Als ik thuis iets zeg krijg ik altijd een reactie. Meestal is het dan 3 tegen mij omdat ik heel anders denk dan mijn ouders en mijn zus. Maar ik ben niet zoiemand die zecht laat het mar over je heen komen dat kan ik niet dan geef ik weer een reactie.
Nu zit ik altijd thuis en zet mijn muziek altijd hard op met oortjes zodat ik niks hoor van ze enzo dan vragen ze wat en worden ze boos maar ik wil er dan gewoon niks van weten. Mijn moeder heeft een blesure aan haar knie en wij moeten met de klusjes helpen, maar ze vragen het nu eerst aan mij, omdat mijn zus toch nooit zin heeft.
Die doet eigenlijk nooit wat dan mag ik het oplossen. Ik heb eigenlijk niks thuis mijn ouders lijken niks op mij ik heb alleen blauwe ogen gemeen. ik kan pas over ruim 2 jaar het huis uit dus ik moet een oplossing tot die tijd ik hou echt wel van ze maar dit werkt gewoon niet.
Weet iemand een oplossing??
Ga eens naar je zus toe en zeg iets als: oke, als jij de was niet doet dan heb jij de komende tijd gewoon geen schone kleren.
Dat soort maatregelen willen wel eens helpen.
Ik doe momenteel bijna het complete huishouden omdat m’n moeder d’r arm heeft gebroken (ik ben enig kind…). M’n vader die doet maar een paar dingen (1x per week stofzuigen, de vaatwasser inruimen, de troep die ik maak na het koken opruimen en de vuilnisbak voor en achter zetten). Ik draai 4 tot 6x in de week de wasmachine, kook dagelijks (kost zeker een half uur meestal voor er iets lekkers op tafel staat), regel de spullen om te ontbijten, doe een paar keer per week boodschappen (en dat allemaal op de fiets in m’n krantentas) en ik help m’n moeder met aankleden (ondergoed lukt d’r gelukkig zelf) en daarnaast heb ik ook gewoon nog school, m’n krantenwijk en m’n tekenclubje. En als m’n pa iets moet doen dan zeur ik gewoon een uur aan z’n kop tot hij het doet (als hij het niet direct doet dan).
Conclusie: sommige dingen kun je beter zelf doen, maar als je iets niet wilt doen om wat voor reden dan ook, ga dan even goed vragen bij een ander in huis.
@4love wrote:
Als ik thuis iets zeg krijg ik altijd een reactie.
Dat wil je toch meestal? Reacties op wat je zegt ;)
Meestal is het dan 3 tegen mij omdat ik heel anders denk dan mijn ouders en mijn zus. Maar ik ben niet zoiemand die zecht laat het mar over je heen komen dat kan ik niet dan geef ik weer een reactie.
Ik denk dat je “reactie” verward met brutaliteit.
Nu zit ik altijd thuis en zet mijn muziek altijd hard op met oortjes zodat ik niks hoor van ze enzo dan vragen ze wat en worden ze boos maar ik wil er dan gewoon niks van weten.
Volkomen asociaal. Als je zelf niet zo behandeld wil worden, waarom doe je het uberhaupt zelf. Dat je het perongelijk niet hoort, okay. Maar expres kan echt niet.
Mijn moeder heeft een blesure aan haar knie en wij moeten met de klusjes helpen, maar ze vragen het nu eerst aan mij, omdat mijn zus toch nooit zin heeft.
Die doet eigenlijk nooit wat dan mag ik het oplossen.
Dus? Het je is ma? Ze is geblesseerd? Moet ze dan nog steeds het slaafje in huis blijven uithangen? Doe het gewoon voor haar. Als je niet kunt, geef er dan ook een reden voor. Zo zal je zus ook een tal redenen hebben. Maar als nog, bespreek die taakverdeling dan met je zus op de manier zoals Vitani hierboven al vermeld heeft.
Ik heb eigenlijk niks thuis mijn ouders lijken niks op mij ik heb alleen blauwe ogen gemeen. ik kan pas over ruim 2 jaar het huis uit dus ik moet een oplossing tot die tijd ik hou echt wel van ze maar dit werkt gewoon niet.
Wil je nu geloven dat je van de melkboer afkomt?
Dude, alles zit echt in jouw houding. Je bent vast aan het puberen en alles is zooooo *ach* moeilijk! Iedereen is tegen je! Niemand snapt je. Maar laat ik je het vertellen: uit het huis is echt niet alles hoor. Dan zouden die klusjes alsnog door jouzelf gedaan moeten worden.
probeer zoiezo je eigen houding een beetje te veranderen,
puberen is zwaar en moeilijk en het lijkt regelmatig of iedereen thuis tegen je is, dat weet ik maar al te goed, maar geloof me ze zijn echt niet tegen je. Ga eens rustig met je ouders zitten. spreek af dat jullie even een luisteren naar elkaar, dat jij je verhaal kan doen zoals jij je voelt, maar laat hun ook echt hun verhaal doen.
maak dan tijdens dat gesprek ook gewoon afspraken om te zorgen dat het voor iedereen wat leefbaarder wordt in huis
zorg wel dat het geen verwijtengesprek gaat worden, als het zo ver komt, kap het gesprek dan ook gewoon af
ik weet precies hoe je je voelt…. waneer ik thuis onder het eten iets zeg, krijg ik reacties zoals EN JIJ MOET JE HELEMAAAL NERGENS MEE BEMOEIEN! en waneer ik juist niets zeg krijg ik dit: ZIT NIET MET JE CHAGRIJNIGE KOP UIT HET RAAM TE STAREN EN DOE JE BEST EEN KEER VOOR ONS..Maar ik denk, WEET dat dit gwn bij de leeftijd hoord, waaschijnlijk is dit altijd zo gegaan en vat je het nu alleen erger op. probeer er zo veel mogelijk over te praten of zoek iets waar je jezelf in kwijt kunt… dat helpt bij mij altijd heel goed, zo heb ik een tijd gehad dat elke x als ik boos of gefrustreed was dat ik Beautygloss ging lezen en een tijdje dat ik dan gwn mn nagels ging doen!
@Maud.x wrote:
ik weet precies hoe je je voelt…. waneer ik thuis onder het eten iets zeg, krijg ik reacties zoals EN JIJ MOET JE HELEMAAAL NERGENS MEE BEMOEIEN! en waneer ik juist niets zeg krijg ik dit: ZIT NIET MET JE CHAGRIJNIGE KOP UIT HET RAAM TE STAREN EN DOE JE BEST EEN KEER VOOR ONS
Het is ook nooit goed he? Maarja… bij de een is het nog erger dan bij de ander. Gelukkig hebben veel mensen een gebruiksaanwijzing die je naar verloop van tijd kent.
