Hallo , ik ben Pauline een meisje van dertien jaar ik haal orde cijfers en moet nooit echt moeten nablijven en heel soms straf , een gewoon schoolmeisje dus. Alleen het probleem is dat mijn broer , hij is vijftien en zit in de derde , dat hij zon beetje helemaal niet leert en regelmatig zijn huiswerk vergeet. Hij zit al op. Huiswerk begeleidingen en Dat gaat opzicht wel goed , maar nu vandaag weer kregen mijn ouders en mijn broer weer ruzie , en dan schreeuwen ze weer en dan scheld mijn broer mijn moeder uit voor mafkees of voor dom terwijl zij hem alleen maar wilt helpen. Mijn broer denkt eigenlijk dat hij de baas is in huis. Omdat hij altijd zijn zin krijgt omdat hij altijd schreeuwt. Dan pakken mijn ouders als hij weg is zijn computer kabel af Ofso en als ik dan savonds inbed lig en hij weer begint te schreeuwen dan krijgt hij zijn pc kabel weer terug omdat ik en mijn broertje dan wakker worden. Hij hoeft bijv ook nooit af te wassen omdat hij altijd schreeuwt dat hij geen zin heeft etc. Ik ben zelfs een beetje bang voor mijn broer omdat hij taekwondo doet en als hij heel erg boos is tegen dingen slaat , hij heeft bijv ook. Al een gat in zijn eigen deur geslagen . Maar hij is ook heel lief , Want als ik bijv ruzie heb dan komt hij wel voor mij op. Maar wat moetik nu doen? Dat mijn ouders zeg maar weer de baas worden in huis en mijn broer doet wat mijn ouders zeggen en dat ik beter slaap want ik kom slaap te kort door het geschreeuw. Xxxxxxxxxx
Hij is de oudste van jullie, dus ook moet hij de dingen als eerst doorbreken die een puber zal gaan doen. Hij staat als eerste bloot aan verleidingen, maar ook hoge verwachtigen en daarbij heeft hij ook nog een druk op zijn schouders dat hij een voorbeeldfunctie moet zijn voor jou en jouw broertje. Maar hij is 15, nog eigenlijk een kind, hij moet ook zijn weg hierin vinden om de juiste keuzes te maken en dit op zo’n zelfstandige manier mogelijk. Hij wil stoer zijn ondanks zijn onzekerheden, erbij horen en tegelijkertijd zo veel mogelijk dingen leren, zonder dat hij wordt opgehouden door “bemoeizuchtige” ouders. Jouw grote broer zit in de puberteit en ja, daar hoeft hij zich niet alleen aan te passen, maar ook de familie en jij.
Jouw ouders nemen het wat milder op, omdat ze wel weten dat hij ergens zijn gang moet gaan. Dat ruzie met hem niet helpt. Dat schreeuwen, forceren en dwingen niet helpen. Dat vooral jij en jouw broertje je er buiten moeten laten. Jouw moeder en vader begrijpen hem heus wel ergens, aangezien zij een puberteitsfase hebben meegemaakt en soms kunnen herkennen in het gedrag. Maar wat natuurlijk niet getolereerd hoeft te worden is zijn agressiviteit. Maar het is jouw zaak niet je daarmee te bemoeien, en aangezien we hier op het forum advies aan jouw geven en niet je broer ga ik er verder niet meer op in dan hoe jij ermee kan omgaan.
Leef je eigen leven, doe je eigen dingen. En als er thuis ruzie is, dan komt dat echt door een fase die jouw broer meemaakt. Maar mocht je er last van hebben, zoals s’nachts. Zeg dat eigenlijk tegen hém. “Lieve broer, je maakt zoveel lawaai! Ik kan niet slapen.” Dat zijn zusje ermee komt, die eigenlijk hem laat voor wat hij is, zal hij waarschijnlijk beter oppakken dan dat zijn ouders voor zijn gevoel hem gaan “verwijten” dat hij de familie wakker houdt.
Het komt erop neer dat jouw broer elke keer wint van je ouders, hij denkt te kunnen gaan schreeuwen, en je ouders geven daaraan toe. Hij is gewoon erg aan het puberen, en vooral aan het uit proberen tot hoever hij kan gaan… Natuurlijk is dat niet leuk, ook niet voor je ouders, en voor je broer zelf… Wat zou jij zelf graag willen?
Ik denk niet dat jullie inzien hoe erg dit is , ik moet mezelf soms in slaap huilen omdat ik weet hoeveel pijn het mijn ouders doet om tegen hun eigen zoon te moeten schreeuwen en andersom ook. Er komt zelfs ergens in midden maart iemand van de jeugdzorg , onder de categorie gezinstherapie. Omdat ik en mijn broer iet goed kunnen opschieten met elkaar omdat we allebij pubers zijn en mijn ouders en mijn broer ook niet.
