Home / Forums / Lijf & lijn / Kleine ingreepjes
Hey meiden,
Nou eh, voor de nieuwelingen hier op het forum: ik ben 19, daarom volgroeid denk ik en mijn uiterlijk zal niet echt veranderen dan het ouder worden. Nou vind ik mezelf niet erg lelijk (en sommigen kunnen zo ook hun mening klaar hebben omdat ik in Lucht Mijn Hart een foto van mezelf had geplaatst) maar ik zou toch graag een aantal dingen aan mezelf willen veranderen. Het idee kwam vooral uit mijn moeder uit, die zei dat ik mooier kon zijn met een nosejob, tandplaat (ik heb last gehad van knarsen) en een ooglid dat gelift word. Sinds die dingen zijn opgemerkt zie ik ze ook, en het maakt me ergens heel onzeker dat het niet hoort zoals het moet zijn. Ik heb een bochtje in mijn neus i.v.m. een balspel dat verkeerd was uitgepakt, en ja – een hangend ooglid zit in de familie, maar ik wil van beiden af. Dus als ik aan mezelf dingen kon veranderen was het
– Ooglid liften
– Nosejob
– Bovenlip vergroting
– Tandplaatjes
– Tanden witten.
Ik ben al bezig met sporten om een goed figuur te krijgen.. maar: vinden jullie dat ik hierin doordraai? Of hebben jullie nog tips opmerkingen of eigen verhaaltjes?
Als je niet gelukkig bent met jezelf zoals je niet bent waarom niet? Ikzelf zou het niet zo snel doen omdat ik het er vaak ‘gemaakt’ uit vind zien. Je ooglidcorrectie vind ik een ander verhaal omdat ik gehoord heb dat je hier later last van kunt gaan kregen en je neus laten veranderen zou ook nog wel kunnen en kan ik in komen. Ik heb zelf de foto niet gezien dus kan daar niet op oordelen.
Als je zeker weet dat je er gelukkiger van wordt, waarom niet? Ik denk ook regelmatig aan het witten van mijn tanden, en als later mijn oogleden ook een beetje gaan hangen zal ik daar denk wel iets aan veranderen. Ik vind absoluut niet dat je doordraait, zolang je er maar 100% achter staat en het zeker weet is het goed!
je bent er onzeker over, en ik snap dat je dan misschien overweegt om iets te veranderen aan jezelf. maar is het ook werkelijk echt nodig?
iedereen is wel ergens onzeker over zn lichaam ofzo. maar probeer ook tevreden met jezelf te zijn hoe je nu bent.
Als je het toch echt overweegt om te doen kun je toch gewoon een x een afspraak maken? het is ook niet iets wat je zomaar ‘mag’ doen. volgens mij is dat nog een best gedoe vooraf. en je zult daar ook vast adviezen en tips krijgen ;p
Het is niet zozeer dat ik mezelf erg lelijk vind, maar er zijn een paar dingen die – en O God, hier komt de meest stomste opmerking ever – gewoon niet perfect zijn. Of in ieder geval, gelijk aan elkaar. Het is niet zo dat het stoort, maar ik zou het zelf mooier vinden als het iets anders was. Mijn tanden laat ik in ieder geval doen, want door het knarsen heb ik een enorme erosie en mijn tanden zijn van natura wat geliger. Wat ik bedoel met het ooglid is niet het lid wat om het oog heen zit, maar de huid tussen oog en wenkbrauw. Bij mij hangt dat een beetje dat, – als ik een streepje boven mijn oog draag (en dat doe ik graag) – het over de makeup heenhangt en beiden ogen niet gelijk aan elkaar lijken. En ja, daarmee vergaat voor mij de wereld (lol, jokes). De neus is een bobbel die in het midden of iets boven het midden zit, nog door die bal die ik in mijn gezicht heb gekregen met training.
En dankjewel Banaan! Ik denk echt dat ik er blijer van wordt als ik het doe. Ik begon me alleen wel een beetje te zorgen maken of ik echt niet hierin door sla met: en dit moet weg, en dat moet anders blablabla. Ik ga ’t es met mijn moeder en huisarts over hebben (die van ons doet tegenwoordig aan Botox, omdat de vraag in ons dorp daarnaar stijgt. Niet dat ik nu al aan de Botox ga, maar als die vent een eigen correctie/lift praktijkje heeft, dan zult hij het ook moeten weten… maar goed, laat hem maar eerst van zijn skivakantie terugkomen)
EDIT: whosthatchick, ik las je bericht later. Nee, het is geen noodzaak, maar ja: ’t wordt er naar mijn mening wel beter op. En het is niet zo dat ik in tranen uitbarst voor de spiegel omdat het niet zo is, maar ergens stoort t wel. En ik gaf zojuist het voorbeeld. Acceptatie heb ik al, maar het zou toch super zijn als… je weet wel: in zo’n situatie verkeer ik. Niet het zozeer: ik moet aan de plastisch chirurgie maar aan de: wat als… dit iets omhoog stond, dan… Is het een noodzaak, nee. Maar zoals ik al zei: volgens mij doe ik er wel goed aan.
