[Verhaal] Beverly High

• Aanmaker
  Onderwerp
• 
  Danone

  Bijdrager

  Danone 20 feb 2010

  Reageer

  Het gaat over een meisje, Mandy Verstraten. Ze verhuist naar Amerika, Beverly Hills. Omdat haar vader er moet gaan wonen voor zijn werk.
  Na haar eerste dag op school heeft ze meteen een vijand, Angela Hardwick. Ook heeft ze na de eerste dag een crush, Thomas Hardwick. Als ze er achter komt dat hij de broer van Angela is, breekt de oorlog uit.

  ik hoop dat jullie het een leuk verhaal vinden! veel leesplezier.
  
  als je geen engels kan, ga je er niet veel van begrijpen.

  
  Beverly High

  Hoofdstuk 1
  Ik liep het bordes op, met het gevoel dat iedereen me nastaarde. Alsof ik iets speciaals was, iets nieuws, iets wat ze nog nooit hadden gezien. Ik zat vol van de zenuwen, mijn hart bonsde als een gek en iedere keer dat iemand me aankeek, keek ik weg.
  Ik wilde dat Ruben naar dezelfde school ging, jammer genoeg had hij vorig schooljaar in Nederland zijn diploma gehaald. Nu moest ze helemaal alleen het vierde jaar instromen. Ik kende de taal nauwelijks, ik wilde dat ik vorig jaar bij Engels wat beter had opgelet.
  Op mijn oude school, in Nederland, zat ik in het derde leerjaar VMBOT. Nog een jaartje en ik zou examen doen. Mijn ouders zouden wachten tot ik mijn diploma had, maar door een foutje op het werk van pa moesten we een jaar eerder verhuizen. VMBOT stond niet gelijk aan het niveau van High School, maar na overleg met de directeur, verschillende papieren en het feit dat ik in de brugklas HAVO/VWO deed, mocht ik gewoon verder leren. Er was één nadeel, High School duurde zes jaar.

  Na veel zoeken had ik het lokaal eindelijk gevonden, de bel was al een paar minuten geleden gegaan. “And where do you come from?” vroeg een man met een sikje en een pak – waarschijnlijk de leraar – aan me. Ineens wist ik geen enkel Engels woordje meer. Ik keek verward en dacht aan het briefje dat Anna had geschreven. Ik gaf het aan de leraar.
  “Ladies and Gentlemen, this is our new student Mandy Verstraten.’ hij keek me aan ‘Do you want to introduce yourself?” Ik knikte en ging voor de klas staan, mijn handen waren klam, ik had het gevoel dat mijn buik bijna ontplofte van de kriebels. “Hay… ,’ ik had dit moment uren geoefend voor de spiegel ‘My name is Mandy Isabella Simona Verstraten, I come from the Netherlands, Europe. English is not my best language, so I will have some troubles with it, of course I can speak Dutch – Ik heet Mandy, French – Je m’appelle Mandy and German – Ich heibe Mandy. I’m fifteen years old and my hometown is Amsterdam.” Ik keek naar de leraar, hij gebaarde me een tafeltje achterin. Alle leerlingen volgde me met hun ogen, sommige draaiden zich zelfs om. Één meisje stak haar hand op. “What’s the matter?” vroeg de leraar. Ik keek snel op mijn rooster en zag dat hij Mr. Parks heette.
  Het meisje antwoordde “I wondered if we could ask Mandy some questions.”
  “Mandy, are you okay with that?”
  Ik knikte, de vragen stroomden binnen.
  “Why did you move to America?”
  “Err… my dad’s car company became international, we could make more money if we moved to America. So we had no choice.”
  “Do you have brothers and sisters?”
  “Yes, I have one Brother, Ruben, he doesn’t go to this school. He goes to college.”
  “Why do you have more than one name?”
  “My parents couldn’t choose which name they liked the most, but you can call me just Mandy.”
  “What does the Netherlands look like?”
  “Err… Amsterdam looks a bit like LA, without all the big buildings, it hasn’t got so much inhabitants, and there aren’t hills and mountains.”
  Sommige vragen verstond ik niet, maar de leerlingen waren bereid om ze anders te stellen. Ook was mijn grammatica niet altijd goed, maar ze wisten wat ik bedoelde.
  Ik dacht dat de dag een hel zou worden, maar na gezien te hebben dat de mensen precies hetzelfde zijn als thuis, kon ik met een gerust hart de rest van de ochtend door. Ik was een beetje bezorgd om de middagpauze, ik zou behoorlijk aangestaard worden.
  Mijn volgende drie lessen verliepen heel soepel, ik was blij dat ik me niet nog een paar keer moest voorstellen.
  Ik had de lessen doorgebracht met Alison en Katy, ze volgden dezelfde lessen als ik. Ze waren niet de populairste meisjes van de school, maar dat kon me niets schelen. Ik mocht ze en daar ging het om. Alison was een bescheiden meisje, ze had blond haar tot op haar schouders en donker blauwe ogen. Katy daar in tegen had een grote mond, rost haar dat iets over haar schouders kwam en groene ogen. Naast hun voelde ik me uitzonderlijk knap, op mijn vorige school was ik een groot doelwit voor jongens en ik behoorde tot de populairste meisjes op school. Ik heb bruin, golvend haar tot net boven mijn billen. Mijn ogen hadden een prachtige kleur, heel erg donkerbruin. Alsof je er in kon verdrinken.

