Hee meiden
De laatste tijd voel ik me zo ontzettend leeg. Ik heb weinig zelfvertrouwen, ben associaal en ik voel me constant depressief. Niet dat ik anders supersociaal ben maar ik voel me anders wel beter. Ik heb niet echt problemen thuis en heb echt geen flauw idee wat eraan te doen… kunnen jullie helpen?
ik ken het gevoel wel een beetje.
probeer is een beetje uit je comfort zone te stappen en ga iets geks en leuks doen met een vriendin ofzo.
Ik heb laatste tijd vaak dat ik iets nieuws wil, dat ik het zo saai vind hoe het nu gaat, steeds hetzelfde. het is moeilijk, maar proberen kan altijd! ;p
Nee dat weet ik vaak ook niet echt, haha!
Ik had heel erg behoefte aan nieuwe mensen leren kennen.
Ik heb ook besloten om dit jaar niet mee met vrienden te gaan op vakantie, maar ik ga het festivalseizoen af. lekker feesten met nieuwe mensen! ;p
Sorry Scar, maar dit is niet iets wat magically opgelost kan worden. Wat jij misschien in de negatieve zin ervaart, wil nog niet zeggen dat iedereen het glas half leeg ziet dus probeer te denken aan mensen, herinneringen en dergelijke welke jouw gevoel tegengaan.
Tja en anders… life goes on. Het beste is om gewoon mee te gaan. Maak voor jezelf een planning en maak deze ook waar. Het geeft namelijk mij meer energie en motivatie om verder door te zetten. Ook als het een keer goed tegenvalt.
Eet gezond, ga op tijd naar bed. Zelfs dat verricht wonderen.
I know, ik wil ook niet het hoofd laten hangen gewoon omdat ik nu down ben. Ik probeer me te concentreren op mijn wedstrijden en mijn schoolwerk en dat gaat best nog.
Soms denk ik dat ik een probleem zie in iets maar anderen zien dat niet dus ja.
En de laatste weken eet ik super gezond en ga veel sporten (niet overdreven) en slapen doe ik de laatste tijd ook niet. Het lukt me niet om in slaap te vallen. En ik ben in 1 maand tijd 2,7 kg afgevallen. Oké ik ben niet dik, maar ik ben klein en heb redelijk wat vet. Maarr toch ben ik trots op mijn gespierde lichaam :)
@ Loli: nee dat gaat echt niet. Ik wil niet dat mensen staan roepen zodat ik toch iets hoor. De meeste weten dat ze niet langs mijn linkerkant moeten staan en als ik hun niet hoor zeg ik het meestal wel, ik schaam me er niet zo zo voor. Maar sinds mijn operaties ( 8 jaar geleden) ben ik gewoon een ander mens geworden.
