Haai.
Eigenlijk meld ik me aan op dit forum omdat ik echt even advies nodig heb over iets, en het op andere fora niet kwijt kan :’)
Ik had problemen met iets, en ik schakelde hulp in. Via via kwam ik bij een jongen (K.) uit die mij wel uit de brand kon helpen. In het begin waren het nogal oppervlakkige gesprekken, maar toen wilde hij me zijn katten laten zien via cam, en eigenlijk hadden we gewoon niet normaal veel lol. Echt lachen, hij maakte mn dag compleet. Hij vond me een erg leuke meid, en vroeg of hij me mocht koppelen aan een vriend van hem. Prima vond ik dat, ik zocht toch iemand, maar heb een redelijk slecht gevoel voor ‘goede vriendjes’. Nadat we elkaar zo’n uur hadden opgehouden van wat we moesten doen, hadden we afgesproken dat ik ’s avonds met die jongen zou cammen. Een online-date dus.
Het was vreselijk. Die knul had geen gevoel voor humor, en thank god zat K. meer achter de cam dan de andere jongen, F. Het was gewoon…geweldig! En geloof het of niet, maar we lijken walgelijk veel op elkaar. We zijn gewoon 2 handen op 1 buik, hij noemt een programma op Tv waar hij fan van is, en ik kan bevestigen dat ik het ook altijd kijk. Ook met boeken, muziek, relaties…hobby’s, sport, humor…Het is gewoon eng! Ik heb maar mn best gedaan om een beetje aardig te doen tegen de andere jongen, en toen ik rond 3 uur toch wel moe werd en hun de deur uit moesten, had ik 2 telefoon nummers. K. ging er als eerste in, F. heb ik niks van gehoord. En echt, ik heb binnen 3 dagen zo’n 100 sms jes met K. uitgewisseld. Wegens gedoe konden ze niet naar binnen in de club, en gingen ze naar huis. Tot half 5 hebben K. en ik aan de telefoon gezeten, tot ik uiteindelijk gewoon in slaap viel.
Ik wist dat hij met een aantal dingen problemen had, ook met zijn (ex)vriendin. Hij sprak veel over haar, maar ook dat het niet leuk was dat hij niet wist of hij überhaupt nog wel iets voor haar voelde, maar ook niet met ruzie en wantrouwen uit elkaar wilde gaan. Ik kon me daar in vinden, (lol) en ik vond het allemaal zo triest dat ik zijn vriendin een mail had gestuurd waarin ik K. steunde, dat hij haar écht nog leuk vond en dat hij alles waar mensen over lulden niet had gedaan. Althans, dat was wat K. tegen mij had gezegd. Vriendin was best geschrokken zei hij, en ik had achteraf spijt dat ik m had verstuurd.
K. vraagt de hele tijd of ik niet een keer gezellig naar hem toe kom, of anders hij hierheen. Natuurlijk snapt hij dat het niet mag van mn ouders, maar hij zou het echt leuk vinden! Desnoods neem ik mn beschermengel maar mee (hond), hij zal me niks doen, als ik dat soms denk. Er komen dan meer mensen, onder andere de jongen waarmee ik de ‘date had'(blergh) en ik mag natuurlijk ook wel een vriendin ofzo meenemen! En ja, ik vind het eng en nee, zo snel ga ik het niet doen, maar ik vertrouw hem wel. De afstand is gewoon te groot.
Maar ohmijngod, wat voor kans heeft dÃÂt om ooit een echte relatie te worden? Hij laat doorschemeren dat hij me geweldig vind, dat we zo op elkaar lijken dat het gewoon eng is en blablabla, zijn vriend en hij geven me een dikke 9, en ga zo maar door. Hij zou trots zijn als ik naast hem loop, waar dan ook. Klinkt heel lief, maar ja.
Zou er een kans zijn dat we ook maar een relatie kunnen beginnen? Hoe gaat zijn (ex?)vriendin erover denken? En ons leeftijdverschil, kan dat wel? Ja, natuurlijk vind ik hem leuk. Ik word al blij als ik aan m denk, en ik word hyper als ik een sms of telefoontje krijg.
(Please niet denken dat dit een of andere player is, dat geloof ik nooit. Zou een wonder zijn als ie met zn uitelijk alleen al een vriendin kan krijgen, en het soort humor dat we hebben, is gewoon slécht.)
Wat zouden jullie doen? Afwachten, of gewoon straight to the point, of helemaal niet?