  “Are you going to sit with us?”.
  “Yes, of course, why shouldn’t I?” Ik zag dat Alison zich schaamde.
  “Because you were the Queen Bee of your school in Amsterdam, I understand if you want to sit with them.” Katy wenkte naar de populairste meisjes van Beverly High.
  “I don’t even know them, and I have seen many TV programs where you can see how much they love their selves.”
  Ik zocht naar een tafeltje dat nog vrij was en ging zitten.
  “They don’t look happy, especially now the boys only have an eye for you.”
  Ik grinnikte, “Yes, I already noticed that. They don’t have to be scared I’ll flirt with their boyfriends, I wasn’t really planning on boys.”
  Katy keek me aan alsof ik gek in mijn hoofd was. Net toen ze iets wou zeggen kwam de Queen Bee van Beverly High naar ons toe.
  “Hello, my name is Angela Hardwick. Daughter of the famous actors Catherine Hardwick and Ronald Hardwick.”

  kritiek is welkom

• Aanmaker
  Onderwerp

• x

  xAlina. 20 feb 2010

  Reageer

  Klink leuk! :D

  K

  Kirstenn. 21 feb 2010

  Reageer

  het lijkt me een supertof verhaal,
  maar persoonlijk vind ik het mooier en logischer als je alles gewoon in het Nederlands zou schrijven. Mensen snappen wel dat in Amerika Engels word geschreven. Het is namelijk een nederlands boek, dus vind ik persoonlijk mooier (:

  ben benieuwd naar volgende stuk! :D

  D

  Danone 21 feb 2010

  Reageer

  @Kirstenn. wrote:

  het lijkt me een supertof verhaal,
  maar persoonlijk vind ik het mooier en logischer als je alles gewoon in het Nederlands zou schrijven. Mensen snappen wel dat in Amerika Engels word geschreven. Het is namelijk een nederlands boek, dus vind ik persoonlijk mooier (:

  ben benieuwd naar volgende stuk! :D

  ik was een keer van plan om het te vertalen, maar ik ben te lui :oops:
  ik post hem daarom ook verder gewoon EN-NE

  D

  Danone 21 feb 2010

  Reageer

  “Hello, my name is Angela Hardwick. Daughter of the famous actors Catherine Hardwick and Ronald Hardwick.”
  “Should I be impressed now?” Ik vond het raar dat ze dat erbij zei, alsof ik daarom met haar om zou gaan.
  “Err.. yes,’ ze keek me zo arrogant aan dan ik terugdeinsde op mijn stoel, ‘so, do you want to sit with us? You don’t have to sit with them.” Ze bedoelde Alison en Katy.
  “Thanks for the offer, but I can choose my friends myself. Bye.” En ik draaide me om.
  Na een paar minuten vroeg ik of ze weg was. Maar Katy en Alison keken nog steeds zo verbaasd naar me als ze deden toen ik Angela de bons gaf.
  “Err… hello?”
  “Oh sorry, what did you say?”
  “Nothing important, but I would like it when you pay attention I say something.”
  Ik was blij toen de bel ging. De starende blikken hielden eindelijk op, heel de school had meegeluisterd toen ik Angela afwees.

