie ) , en daarna structuur groep waarbij je verteld een beetje waarmee je kampt, wat je planning is voor die dag, of wat je in het weekend hebt gedaan enzovoort. Structuur groep kreeg ik iedere dag. Op de dinsdag hadden we Emotieregulatie therapie, en ook daarna weer structuur groep. De woensdag.. Zinsgeving. Wordt er gepraat over de belangrijke dingen over het leven, mochten vaak zelf een onderwerp uitkiezen waar we dan over dingen praten. De donderdag, beeldende therapie. Onze gevoelens/problemen e.d op papier tonen doormiddel van diverse opdrachten, moesten ook een keer van klei een poppetje kleien, en die de positie moest uitbeelden hoe jij je op dat moment voelde, of al een langere tijd. En op donderdag kregen we Running Therapie ( anti-depressief hardlopen, je hersenen maken op den duur zo’n stofje aan waardoor je weer “vrolijker” wordt. Ofzoiets dergelijks was het. )
De vrijdag was eigenlijk de enige dag waarbij we niet aan onszelf hoefde te werken. Enige wat we kregen op die dag was Activiteiten begeleiding. Gewoon lekker niksen of knutselen, iets wat je zelf leuk vond om te doen.
Het heeft mij enorm veel geholpen. Heb leren praten ( klinkt stom, maar daarvoor sprak ik nauwelijks, en krop ik alles op. ), ook mijn eigen mening heb ik weten te vormen en die gewoon te zeggen, zonder bang te zijn voor de reacties. Ook durf ik weer wat beter onder een groep mensen te komen, onbekende, bekende.
En nu aankomende Dinsdag heb ik weer een uitnodiging voor Ambulante. Ik krijg een nieuw vrouwtje sinds mijn vorige behandelaar ergens anders is gaan werken.
( Sorry als mijn zinnen krom zijn , weet niet zo heel goed hoe ik het moest typen, ook is dit nog niet alles :P Ik laat liever een paar dingen achterwegen x] )
natuurlijk moet het ook klikken, maar een deel hangt ook af van jezelf. Bij mij heeft het lang geduurd voordat ik pas mijn plekje had gevonden bij een therapeut. De andere therapeuten waren ook goed, maar die zagen niet dat ik om mijn probleem aan het heenpraten was. Degene die mij het beste geholpen heeft had dit wel door en liet zich niet “om de tuin leiden”. Natuurlijk vond ik het niet leuk om over mijn echte probleem te praten maar het was uiteindelijk wel het beste voor mij.
Ik heb tijd bij een psycholoog gesproken vanwege zelfmoordpogingen en omdat ik mezelf sneed . Omdat ik eigenlijk niet naar iemand toe wilde was het in het begin echt gewoon beetje sip zegmaar omdat ik niks wilde zeggen omdat ik het toch niet nodig vond.
Later is het wel beter gegaan, maar ik heb meer gehad aan mijn beste vriend dan aan die psycholoog
Ik ben wel een tijdje bij bureau jeugdzorg geweest, omdat ik niet kon opschieten met een toenmalige stiefvader. het is al zo’n 7 jaar geleden, maar ik weet nog wel dat ik daarna thuis wel eens een uitbrander kreeg van hem. ik dacht altijd dat psychologen geheimhouding hadden, dus daarom ben ik mijn vertrouwen in dit soort mensen verloren. Ook praat ik liever met vrienden en vriendinnen, want die kennen me. zo’n vreemdeling, en dan je hart bij iemand uitstorten? ik liever niet..
Zelfde verhaal, alleen niet zo lang geleden, ik haat die lui @Jellybean wrote:
Ik ben wel een tijdje bij bureau jeugdzorg geweest, omdat ik niet kon opschieten met een toenmalige stiefvader. het is al zo’n 7 jaar geleden, maar ik weet nog wel dat ik daarna thuis wel eens een uitbrander kreeg van hem. ik dacht altijd dat psychologen geheimhouding hadden, dus daarom ben ik mijn vertrouwen in dit soort mensen verloren. Ook praat ik liever met vrienden en vriendinnen, want die kennen me. zo’n vreemdeling, en dan je hart bij iemand uitstorten? ik liever niet..
ik heb waarschijnlijk het syndroom van asperger (licht autisme), en daar zijn we pas achtergekomen.
in groep 5/6 ben ik bij GGZ geweest, en dat heeft me verschrikkelijk veel geholpen!
xoxo
Ik ben al heel vaak bij een psycholoog geweest
ik heb een van de ergste vormen van faalangst.
