ik kreeg een vriend terwijl al mijn vriendinnen nog vrijgezel waren
van zelf sprekend ging ik minder uit
tot ik m leerde kennen zij had ook een vriend
en we hadden veel gemeen
onze vriendschao groeide waardoor we beste vriendinnen werden
nu ze een andere vriend heeft is het steeds minder geworden
ze is druk met school der werk stage en weet ik veel wat nog meer
en ik heb echt diep respect daarvoor
ik zou het zelf niet kunnen
zij is/as een soort voorbeeld
door haar wou ik ook beter mijn best doen
maar die vriend van haar
best een leuke jongen kende ik al langer dan dat ik haar ken
maar sinds ze serieus zijn geworden
laat ze niks meer van der horen
ik sprak haar daarop aan
met de vraag of ik iets verkeerd had gedaan
maar nee dat was niet zo
ze zei dat ze zelf wel vond dat ze meer van zich moest laten horen
maar ik hoorde nog niks en nog steeds had ik het gevoel dat alles van mijn kant komt
ik heb een maand ook niks laten horen
nog steeds geen gehoor..
toen heb ik besloten om de vriendschap stop te zetten
die vriend van haar beledigd mij alleen maar en praat slecht over mij
en toen ging ze verwijten maken naar mij
dat pikte ik niet
dus om netjes te blijven heb ik uiteindelijk gezegd
“nu moet je geen verwijten gaan maken!! jij bent de gene die niks van zich laat horen”
waarop zij antwoorden tja sorry we zijn gewoon te verschillend
maar daar snapte ik niks van want we waren juist beste vriendinnen omdat we zo om elkaar leken
waarop ik dus zei ik wil niet met ruzie uit elaar dus
de beste wensen alvast
nu zit het me allemaal toch wel heel erg dwars
ik ben iemand die er heel erg van houd om steeds bij vriendinnen te zijn
leuke dingen doen
ik heb ook nog wel goeie en andere vriendinnen
maar een beste vriendin is gewoon iets heel anders