Vraag aan jullie: hebben jullie ooit iets aan jezelf laten doen?
@Benthe11 wrote:
Girlish, moet iedereen dan perfect zijn?
Het gaat denk niet zozeer om perfectie, want wat je ook probeert, niemand zal perfect worden, maar het gaat er denk meer om waar je jezelf goed bij voelt. Dat je onzekerheid verdwijnt, niet dat het perfect moet zijn, want dat kan namelijk ook niet.
@Benthe11, niet iedereen. Alleen ik. Haha. Nee. Okay, die was niet grappig. Okay, je hebt een punt daar, en het is ook pretty obvious dat niemand perfect is, maar het zijn echt dingetjes waarvan ik baal dat ze er zijn en ik zou ze gewoon verholpen willen hebben. Papa en mama gaven mij die dingen niet, dus eh… dan maar zelf erachter aan?
Daarbij komt ook nog of ik moet kijken of de verzekeringen me willen helpen ofzo. Het is wel iets waarvoor ik zelf wil sparen, ook al wil mijn moeder me helpen met mijn tanden (ze heeft vroeger zelf slechte tanden gehad en wil mij diezelfde kans gunnen zoals haar ouders haar tanden mooi hebben laten maken) maar mijn angst ging mer uit of ik hier in echt niet ging doordraaien als een of andere chirurgie-barbie. Aangezin ik nog steeds niet helemaal zeker ben van de stappen die ik wil doorzetten wat niet met de tanden te maken hebben (ik bedoel: het willen is een, maar het doorzetten is het ander), – is het maar goed dit op girlzforum bespreek
als het echt noodzakelijk is wordt het soms idd vergoed. miss voor het knarsen? want dat is iig wel slecht voor je. als het voor jezelf goed voelt om het te doen zonder twijfel moet je het doen.
Ja, ik denk dat de tanden ook worden vergoed! Mijn tanden hebben nooit echt goed over elkaar heen gestaan en daarom heb ik ze veel geschaafd. Heeft me 3 jaar lang de beugel gekost om alleen ze mooi op elkaar te krijgen. Maar ja, daarbij is die erosie en geligheid nog niet weg. Ik denk dat dat alleen een extratje is. Veel mensen doen dat :)
En voor de rest: ja, het speelt in mijn hoofd dat het me wel mooier lijkt om het te doen, ik verwachtte ook dat mensen kwamen met reacties als “dit is belachelijk. je moet jezelf nemen zoals je bent.” Het punt is dat ik dat ook doe… maar ja, daarmee hoef je toch niet alles aan jezelf prima te vinden? Het idee van sleutelen alleen ehm.. klinkt zo eng xD Trouwens, ik vind het fijn om op girlzforum erover te hebben. Het blijft tenslotte een eigen keuze, maar daarmee neemt het verhaal doen op girlzforum niet weg.
Dus, vraag aan iedereen: hebben jullie ooit iets aan jezelf laten doen?
ik ben 18 en heb nooit iets aan mezelf laten doen. ik heb ook wel van die kleine dingen die ik misschien anders zou willen maar ik ga niet overwegen om iets te veranderen. ik vind het zelf belachelijk. xD ik snap dat als je er zelf echt beter om voelt dat mensen het doen en heb er ook niks op tegen, maar zelf zal ik het echt nooit doen als het niet noodzakelijk is.
Ik wil zelf misschien ook iets aan men tanden laten doen want ik heb van die randjes onderaan en dat vind ik heel lelijk
Als je jezelf er beter door voelt waarom niet als je maar met jezelf afspreeekt dat je niet verder gaat je moet echt sowieso wel achter je beslissing staat en niet twijffelt :)
Ik snap het wel, maar het is nou eenmaal zo. En als je je zekerder en mooier voelt als je die ingreepjes hebt gedaan, wat houdt je dan tegen? Het gaat erom dat jij je zeker voelt over je uiterlijk, en als dat op deze manier is, is dat zo! Ik vind het helemaal niet raar, meid!