  Mijn laatste vak was gym. “Alison, do the girls and the boys have gymnastics apart?”
  “You can choose.”
  “You don’t?”
  “I’ve chosen to have gym with the girls in my first year. Gymnastics is not my favourite, I’m a little clumsy. What kind of sports did you do in Holland?”
  “I was a soccer player in the national youth team. And I played tennis.”
  “Wow, how can you handle that without getting tired? You must’ve been training a lot.”
  “My whole day was scheduled, getting out of bed, breakfast, shower, school, soccer practice, dinner, homework, tennis lesson, shower and finally go to my bed. That’s a schedule for a normal week, in the weekends I had on Saturday’s soccer game and Sunday tennis tournament .”
  “I really admire you.”
  Ik had geen tijd om te antwoorden, er was een knappe, getinte vrouw binnengestapt met een blik die me deed zwijgen.
  “Ladies and Gentlemen, you probably already know the new student. Hello Mandy I am Mrs. Robinson, can I ask you what you want to do. Gym with the boys or with the girls?”
  “Err… I expect the boys aren’t that violent. So I choose for the boys.”
  “Okay, before you do that, I have to ask you what kind of sports you did in Holland, ‘cause I don’t want you to end up with bruises everywhere.”
  “I played in the national soccer team and am a tennisser.”
  “Very impressive. You can join the boys with no risks.” Ze glimlachte.
  “Thank you.”

  x

  xAlina. 21 feb 2010

  Reageer

  Ik vind het goed!

  Ik vind engels ook gewoon een leuke taal :p

  b

  badpussycat 21 feb 2010

  Reageer

  leuk :D
  ik lees mee :P

  L

  Liset 22 feb 2010

  Reageer

  Ik vind het ook wel interessant, ik lees ook mee!

  D

  Danone 22 feb 2010

  Reageer

  bedankt allemaal!
  sorry dat het niet zo veel is, weinig inspiratie.. enjoy!

  Na een intensief potje voetbal en een warme douche, stapte ik de school uit. Plots verstijfde ik, daar, recht voor de school, stond een gloednieuwe, rode Porsche 911 Turbo. Ruben leunde er tegenaan. Hij zwaaide en ik rende op hem af. Hij was vannacht pas aangekomen, twee maanden na pa, ma en ik. Ik had hem vreselijk gemist.
  “En allerliefste, hoe was je eerste schooldag?” Hij wreef over mijn wang.
  “Nikste eerste schooldag. Je hebt je rijbewijs gehaald!”
  “Ja, goed hè,’ hij glimlachte breed, ‘wat vind je van mijn nieuwe speeltje? Van James gekregen.”
  “Papa is wel heel trots op je als hij je zomaar een nieuw model geeft.”
  “Ik heb ook in recordtijd mijn rijbewijs gehaald. Anders zou ik nog een maand langer in Nederland moeten blijven. Dan zou jij me nog een maand langer moeten missen.”
  “Zal ik dan maar trakteren? Op de heenweg zag ik een gezellig café.”
  “Jij denkt ook alleen maar aan drank hè.”
  Ik moest lachen, “Jij ben anders altijd de gene die het meeste drinkt is als we uitgaan.”
  “Hm, ja, maar daar komt verandering in. In dit land mag je pas legaal drinken vanaf je achttiende.”
  “Shit, ik was net blij dat ik bijna zestien werd.” We lachten.
  “Gaan we dan maar? Ik heb zomaar het idee dat ik dit aanbod niet meer vaak uit jou mond ga horen.”

  “Hé Men, als je opschiet kan je ik een lift geven naar school. Dan kom ik je ook weer halen.” Dit aanbod sloeg ik niet af.
  Ik sprintte de trap af. Ruben stond al te wachten in de hal met zijn autosleutels in de hand.
  “We kunnen!” Ik glimlachte, ik hield ervan als hij zo lief voor me was.
  “Moet je geen jas meenemen, schoonheid? Het is nog best koud buiten. Straks word je verkouden, een snottebel staat niet zo mooi bij je hakjes.”
  “Pestkop! Het is zesentwintig graden,’ toch moest ik lachen, Ruben hield ervan om me te plagen. ‘Beter start je de auto, anders kom ik nog te laat.”
  Hij stopte expres recht voor de school.
  “Doe je dat nou voor de aandacht?”
  “Ja, wat dacht je dan. Ik moet er toch voor zorgen dat mijn zusje opvalt tussen al dat uitschot. Hoe laat ben je klaar?”
  “Half vier, ik zie je vanmiddag.” Hij gaf me een kus op mijn wang en scheurde weg.
  “Is that your boyfriend? Pretty fast when you are new in town.”
  Ik draaide me langzaam om. Angela stond met haar handen in haar zij naar me te kijken, wachtend op antwoord. Met een jaloerse, arrogante blik in haar ogen.
  “Even when he was, I wouldn’t tell you.” Ik liep weg, maar na nauwelijks drie passen voelde ik een ruk aan mijn schouder.
  “Why don’t you want to be friends with me? Why are you so mean to me? You are the first one who doesn’t like me. ” Angela was duidelijk verward met mijn manier van omgang.
  “Do you really think everyone likes you? Are you really that stupid? Everyone is nice to you because they want to fit in. They want to be popular, like you.” Blijkbaar was ze niet blij met mijn uitspraak.
  “Like you are that perfect, your family is probably so wicked as you are.” Ik wist niet wat wicked betekende, maar het was duidelijk een belediging. Ik voelde hoe kwaad ik was, de woede die ik voor haar voelde. De adrenaline stroomde door mijn lijf. Ik voelde hoe mijn vuist haar kaak raakte, voor ik het wist lag ze op de grond.
  “You can say whatever you want about me, but you can’t mess with my family!”
  Mijn knokkels brandden, mijn hart klopte in mijn keel en mijn hand tintelde.
  “Mandy Verstraten, to the rector NOW!” Ik draaide me langzaam om, iedereen had gezien en gehoord wat ik had gedaan. Ik zag Mrs. Robinson kwaad op het bordes staan. Langzaam liep ik richting de voordeur.

