Heey allemaal,
Wil graag even mn verhaal kwijt, dus bedankt als je de tijd neemt om het te lezen/te beantwoorden.
De sfeer in huis is het afgelopen jaar zo vreselijk achteruit gegaan dat ik er best wel mee zit.
Mn moeder heeft een hekel aan haar baan en als ze thuis is kan ze er eigenlijk alleen nog maar over klagen. Andere onderwerpen praat ze eigenlijk niet meer over.
Daarbij heeft mn vader het onwijs druk op zn werk, waardoor hij de afgelopen 4 maanden steeds pas tussen 7-8 uur thuis komt. En als hij dan eenmaal thuis komt hebben ze vervolgens alleen maar knallende ruzie over werk etc..
Daarbij hebben mn ouders ook te kampen met problemen met hun ouders (ziektes, ouderdom en alcohol misbruik).
Het enige waar ze dus nog over praten is werk en over problemen met ouders, of ze schelden en schreeuwen aan een stuk door op elkaar.
Ik voel me eigenlijk per dag eenzamer worden als het ware, en ik merk dat ik liever alleen boven zit dan dat ik nog bij mn ouders zit, terwijl we voorheen een hele hechte band hadden. Ik heb ze er wel eens over aangesproken, hoe ik me erbij voel. Maar het helpt niet aangezien ze nog steeds elke dag ruzie hebben en zich alleen nog maar voor hun werk interesseren…
Scheiding hoeft niet erg te zijn, veel stellen die ik ken die uit elkaar zijn gegaan die zijn gewoon met elkaar om blijven gaan, maar doordat ze niet meer bij elkaar zijn hebben ze dan geen ruzie meer met elkaar. Zeker als ze bij elkaar in de buurt blijven wonen zie ik geen grote problemen :).
Ik snap dat je t vervelend vind als je ouders gaan scheiden. Mijn ouders zijn al gescheiden sinds ik 2 was, dus ik weet niet beter. Maar ik droom vaak dat ze bij elkaar zijn. Mijn ouders kunnen niet zo goed met elkaar opschieten dus het is vooral afzetten voor de deur enzo. Probeer anders te praten met een vertrouwenspersoon op school. Of een hele aardige lerares. Zij weten vast wel hoe je hiermee om moet gaan en misschien kunnen zij het een beetje voor je oplossen.
Mijn ouders zijn nu 2 jaar gescheiden en ik ben nu bijna 19. Voor mijn ouders was dit ook gewoon de beste oplossing. De ruzie’s zijn over, ik woon bij mama en bij papa en het contact tussen hun verloopt redelijk. Natuurlijk was de scheiding niet leuk, maar nu zie ik ook in dat het beter is geweest. Ik zou nog een keer proberen te praten met je ouders en vertellen dat het jou heel erg verdrietig maakt. Je kan altijd nog met iemand anders die je vertrouwt over je problemen praten. sterkte!
wat erg voor je.!
ben je alleen of heb je ook broers / zussen die er problemen mee hebben?
ik weet verder eigenlijk ook niets beters dan erover te praten..
