Hey,
Hoe het werkt:
1. Ik begin met een zin.
2. Jij maakt er dan een zin achter die erbij past.
3. En iemand anders maakt er dan weer een zin achter jouw zin.
4. En dat gaat zo maar door.
5. Bij de 10/20 bladzijde maak ik het verhaal in een keer wat jullie allemaal hebben geschreven, snappen jullie??
VEEL PLEZIER EN SUCCES!
zij woont in een groot huis met een blauwe deur…
Snachts als ze ligt te slapen, hoort ze mensen praten.
Of toch haar overleden grootmoeder, die samen met haar opa dit huis heeft gebouwd?
Toen ze op een nacht weer allemaal stemmen hoorde, liep ze naar beneden waar ze een heel groot apparaat zag staan.
‘Ben ik gek geworden? Wat is dat nou?’ Het meisje wreef haar ogen uit
Toen ze er bij in de buurt kwam begon het ding te praten…
Welke taal praat dit ding? vroeg ze zich af.
Ze stak haar hand uit om het ‘ding’ aan te raken…
Hielt het op….
VOORTGANG TOT NU TOE!!!
Er is een meisje en die is rond de 15 jaar oud…
zij woont in een groot huis met een blauwe deur…
3 witte katten, één grote hond, en 3 jongere broertjes van 7 jaar.
En een grote open haard
het huis kraakt en is heel eng.
Snachts als ze ligt te slapen, hoort ze mensen praten.
Ze herkent de stem van haar ouders er niet in…
Zou het misschien haar jongste broertje zijn?
Of toch haar overleden grootmoeder, die samen met haar opa dit huis heeft gebouwd?
Nee dat niet, want geesten bestaan alleen in iemands hoofd en ze is toch niet gek geworden?
Toen ze op een nacht weer allemaal stemmen hoorde, liep ze naar beneden waar ze een heel groot apparaat zag staan.
‘Ben ik gek geworden? Wat is dat nou?’ Het meisje wreef haar ogen uit
Het leek op een soort tijdmachine, met een heleboel lichtgevende knopjes eraan.
ze dacht dat ze droomde, maar toch besloot ze om dichterbij te lopen.
De lampjes knipperden heftig, en voorzichtig reikte haar hand naar het blauwe lampje..
Ze voelde een schok door haar heen gaan toen ze het lampje raakte en het werd zwart voor haar ogen
Ze dacht dat ze sliep… Tot ze wakker werd in een andere kamer…
Voorzichtig opende ze haar ogen, steeds een stukje verder. Ze wreef in haar ogen en keek om zich heen. Nee, dit meen je niet…. Is dit… Ben ik….?
Ze was in de toekomst! Voorzichtig stond ze op..
Ze probeerde naar voren te lopen, naar een gedaante in de hoek, maar ze leek aan de grond genageld..
Toen ze er bij in de buurt kwam begon het ding te praten…
tegen haar, maar als zei iets vertelde hoorde ze het niet.
Welke taal praat dit ding? vroeg ze zich af.
Ze stak haar hand uit om het ‘ding’ aan te raken…
Opeens ging het ding bewegen, het tikte en tikte.. Het ging sneller tikken… En toen heel langzaam..,
Hielt het op….
Ze pakte het ‘ding’ met twee handen op en begon te lachen, maar schrok en liet het vallen omdat het fluisterde: laaaaaaaat lossssssssss
Ze begon spastische bewegingen te maken maar ineens hoorde ze iets achter haar