Nahja, het zal toch niet met spoed gebeuren, dus momenteel kan ik focussen op tanden en taille. Maar het is wel ergens wel wat Benthe zegt: niemand is perfect. Ik vind het ergens wel erg vreselijk dat ik erg met uiterlijk bezig ben. Niet zozeer met anderen, dat zit me niet zo, maar zoveel met mijn eigen.
Nee, het komt door niet door jouw reactie. Ik realiseer het me vooral zelf dat jullie gelijk hebben dat niemand perfect is en mooi is zoals ze zijn. Zijn allemaal suppermottos en ik ben er ook helemaal mee eens, als iemand anders met dit topic aan kwam zetten had ik waarschijnlijk hetzelfde gezegd. Er is ook zelf iets in mij dat me weerhoud van de ingrepen. En dat is dat ‘oh kom op dramaqueen girlish, je had het slechter kunnen treffen’ gevoel, iets wat het helemaal met jullie eens is, dat het belachelijk is om al zo jong zo te beginnen aan de ene correctie na de andere. Ik had het net met een vriend van me erover, en die reageerde ook zo boos. Allemaal dingen van: en wat dan, dan ben je nog niet gelukkig, ben je dat kwijt, of is het helemaal lelijk. Het is sowieso dat ik mijn tanden laat doen. Maar daarbij heb ik wel zoiets van: ja, is het wel allemaal zo nodig. Ben ik niet teveel doorgeslagen in uiterlijk en dat soort shit. En daarbij geef ik vooral jullie ‘accepteer zoals je bent’ reacties groot gelijk.
ik zou het sowieso niet doen,
ten eerste is het geen medische ingreep dus je moet alles zelf betalen,
en ten tweede wie zegt dat alles goed gaat? er zijn genoeg verhalen van meisjes die er erger vanaf kwamen dan ze erin gingen..
als je het toch wilt doen, zou ik zeker niet voor de goedkoopste kiezen, kijk oook op internet naar ervaringen van andere meisjes! succes :) x
Ik weet heus wat het met zich meebrengt. En dit is ook niet zomaar iets wat ik eventjes bedenk: ik heb al veel opgezocht om er te weten over te komen. Ik was echt niet van plan alles in 1x te doen en meteen bakken vol geld weg te gooien. Ik was het ook niet van plan – na dit driehonderdkeer – gezegd te hebben dat ik morgen of zelfs in 2013 te doen. Wie weet heb ik het zelfs nog niet gedaan in 2023 bij wijze van spreken. Ik ga mezelf geen hunchback noemen, dat ben ik zeker niet: maar dat ik niks heb om onzeker over te zijn, dat maak je mij niet wijs. Ik heb genoeg moeten ondergaan, pesterijen en vernederingen, om te weten dat het helemaal niet zo gegarandeerd is dat je jezelf moet accepteren zoals je bent. Zijn allemaal prachtige levensmottos, en ik zou – nogmaals – het waarschijnlijk hetzelfde hebben gezegd als een ander met dit probleem kwam aanzetten. Waarschijnlijk, misschien als ik niet was uitgescholden of zelfs door mijn ex werd uitgemaakt als ’tja, een mooie vriendin ben je niet.’ Ik heb er geprobeerd mee te leven, ik heb die dingen genegeerd, ik ben mijn eigen weg getrokken. Ik had me kunnen ombouwen. Ik had vanalles kunnen doen. Naar mijn mening zijn deze correcties niet heftig. Maar ik weet nu niet meer of ik ze nog wil. Niet zozeer van het ’tja jouw leven girlish, dont look at me’ reactiebombardement. Maar vooral, nu ik van deze bullshit al emotioneel wordt, lijkt het me eerder verstandig te wachten of ik het daadwerkelijk wil.
Yep yep, ik weet wat jullie hier denken. Dat het belachelijk is wat ik van mezelf vind. Dat ik enorm de boel kan overdrijven etc. Het is jullie niet alleen. Ik heb het ook nog aan twee close vrienden opgebiecht. Die denken dat het allemaal uit die kolere winterdepressie komt, en worden boos om het feit dat ik zoiets al in mijn hoofd haal. Tja, als je er niet over kan praten bij mensen die je echt vertrouwd, dan zit er nog weinig zin in he. En serieus, ik ga niet deze stappen ondernemen voordat er mensen echt achter me staan en echt zeggen: jeetje meid, okay, ik denk ook dat je beter af bent zo. Zonder te denken: joh, het is haar leven, laat haar lekker
Iedereen heeft over dit soort zaken z’n eigen mening, en waarschijnlijk zijn je vrienden niet zo van de medische ingreepjes. Iedereen z’n eigen mening, maar alsnog ben jij de “hoofdmening” wat jij doet. Er zullen altijd wel mensen zijn die er iets op aan te merken hebben, daar is niets aan te doen.
