Ik móet dit gewoon even kwijt.
Een tijdje geleden kwam ik via via aan de praat met iemand. Het klikte wel, en msn werd ping, ping werd bellen en bellen werd afspreken. Ik heb met diegene onwijs goede gesprekken gehad en vertrouwde diegene ook volledig. Dat vertrouwen groeide eigenlijk gewoon door tot ‘houden van’. We hebben gezoend, we hebben seks gehad, en om eerlijk te zijn, voelde ik er niet bijzonder veel bij. Ik heb er geen spijt van, maar het had beter gekund.
Ik heb laten weten dat ik geen zin had in een relatie wegens leeftijdsverschil, mijn eigen problemen en zijn problemen. In de tijd dat we elkaar kenden heeft ie me ook zoveel dingen verteld over zijn ex, en om eerlijk te zijn dacht ik gewoon dat ze nooit meer contact zouden hebben. Zo negatief, echt de ‘mijn ex is een heks’fase. Oke, stom voor ze, maar het leven gaat verder.
Ik ben btw bang dat ik hem als afleiding van al mn problemen gebruikte. Stom, dom, klote van me, en misschien ook gemeen, maar aangezien ik amper emoties voel, helaas pindakaas. Ik heb wel wat gevoeld, zeker wel. Hoelang? Geen idee.
Toen leerde ik m’n Gairtje kennen. Een andere jongen waar ik een enorm hechte band mee heb, en die ik ook m’n vriend kan noemen. Tranen van het lachen en tranen van het huilen komen allebei door hem, en hij droogt ze allebei voor me. Met hem heb ik ook veel beslissingen genomen.
Diegene deed opeens zo ontzetten kút tegen me. Amper contact, en toen ik vroeg hoe het ging kreeg ik een achterlijk bijbelverhaal naar mn hoofd geslingerd. Het ging voornamelijk over zelfmoord wat ik begreep, en ik heb hem daarmee veel succes gewenst. Ik was het helemaal zat. Gairt noemde hem een volslagen idioot, en daar was ik het eigenlijk wel mee eens. Als je me iets verteld, doe het dan op zo’n manier dat ik je kan helpen of troosten, en blok je niet helemaal tegen me.
Daarna heb ik nog een dramaaatische mail gehad van diegene met als afsluiter dat hij verliefd op me was, we samen overal uit zouden komen en dat ie van me hield. Ik heb mn tanden op elkaar geklemd van woede, en een mail teruggestuurd die niet al te netjes was. Behoorlijk gemeen zelfs, maar wel recht vanuit mn hart. Van de week heb ik besloten om alle bandjes door te knippen.
Ik keek nog voor de laatste keer op zijn pagina en…. tada. Een soort liefdesverklaring aan zijn ex. En ohmijngod, wat was ik verbaasd. Zo kort na een mail naar mij dat hij van me houdt, verliefd op MIJ is, staat daar toch écht dat hij van HAAR houdt.
Het is geen jaloezie btw. Ik heb mn eigen vriend, iemand die ik nu wel echt durf te vertrouwen, maar ik vind dit zo ontzettend vaag.
Het is misschien zwaar overdreven, maar ik vind dit dus niet leuk. Langzamerhand ga ik me gebruikt voelen, dat durf ik ook wel te zeggen. Maar toch, ik begin sterk de neiging te krijgen om het meisje waar hij nu weer mee omgaat de mail te sturen die ik van hem heb gekregen. Ik wil haar niet kwetsen, ik wil zijn leven niet nog verder verzieken, maar ik kan hier zó slecht tegen. Wie weet wat hij allemaal bij haar gaat doen?
En dan praat ik er weer lekker met mn vriend over, en dan eigenlijk, doet mn vriend echt zwaar negatief over hem. En het ergste is…ik ben het met hem eens. Als je van iemand houdt, dan doe je dit niet. Dan stuur je geen hele mail naar iemand, en ben je opeens weer samen met je ex die je helemaal hebt staan afkraken.
Ik zet hieronder nog even de 2 mails, de ene die ik gekregen heb van hem, en de mail die ik zelf verstuurd heb.
_________________________________
Heeeyy
Waarom ik deze mail stuur weet ik eigenlijk niet. Ik heb het gevoel dat ik het moet doen.
