Hey,
Sinds kort krijg ik aandacht van een jongen, en ik vertelde dit aan een vriend van mij: R.
R. en ik hebben in het verleden gedaan aan “sexting”, maar nog nooit is er echt een daad gebeurd, hoewel R. blijkbaar daar nog steeds mee zit dat het niet is gebeurd.
Eerder hadden we een discussie die uitliep tot een ruzie-tje, omdat R. me zulke gewaagde sms-jes stuurde, wat mij een reden gaf om de moed te verzamelen en hem te vragen of hij toevallig meer voor mij voelde. Dat was niet het geval. Ik voelde me best teleurgesteld, maar hij zei dat het onredelijk van mij was om zo te denken, omdat ik kennelijk niet tevreden genoeg was met een goede vriendschap. En hij wou geen relatie. De sexting ging nog even door, maar ik voelde het plezier niet meer en ben er mee opgehouden. Ik heb hem verder behandeld als wat vrienden doen: gewoon goed met elkaar overweg kunnen.
Maar goed, ik kreeg vanaf een week terug aandacht van een andere jongen, M. Hij is best leuk, en hij vindt mij overduidelijk ook leuk, maar ik voel nog geen vlinders. Maar natuurlijk geef ik hem een kans. Misschien zitten die vlinders nog ergens wel vast. Toen R. begon over de sexting, zei ik dat ik sinds kort aandacht kreeg van een jongen. R. reageerde vreemd erop met “Voordat jij je weg naar geluk zal vinden, moet je je eerst door mij even lekker laten neuken. Want ik laat je niet zomaar gaan.” Ik was hier best boos over geworden, gevraagd waar dit op sloeg, maar hij antwoordde: “Ik snap niet dat je zo boos wordt, als ik je zoveel vrijheid geef?” Vrijheid? Wat denkt hij? Dat ik zijn vriendinnetje ben? Ik heb best boos gereageerd, gezegd dat het fout was om zo te denken, maar hij draait de rollen om, door te zeggen dat het onredelijk van mij is om boos over die dingen te worden. Dat het not done is dat ik hem boze sms-jes stuur terwijl er gasten bij hem thuis zijn. En dat ik te verliefd op hem, dat ik onlogische dingen begin uit te kramen?
Dit is toch niet normaal? Wat moet k doen?