Help :’)
heey ik had wel een relatie met een jongen uit zeeland waar ik nu overigens nog steeds mee heb ik ahd het zelfde mijn ouder vvertrouwden het niet en ik mocht hem dan ook niet opzoeken en geloof me ik woon ver ver van zeeland vandaan. toen ging ik eens een goed gesprek met mijn ouders aan en het kwam er toch op aan dat ik hem op mocht zoeken en een jaar later kwam hij vlak bij ons in de buurt wonen met zijn ouders.. dus misschien moet je eens goed gaan praten met je ouders misschien helpt dat?
Heey!
Als jullie elkaar echt leuk vinden zou ik de gok wagen!
Wat maakt het uit wat anderen erover denken?
Als jullie maar gelukkig zijn! ;)
Anderen mogen er wel degelijk iets van denken, een leeftijdverschil van 9 jaar is niet niks, zeker niet omdat ik nog minderjarig ben :/
@ Estée
Ja, oké, ze mogen wel wat denken, maar het gaat om jullie, wat jullie vinden en willen :P
idd @hierboven heeft gelijk misschien moet je het er op wagen je hebt nu nog de kans weetje
je was even vergeten te melden in je verhaal hoe oud jij en hij waren XD dus die vraag over leeftijdsverschil kwam een beetje opeens XD
je moet zoiezo niet gaan stoken tussen hem en zijn vriendin, of ex wat het dan nu ook is, heb daar wel respect voor.
het klinkt allemaal heel lief wat hij allemaal zegt, maar omdat je hem eigenlijk ook alleen maar via de chat kent weet je nooit helemaal zeker of hij echt zo is of doet alsof hij zo doet.
ik zou het gewoon aankijken, niks heeft haast, als jullie echt om elkaar geven kunnen jullie wachten op elkaar;)
Ik ben 15, hij is 24. Dat is echt enorm veel verschil.
Ik wil ook niet stoken, ik probeer juist hun relatie te verbeteren eigenlijk, waar ik een beetje in faalde dus stop ik er ook maar mee….
Jep, en via telefoon en alles. Ik weet dat ik niet meteen dingen moet gaan denken, maar ik doe het dus toch, zeker omdat hij er wel redelijk op in gaat :’)
en tuurlijk w8 ik gewoon! ik ga heus niet ineens lopen gillen dat ik echt van m hou, doe ik sowieso nooit hoor xD
ik wist niet dat het zo,n verschil was maar weet wel dat hij al een weg naar volwassen heid heeft gehad en jij er nog net in zit zegmaar. maar anders moet je nog maar even idd wachten. ik weet het eigenlijk ook niet haha…
Haha, gister avond/nacht hebben we 4 uur lang een best pittig gesprek gehad. Ja, hij had gevoelens voor mij, maar hij wil het liefst wel verder met zn vriendin, maar hij weet niet of hij nog iets voor haar voelt.
Tuurlijk weten we allebei dat het leeftijdsverschil echt huge is, maar stel je voor: Je vind een jongen/meisje die gewoon precies hetzelfde denkt en vind als jij. We zijn gister 1 uur lang bezig geweest iets te vinden wat de ander niet leuk vind, maar we komen er alleen bij dat ik áltijd van de mint-chocola combinatie hou, en hij soms :’)
Ik denk dat ik maar ‘soulmates’blijf met hem. Om heel eerlijk te zijn, zou ik niet eens aan mn vriendinnen durven te vertellen dat ik met hem omga :$
ooit aan loverboys gedacht?
@its me wrote:
ooit aan loverboys gedacht?
Mijn vriend is 8 jaar ouder dan ik (25 dus) en is echt geen loverboy. Waarom ik dat zo zeker weet? Ik ken hem al langer dan 1½ jaar, hij is zelf in gedrag en uiterlijk niet veel ouder dan de meeste jongens van 18 waar ik mee omga en hij is gewoon te zachtaardig om zo iets te kunnen zijn.
Geloof me, dit is géén loverboy, zeker niet. Ik kan er gemakkelijk een miljoen op inzetten, hij is gewoon te zachtaardig, en aan zijn woning te zien, nee.
We noemen elkaar nu gewoon ‘mannelijk&vrouwelijk evenbeeld’. Dit is gewoon té eng.
Ik dring absoluut niet aan, hij komt er wel steeds op terug, en die gesprekken gaan echt onwaarschijnlijk diep.
