Even een kort verhaal enzo… Want zo voel ik me. En het moet er gewoon even uit. Anders ga ik gillen. >_< Jump
Ik voel de wind door mijn haar wapperen. De wind is hard vandaag, vooral op deze hoogte. Ik kijk even naar mijn voeten, die net over de rand uit steken. Ze steken onnatuurlijk af tegen de straat waar ik vanaf de veertiende verdieping op neerkijk. Ik zie kleine auto’tjes rijden en nog veel kleinere mensjes lopen. Het zijn net kleine miertjes. Jammer dat ik ze niet kan pletten, denk ik bij mezelf.
Zacht hoor ik van beneden iemand schreeuwen. ‘Er staat iemand op die flat!’
Ik staar naar beneden. Naar de vrouw die het schreeuwde. Om haar heen verzamelen zich mensen. In een groep gaan ze bij elkaar staan. Allemaal naar boven kijkend.
‘Kom van dat dak af!’ schreeuwt een man.
‘Waarom zou ik, het boeit toch niemand wat ik doe!’ schreeuw ik terug. Ik veeg even langs mijn neus. Een traan rolt over mijn wang.
‘Kom alsjeblieft naar beneden meisje!’ hoor ik van beneden dezelfde man.
‘Nee, ik ga springen!’ schreeuw ik. De traan die zojuist over mijn wang rolde, heeft mijn kin bereikt en valt naar beneden. Dat hele eind. Tot hij bij de straat is, bij de miertjes, denk ik droevig, maar zometeen ben ik die traan. Ik schuifel even met mijn voeten en maak een duik beweging. De mensen beneden beginnen te gillen en stuiven uiteen. Ik lach schamper. Alsof het me niets kan schelen. Maar in mijn hoofd doet het pijn.
Nog een traan loopt over mijn wang. Maar dit keer veeg ik hem weg. Wild, woest. Ik wil niet huilen.
Dan bereid ik me voor. Ik sluit mijn ogen en wring mijn handen in een. Zachtjes zeg ik een gebed op. Ook al geloof ik nergens in, ik doe het toch. Dan open ik mijn ogen weer. Ik slaak een diepe zucht en laat mijn ogen weer over het randje van de flat rollen. Het is beter zo, denk ik.
En met een luide krijs laat ik mezelf de duisternis in vallen…
Ik weet wat je bedoeld. Been there, done that.
Toch moet je proberen niet in die negativiteit te blijven hangen. Dat gaat zich uiteindelijk ook uiten in lichamelijke klachten en dan ben je verder van huis.
Haal voor jezelf de leuke dingen in je leven naarboven, schrijf ze op, teken ze, voor mijn part pak je een mega-kwast en kladder je ze op de muur van je slaapkamer (wel met toestemming van mam&pap natuurlijk ;p)
@DSA-x wrote:
Ik weet wat je bedoeld. Been there, done that.
Toch moet je proberen niet in die negativiteit te blijven hangen. Dat gaat zich uiteindelijk ook uiten in lichamelijke klachten en dan ben je verder van huis.
Haal voor jezelf de leuke dingen in je leven naarboven, schrijf ze op, teken ze, voor mijn part pak je een mega-kwast en kladder je ze op de muur van je slaapkamer (wel met toestemming van mam&pap natuurlijk ;p)
Wat bedoel je met ‘lichamelijke klachten’? ;o
@DSA-x wrote:
Nou, niks om je druk over te maken, misschien had ik dat wat subtieler moeten zeggen x’D My bad, sorry.
Kijk, toen ik in de put zat, voelde ik me vaker moe. Dat bedoel ik eigenlijk. This bij iedereen anders, maar naar verloop van tijd ga je het wel merken snap je?
Hmmm… Ik slaap slechter. Maar daarvoor heb ik een soort slaappillen…
En ik ga binnenkort met zo’n psycholoogvrouwdinges praten ofzo. Echt leveloos. Wil ik eigenlijk helemaal niet, maar ik ben zelf naar vertrouwenspersoon gestapt dusja..
Mrja ik dacht dat je automutilatie bedoelde O.O
Kijk, zo’n psych lijkt in het begin echt zoiets te zijn van: “omg -.-‘ ” Maar geloof me, het gaat je wel een heel eind op weg helpen.
Ik vind het knap dat je zelf de beslissing hebt gemaakt om hulp te zoeken. Bij mijzelf moesten mijn ouders die bslissing maken, ik was te bang.
Nee, geen automutilatie. Nouja, tenzij je beslist het te doen natuurlijk. Ik heb het zelf maar kort gedaan, en ik raad het natuurlijk ook iedereen streng af, want die littekens zijn vrij bagger. En je lost er niks mee op natuurlijk.
