Home / Forums / Werk & Studie / Schooldrama, lang verhaal
Hey meiden,
Okay, we hebben dus een presentatiedag volgende week en dat zit me zo dwars dat ik al weken geen fatsoenlijke en rustige slaap te pakken kan krijgen. Ik krijg last van zogenaamde ‘stressmigraines’, uitslag in ellebogen en schouders, ik krijg het heet zelfs in koude ruimtes en ’s nachts lig ik wakker van allerlei nare gedachten dat ik die propedeuse (orientatiejaar) niet kan halen.
Het docententeam bij me op de academie heeft dikwijls gezegd dat ik me geen zorgen hoef te maken, dat ik sneller tevreden zou moeten zijn en dat niet altijd alles perfect kan verlopen. Hun punt is duidelijk en logisch, maar ik kan dat niet. Door één verkeerde lijn in een tekening kan ik door het lint gaan, een impressie-schets maak ik soms 8x opnieuw om ook die perfect te krijgen. Ik weet niet hoeveel schilderijen ik al op straat heb gegooid of hoe vaak ik mijn uitleg en verhaal overnieuw heb getypet. En nog steeds; ik kan misschien voor 10 minuten tevreden zijn. Daarna vindt ik het al weer waardeloos.
En nee, dat je klasgenoten duidelijk verder zijn en zelfs aankomen met animatiefilmpjes, dat helpt je zeker niet van de stress af.
Het probleem is dat ik deze academie zo graag wil. Ik wil de docenten laten zien wat ik kan, maar qua vaardigheden loop ik achter en dit irriteert me. Dit heeft te maken met een hele voororientatie en proces die een mens kan maken voordat ie op een kunstacademie terecht komt. Voor mij is dat illustreren en naaien geweest en ik voel me dan ook oliedom als mijn klasgenoten plastiek weten te gieten of whatsoever, terwijl ik er dan net achterkom dat je plastiek nooit in een magnetron voor 10 minuten moet zetten.
Door deze achterstand ben ik zo, maar ook zo bang, dat ik die propedeuse niet kan halen. Ik heb deze ergernis al aan een docent uit het docententeam verteld. Omdat ik later wil art-directing bij films en theater, het liefst nog de kostuumdesign kant wil opgaan, was ik als de dood dat mijn docent voor ‘materialenleer’ me ervan zou weerhouden, aangezien dat vak niet lekker bij me liep en ik nooit met superdingen aan kwam zetten. Ik heb met deze docente er nog over gepraat en die heeft gezegd dat ik in periode drie materialenleer opnieuw kan kiezen, om de vaardigheden bij te spijkeren. Klinkt geruststellend, maar ik voel me best een oetlul dat ik het niet meteen kon halen.
Nog iets ironisch: steeds als ik kom aanzetten met lelijk werk, schijnt dat de docenten tevreden te stellen, m’n klasgenoten zeggen; “Wow, wat een goede schets” en 1 docent heeft zich erdoor laten ‘inspireren.’ Ik snap alleen de logica niet. Ik vind het verschrikkelijk wat ik maak, en meestal als ik er niet achter sta durf/wil ik het ook niet laten zien. Pas als puntje bij paaltje komt, heb ik geen keus en dan kom ik door dat werk er nog met een voldoende van af. Ik snap het gewoon niet. Waarom zou ik een voldoende verdienen voor iets wat niet is uitgewerkt tot in de puntjes/ af is geraffeld of qua uitbeelding niet sterk in elkaar zit?
Over het werk waar ik wel uren, dagen, weken aan heb gewerkt en wel tevreden over ben, wordt dat niet gauw gezegd. Momenteel heb ik echt het gevoel dat mijn werk alleen goed is omdat het “toevallig” is. En volgens de theorielessen moeten beelden doordacht zijn en geen “toevallen”. Ik zie die dingen niet zoals de anderen ze zien, en ik voel me daarom verloren. Ik weet niet waar mijn werk heen moet, want ik krijg ze niet naar zin. Met als gevolgd dat ik s’nachts weer een nachtmerrie heb dat ik van de academie af moet.
En de stress is in mijn gedrag te merken. Ik heb flinke wallen onder mijn ogen, ben erg afgevallen, ik reageer sloom op mijn studiegenoten en ik geef ook steeds slechtere adviezen op girlzforum bijv. Sinds ik een meningsverschil heb gehad met mijn beste vriendin, wil ik haar ook niets meer vertellen en ik voel me daarom nergens op m’n gemak om mijn verhalen echt kwijt te kunnen. Ik heb nog 3 andere mensen waar ik soms mijn frustraties wel vertel, maar dat wordt gauw omgezet in herkenbaarheid en ik voel me dan nog niet opgelucht. Of nou ja, ik kan me niet opgelucht voelen, want zodra ik thuiskom dan herinner ik me weer dat opgestapelde werk wat nog gedaan moet worden. En goed.
Ik klaag niet over het werk en zeg tegen mijn vrienden op school dat het alleen mijn eigen schuld is als het niet goed gaat. Er zijn leerlingen hier die lopen te zeiken over de nachten die ze doorwerken, maar ik doe dat niet. Ze kunnen al zien dat ik niet heb geslapen, dus waarom zou ik het beamen? Het enige waar ik over klaag is de moeilijkheidsgraad van de opdrachten, waarvan ik weet dat anderen die ook lastig vinden.