Paar maanden terug heb ik je dan leren kennen eigenlijk zomaar op een spel. We hadden
vet leuk contact enz nou je weet hoe het allemaal is gegaan.
Heel raar maar waar, bij jou begon ik me goede te voelen. Vertrouwd sterk vrolijk zelf-
verzekerd. We zaten allebei in een zware periode, ieder op onze eigen manier. Ondanks
dat wisten we elkaar weer op te vrolijken als we er ff doorheen zaten, we konden elkaars
verhaal aanhoren en we voelden ons ook begrepen. Ik begon serieus gevoelens voor jou
te krijgen en ik werd verliefd op je, een gevoel wat nu nog steeds zo sterk is. Helaas maar
misschien beter voor jou heb je ervoor besloten om voor jezelf te kiezen. Het is uiteraard
goed om voor jezelf te kiezen, vooral met wat jij nu meemaakt. Je besloot het omdat je nog
veel te verduren zou krijgen en je bang bent dat de omgeving heftig zou reageren op het
leeftijdsverschil. Ik begreep jou keuze en probeerde het ook te accepteren. Ik kan het
op een of andere manier nog niet helemaal accepteren, misschien komt dat omdat jij zo
enorm veel voor mij betekend en alles gewoon compleet en goed voelt als we bij elkaar
zijn. Wat ik eigenlijk aan je wil laten weten met deze mail is dat je nog steeds enorm veel
voor mij betekend en je echt wel mijn soulmate bent. Sinds je die keus aan me hebt laten
weten merk ik dat ik wat afstand begon te nemen, ik weet niet waarom. Het is iets wat ik
absoluut niet wil.
Jamy je bent onwijs belangrijk voor mij en ik zal je door dik en dun steunen wat de
toekomst je ook zal brengen.
Ik hou van je jamy
veel liefs ******
______________________________________
Hee
Waarom ik nog eens een antwoord geef weet ik ook niet. Misschien moet ik het niet doen, misschien wel.
Ik heb een lange periode gehad waarin ik jou gewoon als allerbeste maatje beschouwde. Dingen waren zo herkenbaar, gevoelens stonden op #1. Ik vertrouwde je gewoon voor een volle 100%, en begon na een tijdje meer dan alleen vriendschap voor je te voelen. Dingen werden ingewikkelder, maar desondanks hebben we elkaar 2× gezien waarin redelijk veel gebeurt is. Ik vertrouwde je, het voelde goed en nee, ik heb er geen spijt van. We hebben allebei met **** gesproken, die trouwens bereid was om mij te helpen mochten we dit voortgezet hebben.
Op de 29e heb ik weer dingen voor mn kiezen gekregen. Dingen die ik moest verwerken met iemand. Dit heb ik grotendeels zelf gedaan, en met hulp van iemand anders die ik onwijs goed kan vertrouwen. Ik besloot dat, wat er ook zou gebeuren, ik geen relatie met je zou willen opbouwen. Ik heb het nog steeds enorm moeilijk met mezelf. Met mijn lichaam, de pijn, onzekerheid en rare gebreken. En vooral het idee dat ze straks niks voor me kunnen betekenen maakt me doodsbang.
Ik had geen puf om gewoon met je door te gaan. Ook al was je misschien de moeite waard, voor mij hoeft het niet meer. Zeker toen ik het tegen je vertelde en je niks meer van je liet horen, was het voor mij gedaan. Na dat vage bijbelse verhaal helemaal. Jep, ik heb hier ook met Ynze over gepraat. Je kunt met mij veel flikken, maar ik heb echt geen zin in verhalen waar ik niks mee kan. Zeker geen zelfmoord dingen. Je leeft 1 keer, maak er wat van. Ik loop ook niet huilend rond omdat ik geen ene fuck kan, ik doe wat ik nog wél kan en heb er enorm veel plezier in.
In een korte periode ben je van mij voor random dude naar #1, van #1 naar een Onbekende gegaan. Ik kan wel zeggen dat ik graag vrienden en alles wil blijven, maar ik erger me vooral aan je. Kut voor je dat je allemaal problemen hebt met alles, maar ga naar een psycholoog of hou het stil. Ik heb geen zin meer in depri gedoe.