@DSA-x wrote:
Kijk, zo’n psych lijkt in het begin echt zoiets te zijn van: “omg -.-‘ ” Maar geloof me, het gaat je wel een heel eind op weg helpen.
Ik vind het knap dat je zelf de beslissing hebt gemaakt om hulp te zoeken. Bij mijzelf moesten mijn ouders die bslissing maken, ik was te bang.Nee, geen automutilatie. Nouja, tenzij je beslist het te doen natuurlijk. Ik heb het zelf maar kort gedaan, en ik raad het natuurlijk ook iedereen streng af, want die littekens zijn vrij bagger. En je lost er niks mee op natuurlijk.
Daar hoef je me niks over te vertellen… Ik heb zelf ook een tijd gedaan. Een paar maanden ofzo. En ik heb er zeker spijt van, nu ik niet meer zonder m’n zweetbandje om naar school kan. :l
Mrja, ik weet dat zo’n psycholoog me kan helpen enz… Maar toch voel ik me er niet goed over.
Tja, jij kiest ervoor om zweetbandjes te dragen. Ik persoonlijk ben er heel open over, leg ook aan eidereen die het wil weten uit wat er met me aan de hand was. Geloof het of niet, zo voorkom je het beste vervelende opmerkingen. Maar dat is ieder voor zichzelf natuurlijk ;)
Uhu, dat kan, dat kan. Toch even door de zure appel heenbijten. Ik hoop echt voor je dat je je na verloop van tijd beter voelt!
@DSA-x wrote:
Tja, jij kiest ervoor om zweetbandjes te dragen. Ik persoonlijk ben er heel open over, leg ook aan eidereen die het wil weten uit wat er met me aan de hand was. Geloof het of niet, zo voorkom je het beste vervelende opmerkingen. Maar dat is ieder voor zichzelf natuurlijk ;)
Uhu, dat kan, dat kan. Toch even door de zure appel heenbijten. Ik hoop echt voor je dat je je na verloop van tijd beter voelt!
Hm…
Weetje, niemand weet dat ik een tijd gesneden heb. En dat wil ik liever zo houden… Tenminste, als ik uit de kast ben wil ik het wel vertellen op school enz. Maar voorlopig nog even niet… :l
En het is alleen maar m’n linkerpols. Op andere plaatsen niet. En gelukkig is het wel een leuk zweetbandje. >_<
En tja. Ik weet alsnog niet wat ik ervan moet denken. Maar iedereen zegt dat het beter wordt als ik hulp aanneem. Dusja..
@DSA-x wrote:
NEEEJJJ, dat gewoon even niet , maak me niet gek hey 0.0
Mag ik vragen, waarom je zo in de put zit, eigenlijk?
Of wil je dat leiver niet kwijt?
Eigenlijk heb ik er niet één bepaalde reden voor… Ik denk dat het vooral gewoon is dat ik nergens het goede van inzie…
En ik heb ook heel weinig vrienden. Tenminste.. Ik heb ze wel. Een paar dan. Op school… Maar die voelen niet echt als vrienden enzz. Een paar wel, waaronder Anjali (Imissu). Mr daar vertel ik verder ook wel alles aan. :l
Jezus, beloof me nooit meer zo goed te schrijven :'( ik kan echt wel huilen.
je schrijft echt heel goed, talentvol ben je.
maar, het verhaal zou mooier zijn als ze blijft leven, en toch nog verder zou moeten XD
haha, of was het gewoon dit kleine stukje :oops: ???
in ieder geval, mooi stukje, en erg realistisch.
je merkt wel dat je je erg goed kan inleven.. echt wel goed.
@Imissu wrote:
Jezus, beloof me nooit meer zo goed te schrijven :'( ik kan echt wel huilen.
je schrijft echt heel goed, talentvol ben je.
maar, het verhaal zou mooier zijn als ze blijft leven, en toch nog verder zou moeten XD
haha, of was het gewoon dit kleine stukje :oops: ???
in ieder geval, mooi stukje, en erg realistisch.
je merkt wel dat je je erg goed kan inleven.. echt wel goed.
hihi thanks honey <33
Maar het was inderdaad alleen dit kleine stukje… >_<
@Grommeke wrote:
@Imissu wrote:
Jezus, beloof me nooit meer zo goed te schrijven :'( ik kan echt wel huilen.
je schrijft echt heel goed, talentvol ben je.
maar, het verhaal zou mooier zijn als ze blijft leven, en toch nog verder zou moeten XD
haha, of was het gewoon dit kleine stukje :oops: ???
in ieder geval, mooi stukje, en erg realistisch.
je merkt wel dat je je erg goed kan inleven.. echt wel goed.hihi thanks honey <33
Maar het was inderdaad alleen dit kleine stukje… >_<
jammer, het klinkt als een begin voor een heel mooi verhaal.