Yoh, lang verhaal. Ik verwacht ook weinig commentaar omdat er weinig zin in zullen hebben om het te lezen/begrijpen. Maar toch als je de laatste zin wil lezen:
heb je opmerkingen, adviezen of herken je jezelf in het verhaal waarmee je de goeie lieve girlish mee kan helpen?
sow ik heb het verhaal gelezen en zit echt even na te denken wat ik hierop moet reageren.
Het is mij wel duidelijk dat je echt alles perfect wilt hebben en ik snap dat dit echt enorm moeilijk los te laten is, maar misschien zou je dit toch een beetje moeten proberen. En als je dat zo een beetje los kan laten, vind je misschien je werk wat je nu lelijk vind helemaal zo lelijk niet meer.
Het lijkt mij dat je heel erg gesteund wordt door je leraren dat kan ik wel merken uit dit verhaal en misschien kan je van hun nog wat extra informatie krijgen ofzo, zodat je ook wat meer leert met verschillende materialen.
Ja je moet er gewoon het beste van maken, ik weet niet zo goed wat ik verder nog als advies zou kunnen geven. ik wens je heel veel sterkte en hoop dat je toch weer een beetje die rust krijgt.
Thank you, Iris.
Nou ja, ik zeg dat gewoon eerlijk als we ons werk moeten laten zien. Bovendien is het ook opvallend in de lessen dat ik er zo intens mee bezig ben.
En ja, ik ben een perfectionist en ik heb m’n houding al een aantal keer moeten veranderen, maar ik val steeds terug. Nahja, misschien is de hulp die ik van girlzforum dan vraag overbodig, als ik toch niet in staat ben om te veranderen.
Maar misschien maken anderen een beetje hetzelfde mee en hebben een speciale manier om er mee om te gaan. Een manier die mij zou kunnen inspireren :D
ja, dat je een perfectionist bent had ik al wel door, maar daar is niks ergs aan vind ik zelf eigenlijk, maar je moet er niet teveel in doorslaan en toch af en toen gewoon een stapje terug proberen te doen.
Het is iets wat blijkbaar echt 100% in jou zit, dus dan kan je je houding nog 100.000 x veranderen, maar je zal altijd terugvallen. Dus je moet gewoon leren om af en toe dat kleine stapje terug te kunnen nemen. ;)
Naja dat je zo enorm je best doet zal waarschijnlijk ook de reden zijn dat de leraren je steunen en de kans dat je dan van school af moet is zo klein, dus ik zou me daar niet zo druk om maken.
Probeer zoveel mogelijk van je school te genieten, want je zal het gekozen hebben omdat het je leuk leek, dus probeer dat gevoel vast te houden
Okay, ik weet niet of iemand dit topic nog interesseert maar goed.
Mijn klasgenoten hadden me het al aangeraden, maar mijn mentor had me donderdag naar huis gestuurd omdat hij vond dat ik er slecht uit zag, en school nu boven mijn gezondheid nam. Volgende week is die presentatie en zij hebben het vertrouwen, alleen ik moet me minder zorgen maken. Mon amie had ook gezegd dat opnieuw een afspraak maken met de decaan geen overbodige luxe zou zijn, want ze vind me op het moment te ‘paranoia’ over zaken als school, mijn vriendje en mezelf. Er zijn nog veel dingen die af moeten en ja, uhm… maar goed, laten we maar eerst van het weekend ‘genieten.’
Heeft iemand nog iets op te merken?
@girlish wrote:
Uhm, nou. Vitani94. Dat lukt niet want dingen moeten af. En als ik dingen wil afmaken moet dat ook goed gebeuren. En dat vraagt tijd ;)
Je moet die tijd die het vraagt ook verdelen over meerdere dagen/weken/maanden. Gewoon de dag dat je het opkrijgt beginnen en niet langer dan een half uur per dag aan een werkstuk werken thuis. Als je dat dagelijks doet doe je net zo veel als anders en kun je toch nog lang genoeg slapen, ben je minder prikkelbaar en zoek je niet meer overal iets achter :).
Uhm nou, dat is het probleem niet. Ik begin er tijdig aan, maar op het laatste moment vindt ik het niets en verander het hele project. Of, als ik nog aan het eerste idee werk, dan kom ik erachter dat ik mijn tekenstijl niet mooi vind, dus doe ik de schetsen nog een stuk of 5-8x over tot ik vind dat ik aan het uiteindelijke beeld kan werken.
Uhm, ja. Ik ben genoeg ‘gerustgesteld’ deze week (“Je stresst teveel. Doe rustig. Het komt goed. Jij hebt niet om zorgen om te maken.”) maar ik zie nu al tegen de presentatiedag op. Ik ben echt ZO bang dat ik word afgerekend omdat ik geen goed werk heb geleverd.