Ik hoef niet door dik en dun gesteund te worden. Ik heb een touw bevestigd tussen 2 oevers, sta nog aan de kant, maar stapje voor stapje kom ik steeds verder. Halverwege zal ik erin pleuren, maar ik kom er wel weer uit en schuifel langzaam naar de andere kant. Het is fijn als iemand je een hand geeft om je naar de kant te trekken, maar alleen kan ik het ook.
Ik heb eerder gezegd je door dik en dun te steunen, maar er vált bij jou niks te steunen in mijn ogen. Wat moet ik er op zeggen?Geen idee. Boeit me ook niet echt meer. Luister liedjes waar je iets aan hebt, maar maak vooral lol nu het nog kan.
Kijk maar wat je hiermee gaat doen.
Jamy.
//www.youtube.com/watch?v=8UVNT4wvIGY
________________________________________________
Ik heb gisteravond te horen gekregen van een vriend van hem, dat zijn pc volstaat met printscreens van mij en zijn ‘huidige vriendin én ex’. En ohmygosh, ik vind dit gewoon NIET leuk meer.
Zal ik dat meisje waar hij nu mee gaat dit ook sturen? Of is dat gewoon te hard en bereik ik er niks mee? Ik weet het gewoon niet. Ik probeer het te vergeten, maar ik kom telkens meer te weten en ik vind dit eng worden. Ik verlies gewoon vertrouwen in mensen, en zelfs Gairt moet af en toe even zijn woede laten afkoelen. Er komt gewoon steeds meer boven water wat de situatie nog erger maakt eigenlijk.
Misschien dat de mail van hem nog lief klinkt, als je hem beter zou kennen, zou je hem wel kunnen slaan.
Nouja, bedankt dat je de moeite hebt genomen om dit helemaal door te spitten :’)
ik zou gewoon naar die meiden een mail sturen
mischien hebben ze er niks aan
maar als je het probeert vergaat de wereld tog niet?
trouwens die mail van de dude vond ik ook veelste klef
en ik geloofde er geen zak van
en k ben het ook eens met hierboven gewoon op je gevoel afgaan :)
@Puk wrote:
ik zou gewoon naar die meiden een mail sturen
mischien hebben ze er niks aan
maar als je het probeert vergaat de wereld tog niet?trouwens die mail van de dude vond ik ook veelste klef
en ik geloofde er geen zak vanen k ben het ook eens met hierboven gewoon op je gevoel afgaan :)
Het probleem is… dat meisje heeft al een x in een inrichting gezeten omdat ze zo kapot was van verdriet dóór hem. Ik ben bang dat ze na die mail ook weer de mist in gaat, en dat wil ik haar niet aan doen. Maar alsnog, als mijn vriend mij zou bedriegen, dan wil ik dat wel weten.
Hahaha, zo dacht ik dus ook.
Mijn gevoel wéét ik niet eens meer. Ik weet dat ik alleen enorm van streek ben, ik begin regelmatig spontaan te shaken en word gewoon intens verdrietig. Ik ga me steeds gebruikter voelen, zeker als ik nadenk wat hij met me gedaan heeft en ik het nog goedkeurde ook. Mijn 1e reactie is dus: Mailen! Maar ik wil geen schade aanrichten bij dat meisje :/
@Puk wrote:
Okee ik begrijp het denk ik
Maar als k jou was zou ik tog nog is contact opzoeken met dat meisje en teminste iets ermee te berijke
Maar wat zal ik ermee bereiken? Haar verdrietig maken en een relatie die voor hun misschien wél goed afloopt verpesten?
Ik ben bang dat ik het voor de wraak zal doen, en niet alleen om haar te beschermen. Ik krijg op een ander forum trouwens heeeel veel reacties dat het mijn schuld is, had ik de mails btw niet bijgezet, maar oke. Nu ga ik nog meer twijfelen :’)
@Puk wrote:
Aan de ene kant snap ik dat je bang bent en dat je het mischien zo moet laten maar k vind dat hij jou wraak wel verdient en zij jou bescherming
Hoe groot schat jij de kans in dat een zwaar instabiel meisje dat zich in alle macht aan die gast vastklampt mij gaat geloven?