Ik ben ermee begonnen toen ik in groep 4 zat toen mocht ik stoppen in groep 6.
En in groep 7 ging het weer fout moest ik weer terug.
groep 8 heb ik er niet veel last van gehad.
maar nu (brugklas) ga ik weer.
Maar het helpt mij wel altijd heel erg.
ik had in groep 7/8 last van gebrek aan zelfvertrouwen, toen jongens uit mijn klas dat wisten, gingen ze me pesten. dat hielp dus niet echt, toen ging ik mezelf slaan en al die dingen, toen mijn moeder het doorhad, moest ik naar een psycholoog. Eerst wilde ik niet maar ze was echt heel aardig! nu zit ik in de 2de. ik heb er soms nog last van maar het heeft me toen ook erg geholpen!
een positieve ervaring dus!
xx
Ik heb ook veel dingen meegemaakt enzo maar sommige mensen ( die het helemaal niet snappen) zeggen dat ik misschien met een psycholoog moet praten om het te verwerken maar ik heb me er bij neer gelegd en leef gewoon door, ik heb het een plek gegeven en heb eigenlijk geen behoefte aan een psycholoog wat vinden jullie?
ik moest er laatst ook heen, maar ze zei meteen al dat ze niks kan doen voor mij terwijl ik veel problemen thuis heb..
en kreeg achteraf ook nog te horen dat het €10 per afspraak kostte..ben er dus meteen mee gestopt, als ze mij tog niet kunnen helpen, waarom zou ik er dan nog heen gaan.?
Oef, ik wist niet dat er zoveel meiden naar een psych zijn geweest, of er nu nog steeds bij zitten..
Ik ga er waarschijnlijk heen,
Ben super vaak gestresst, en heb een sterke vorm van faalangst^^
Niet leuk..
ah, gelukkig heeft de faalangst nog niet negatief gewerkt (op schoolgebied).
Ben dan ook erg perfectionistisch..
Soms denk ik wel is, had ik maar ff iemand waar ik alles neer kon kwakken.. (qua problemen e.d.)
aaa..
Ik ben ook super erg gepest op de basisschool!
was niet leuk!
duss.
xxxxxxxxxxxx
@krullebolmokkel wrote:
zijn er ook nog mensen met positief ervaringen want ik zit de namelijk zelf aan te denken om de heen te gaan
maar als ik zo dit lees heb ik zoiets het help toch nietdus iemand?
Ik ben vandaag voor de eerste keer naar een psychologe geweest en het lucht echt op. Het is wel heel raar om van alles over jezelf te vertellen. Maar iedereen was daar heel aardig en ze hadden heerlijke chocomel! :)
Als je egt met een probleem zit zou ik er gwn naar toe gaan.
Mooii Ismee!
Weetje…de meeste mensen vinden het ‘gek’ dat je naar een psych gaat.. ‘want dat is alleen voor gestoorde mensen ‘ blabla..
Je kent het wel..
Maar t’is niet gek..
Hulp is altijd goed!
Ik hoorde laatst van mijn ouders dat ik niet naar een psych hoefde van hun..ik ben positief veranderd zeiden ze duss ! (:
Haha.en volgens mij doe ik het ook best ‘goed’ duss!
haha.
xxxxx
..
Ik ging ook met zo iemand praten, maar ik heb er niks aan gehad. Ze ging eerst heeel veeel dingen testen en vragen, om een goede behandelmethode te maken, maar ze behandelde me vrij kinderachtig, waardoor ik geen zin had om te gaan. Ik ging trouwens omdat mn ouders me onhandelbaar vonden worden omdat ik heel angstig ben. maar ik zou nooit meer naar zo iemand heengaan.. ik vertrouwde haar ook niet zoo..
