Home / Forums / Lijf & lijn / Stotteren
Ik weet niet precies of het hier thuishoort, maar dit leek mij het meest logisch..
Ik stotter al een tijdje, eigenlijk al zolang ik het mij kan herinneren. Ook heb ik hier ongeveer een jaar terug al een topic over gemaakt, maar dat komt omdat ik er echt mee zit.
Het stotteren was een tijdje weg, naja bijna niet te horen, maar het is nu weer terug gekomen. Ik denk dat het gedeeltelijk te maken heeft met stress, maar ook gewoon omdat ik het heb. Ik heb er al van alles tegen gedaan, naar 3 verschillende logopedisten geweest, en naar een stotter therapeut. Het kost ontzettend veel tijd en werkt maar tijdelijk, dat ik de reden dat ik er nu niet eentje heb opgezocht. De del-ferro methode leek mij iets te, omdat ik niet zo erg stotter als de mensen daar. Hebben jullie misschien ideeën hoe ik van dit verschrikkelijke stotteren af kan komen?
Het probleem met stotteren is dat als je het hebt, je er ook niet van af komt. Ja, het kan verminderen, misschien, maar je merkt dat het toch terugkomt. Maar wie weet kunnen we dat uitstellen: je geeft aan dat je ook een tijdje niet hebt gestotterd en dat het stotteren waarschijnlijk door de stress komt. Misschien kun je nagaan wat je deed in de tijd toen je niet zo hoefde te stressen en dat proberen toe te passen in je planning van nu. Wie weet heb je dan de rust weer en gaat het praten je goed af.
Ik weet niet of mijn tips helpen, maar één ding moet je zeker niet doen: schamen!
Stotteren heb je of niet, en dat is helemaal niet erg. Het is ook helemaal niet zo erg als het lijkt, dus waar maak je je druk om? En als mensen zich er aan irriteren moeten ze het maar accepteren want je kunt er weinig tot niks aan doen.
Stotteren is geen handicap of enge ziekte..
Ik heb er eens een documentaire over gezien en volgens mij heb ik t afgelopen keer ookal gezegd en is die methode die jij noemde die ene, maar die mensen leren dan buikademhaling net als bij zingen want onder het zingen stotteren ze ook niet.
Vaak zit er een onderliggend psychisch probleem achter stotteren wat misschien in werkelijkheid maar een kleine gebeurtenis uit het verleden is, en als je erachter komt wat dat is kun je eraan werken en verdwijnt het stotteren.. Probleem is dat daar therapie etc bij komt kijken..
Het enige wat ik kan bedenken, is het scheiden van mijn ouders. Omdat het al zo lang geleden is begonnen zou ik niet weten wat het anders zou kunnen zijn. Maar ik heb dit wel leren te accepteren en heb er ook geen problemen meer mee.
Misschien kan ik er inderdaad iets tegen doen, bedankt!
Het is natuurlijk wel vervelend ja, daar moet ik je gelijk in geven. Ik heb zelf ook een kennis die soms hevig stottert, en dan weer helemaal niet. Soms wacht hij even als het er echt niet uit komt, en probeert hij later opnieuw ;p maar ik kan op het moment geen echte oplossing bedenken.
Soms zie ik er ook wel en beetje humor in, alleen als het gewoon teveel achter elkaar is, kan ik begrijpen dat het frustrerend is.