Het is moeilijk het hel verhaal. Ik snap dat je er niet van kan slapen maar dat is juist wat je nodig hebt, heb je al dingen als muziek enzo geprobeerd om beter in slaap te komen? Wat ik uit je reacties heb begrepen is dat de leraren je presentatie al heel goed vonden en dat als je er iets meer aan doet je een ruim voldoende hebt, dat houdt in dat hij nu al voldoende is, als je de tijd ervoor vind kun je hem dus nog verbeteren maar dat is niet nodig. Het is niet erg dat je perfectionistisch bent, je moet het alleen niet heel je leven laten beïnvloeden, probeer blij te zijn als mensen je werk mooi vinden, geniet ervan, anders heeft het toch ook geen zin dat je die dingen maakt?
De presentaties heb ik gisteren gehad, Tazzcat. De week daarvoor hadden we vooraf-beoordelingen zodat ze het werk nog konden inzien.
Ik ben gisteren op de presentaties ook om die redenen afgerekend. Ze noemen me “het meisje heeft potentie maar durft het niet te laten terugzien in het werk” of het vlammetje op een laag pitje. Nahja, we hebben eindelijk onze richtingen mogen kiezen en volgens hen heb ik de juiste keus gemaakt. Ik moet Grafisch Ontwerpen opnieuw maken, omdat dat niet af was. De docente was daarvan teleurgesteld, maar heeft opnieuw het vertrouwen in de herkansing. Op zich kan ik daar ook niet tegen. Dat die mensen zo… vriendelijk zijn/ denken dat ik zoveel capaciteit heb, hoewel ik dat niet heb durven neer te zetten, kennelijk. Och, ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan. Gelukkig dat Fotografie en Photoshop technieken me heel goed zijn bevallen en deze vakken behoren tot de richting Mode/ Visuele Communicatie. Dus ja, ik ben zeker blij dat ik daarmee een goede keus eindelijk heb gemaakt. En we zullen zien wat periode 3 ons brengt. Ze willen me in ieder geval nog steeds niet weg hebben :)
De capaciteit heb je, je durft alleen niet iets in te leveren dat niet 100% perfect is. Probeer je daarvan een beetje los te maken. Een 8 is net zo mooi om te krijgen als een 10 om te krijgen.
Dus zeg gewoon tegen jezelf dat als iets niet helemaal zoals jij in gedachten had gaat worden dat het dan ook nog leuk kan worden.
Heeee Vriend!
Nou, ik heb de moeite genomen om jou long story te lezen, zo hoe je dat ook altijd bij mij doet!
Ik heb alleen de rest van de reacties niet gelezen, dus maybe ben je al lang uit de prairie geholpen.
Je doet me een beetje denken aan een klasgenootje van mij. Jij bent een perfectionist! En daar is helemaal niks mis mee. Alleen kun je jezelf er wel mee te pakken hebben. Wees trots op je werk! misschien moet je leren om minder perfect te willen zijn in je werk.
Ik had daar in het begin ook moeite mee, en toen eens deed ik maar wat, en kreeg ik allemaal complimentjes! eerst reageerde ik chagrijnig op die complimentjes omdat ik het helemaal niet mooi vond. Maar later liet ik dat los, en keek ik er nog eens naar.
En toen dacht ik ‘Nou.. eigenlijk zit er best wel iets moois in!’
En toen was ik tevreden! en sinds dien laat ik me gewoon lekker gaan! en vaak worden het dan de mooiste creaties! Ik weet niet of je iets hebt aan mijn gebabbel!
En wees lekker lief voor jezelf! doe alsof je 2 personen bent! de persoon die het nu even moeilijk heeft met school en de persoon die graag voor die persoon wil zorgen. Neem tijd voor jezelf, ga eens lekker zitten met een kop thee, en laat alles even door je heen gaan.
En je bent in mijn ogen echt een heel slim persoon! ik zou zeggen, kijk nog eens naar je creatiefs en probeer en positieve dingen in te zien.
Ik hoop dat je er wat aan hebt! en niet teveel druk maken om wat die leraren er van vinden! blijf positief, want ik geloof dat je met positiviteit mooie dingen kunt creëren!
xxx
@ musicalnote.
We hebben afgelopen week zo’n groot succes gehad op school. We hadden 2100 balonnen opgeblazen in de hoek van het lokaal. De docenten hebben er letterlijk in gezwommen en ons groepje hebben de punten terecht verdiend.
Morgen begint het nieuwe blok waarin ik Visuele Communicatie en Mode Textiel ga proberen voor de komende 10 weken. Met het succes van vorige week heb ik ineens zoveel pit gekregen om weer met dingen te beginnen. Mijn grafisch moet opnieuw gedaan, maar ik ben al bezig met mijn nieuwe storyboard. Ik had gewoon even dat gevoel van slagen nodig, denk ik :)
En ik ben eindelijk ook weer aan de gang gegaan met eigen tekeningen. Zo ben ik bezig met een grote Japanse geisha op een enorm aquarelvel. En ik merk dat mijn blije gevoel van vorige week met de balonnen en de goedgemaakte tentamens effect heeft op de geisha. Ze lukt al best aardig en ik kan niet wachten om het af te maken :D
Thanx btw :D Ik had echt wat aan je comment!