Banaan, ter zijde van hoe goed je het bedoeld, wat heb ik aan die reactie? Snappen jullie dan niet dat ik >>>>>twijfel<<<<< zoiets te ondernemen. Daardoor lok ik reacties uit om te kijken of mensen vinden dat ik het nodig heb, of eigenlijk: mijn enige vraag die ik stelde "dat ik niet doordraaide". Als meer tegengas wordt gegeven dan dat het wordt aangemoedigd, dan heeft het toch zeker invloed op je keuze? Kom dan niet aan met: je moet het zelf weten, jouw leven yolo want daar heb ik toch niets aan?
Ja nou, ik weet ook niet zozeer wat jullie probleem is. Je kunt er toch wel uit afleiden wat uiteindelijk mijn keuze is? Ga dan niet lopen roepen dat ik dingen onderschat enz. Daar heb ik toch niets aan.
Sorry, dat klonk bozer dan bedoelt, dus hier de EDIT:
Ik ben toch niet boos? Ik wilde weten of het werd afgeraden of werd aangemoedigd. Het wordt eerder afgeraden dan aangemoedigd. Of ik erin doordraaide ja of nee. Die antwoorden heb ik toch gekregen? Die meningen heb ik toch gehad en daaruit mijn eigen conclusie getrokken? Ik vind het namelijk vervelend dat jullie doen alsof ik niet luister, eigenwijs doe en vooral dat de dingen onderschat alsof ik niet weet hoe de wereld in elkaar zit. Ik wil juist te graag luisteren, dat is het probleem juist misschien waar ik het meest last van heb. Met het laatste bericht van mij van vorige pagina wilde ik zeggen dat als iemand al in twijfel zit wat ie moet doen, dat het laatste is wat handig uitpakt is om het zelf te weten, want zoals dat al duidelijk genoeg had moeten zijn: dat deed ik niet. Ik vind het flauw dat het wel zo word gedaan, da’s niet meedenken met de ander, maar gewoon in dezelfde radeloosheid te wederkeren. Sorry, daar komt het op neer naar mijn gevoel.
Nou, Benthe. :( Dat is echt heel lullig hoe je dat opschrijft. Ik zou het fijner hebben gevonden als je iets had gezegd dat liever overkwam. Hetzelfde geduld hebben we ook een hele lange door moeten staan bij jou en dat is langer geweest dan een dag en 4 pagina’s. Wil ook zeggen dat je niet goed hebt gelezen, want ik schrijf juist – ook dankzij jouw kijk op de situatie – dat ik inderdaad mee eens ben dat ik mezelf moet leren accepteren…
Ik ben twee jaar geleden gepest over het feit dat ik lelijk ben en niet op deze wereld thuishoor. Tja, op een gegeven moment ga je dat ook geloven. Groot voorhoofd, dik, lelijke neus, noem het maar op en het wer tegen me geroepen. Tuurlijk heb ik kritisch naar mezelf gekeken of er echt niets mis was met m’n neus, lichaam of voorhoofd, maar door veel te praten en tegen mezelf te zeggen dat het onzin is wat ze zeiden, hoe beter ik mezelf leerde accepteren.
Even als voorbeeld van jezelf leren accepteren, gaat dus aardig wat tijd overheen maar is zeker haalbaar na een tijdje.
Nahja, dat vind ik ergens wel jammer Benthe. Girlzforum is bedoeld om de meisjes hier te helpen. Ook diegenen die langer op het forum zitten, ouder zijn en ook problemen hebben waar je buiten staat. De een kan moeilijk een verlies verwerken, de ander heeft een laag zelfbeeld waar die aan wil werken. Hoewel we niet dezelfde problemen obviously hebben, kunnen we elkaar toch wel proberen te adviseren naar alternatieven? Tenminste, als je dat nog niet hebt opgegeven na wat er eerder is voorgevallen tussen ons, van \ een half jaar geleden. Ik heb daar allang zand overheen kunnen gooien. Ik hoop ook dat ik het mis kijkt, en dat het niet om die redenen is dat je niet met me mee wilt/kan denken. Ik hoop ook dat als het wel om die redenen is dat je realiseert dat ik wel graag naar jouw mening en advies wil luisteren en dus daarom dezelfde vraag aan jou stel.
Aan Banaan: echt dankjewel. Ik luister graag naar jouw adviezen want ik heb er veel aan. Heb je nog tips om me beter in de vel te laten voelen? Ik wil er dolgraag aan werken!
EDIT: Reactie aan Banaan.
Dat is echt heel kut, Banaan. En ik vind het erg knap dat je het vertelt en ook fijn, want zo kan ik me veel beter relativeren met jouw aanpak. Hoewel mijn pesterijen dik 3 tot 4 jaar achter mijn rug liggen, heb ik alleen een beeld dat het niet gegarandeerd is dat je jezelf hoeft te accepteren zoals je bent. Het stopte na aanleiding van wel veel met mijn eigen uiterlijk bezig te zijn en na twee lang therapie en aan die houvast heb ik me eigenlijk gehouden. Is er iets wat je doet, al is het maar simpel door een haarborstel zingen in de spiegel, om je door de momenten heen te slepen dat je je echt heel lelijk voelt. Ik denk, dat als je die momenten ook zelf meemaakt, dat het dan ook duidelijker is waarom mensen dan niet kunnen luisteren naar de complimentjes die paginaslang al aan ze zijn gegeven.
Dankjewel! Geef ook graag adviezen!
Heb nog wel een paar standaardtips die je kunt uitvoeren om lekkerder in je vel te zitten!
1. Ontspan, neem lekker de tijd voor jezelf. Las een rustdagje in en lak je nagels, ga lekker in bad, lees een boek (of iets anders waar je ontspannen van wordt!). Zo’n rustdagje geeft je echt een enorme boost!
2. Bewegen! Lekker sporten, rondje buiten stevig doorlopen, hardlopen. Vooral als het buiten is, frisse lucht is echt een opkikker.
3. Zodra de zon een paar kleine zonnestraaltjes geeft, pak ze mee! Even een kwartiertje de zon op je gezicht zorgt voor vitamine D-aanmaak en laat je beter voelen!
4. Omring je met mensen die je energie geven, niet met mensen die energie vreten.
5. Tenslotte nog iets om aan je zelfbeeld te werken: vraag mensen of ze een paar positieve punten aan jou willen noemen of (nog beter!) op willen schrijven, zodat je het vaker terug kunt lezen! Wat je ook kunt doen is 1x per dag tegen jezelf zeggen dat je er mag wezen, terwijl je jezelf in de spiegel aankijkt. Werkt echt!
Veel succes!
@girlish wrote:
EDIT: Reactie aan Banaan.
Dat is echt heel kut, Banaan. En ik vind het erg knap dat je het vertelt en ook fijn, want zo kan ik me veel beter relativeren met jouw aanpak. Hoewel mijn pesterijen dik 3 tot 4 jaar achter mijn rug liggen, heb ik alleen een beeld dat het niet gegarandeerd is dat je jezelf hoeft te accepteren zoals je bent. Het stopte na aanleiding van wel veel met mijn eigen uiterlijk bezig te zijn en na twee lang therapie en aan die houvast heb ik me eigenlijk gehouden. Is er iets wat je doet, al is het maar simpel door een haarborstel zingen in de spiegel, om je door de momenten heen te slepen dat je je echt heel lelijk voelt. Ik denk, dat als je die momenten ook zelf meemaakt, dat het dan ook duidelijker is waarom mensen dan niet kunnen luisteren naar de complimentjes die paginaslang al aan ze zijn gegeven.
Ja inderdaad, helemaal mee eens.
@Benthe11 wrote:
Het ging mij meer om het feit dat ik geen steek verder ben gekomen dan een jaar geleden.
Dat is niet onzichtbaar op girlzforum en alsjeblieft geloof me als ik zeg dat ik dat ook heel vervelend voor je vind. Maar ik wil het juist voorkomen om net zoals jij nog steeds verdrietig te zijn over een jaar om hetzelfde wat ik voel. Ik weet dat ik niet hetzelfde doormaak als jij, maar mijn probleem is wel zodanig anders dat je ook niet hoeft te relativeren aan dezelfde dingen. Je kunt er geheel buiten staan en toch goede tips geven.
Ook al hebben wij onze ups en downs met elkaar gehad, ik zou het fijn vinden dat je me toch probeert te helpen om me goed te voelen, want momenteel ben ik ook verdrietig en dat kán ik echt geen jaar volhouden. Ik wil er zo snel mogelijk van af maar daarbij vraag ik wel hulp van girlzforum.
@Banaan: echt dankje! Ik ga ze uitprinten en boven mijn bed hangen en ze proberen op te volgen!!!! Ik gebruik dit topic om tegenslagen en vooruitgangen op te schrijven.