  commentaar/tips?

  K

  Knownasme 22 feb 2010

  Reageer

  Hmm… er zitten zeker wel wat fouten in je Engels en ook een paar kleintjes in je Nederlands maar verder vind ik het een leuk verhaal :mrgreen:
  Ben benieuwd naar het volgende deel ^^

  x

  xAlina. 22 feb 2010

  Reageer

  ‘wat vind je van mijn nieuwe speeltje? Van James gehad.”

  is het niet gekregen?
  Verder is het wel goed!

  D

  Danone 22 feb 2010

  Reageer

  @xAlina. wrote:

  ‘wat vind je van mijn nieuwe speeltje? Van James gehad.”

  is het niet gekregen?
  Verder is het wel goed!

  hmm ja, ik kom uit zeeland en ik heb een behoorlijk dialect. dus daar kan het wel aan liggen
  en engels heb ik ook nog niet zo lang. ik ben niet zo’n ster in talen. maar ik vind dat het me aardig lukt! :)

  K

  Knownasme 22 feb 2010

  Reageer

  Uhu, dat wel hoor :Y
  Vind je het fijn als je je foutjes post of heb je zoiets van, ach boeiend?

  D

  Danone 22 feb 2010

  Reageer

  @Knownasme wrote:

  Uhu, dat wel hoor :Y
  Vind je het fijn als je je foutjes post of heb je zoiets van, ach boeiend?

  Ik vind het heel erg fijn. Ik wil schrijfster worden en ik heb heel erg veel aan krietiek. maar ik vind het ook fijn om te weten wat ik goed doe.

  x

  xAlina. 23 feb 2010

  Reageer

  Het is dan als eerste wel schrijfSter ipv schrijfter :)

  D

  Danone 23 feb 2010

  Reageer

  @xAlina. wrote:

  Het is dan als eerste wel schrijfSter ipv schrijfter :)

  haha :oops: geen smoes maar mijn toetsenbord doet nogal raar…

  D

  Danone 23 feb 2010

  Reageer

  nieuw stukje :)

  “What the hell do you think you were doing?” Mr. Marks probeerde kwaad te kijken.
  “What should you do, when someone offends your family?”
  “I would ignore it and walk away.”
  “Yeah right, like I should believe that. Did anyone, ever say your family was wicked?”
  “Wicked in the meaning of bad?”
  “Yes, and when someone has said such bad stuff with a impression on the face like they smell shit, you won’t ignore it and walk away like nothing happened.”
  “Probably it’s because you are a Dutchman, but I don’t like your attitude. You are going write a hundred times ‘It’s not nice to hit people’.”
  Ik vond het een lage straf voor iemand die zo’n grote mond had gegeven tegen de rector.
  “Fine, what’s the deadline?”
  “Tomorrow morning, fifteen minutes before the first lessons start, here at my office. You can go now, here you have a note for your teacher why you are late. Not like that is necessary, probably the whole school already knows you have punched Angela Hardwick.” Hij leek er stiekem van te genieten dat iemand eindelijk Angela Hardwick – de populaire, egoïstische en arrogantste meid van school – op haar plaats had gezet.
  “Pardon, pardon! Mandy Verstraten, Mandy!” Ik draaide me om, midden in de gang stond de meest knappe jongen die ik ooit had gezien. Zelfs zijn Engelse accent was aantrekkelijk.
  “Yes?” Ik voelde dat ik begon te blozen.
  “I think I have to talk to you. Can you come with me for a sec?”
  “Sure.” Mijn hart bonsde als een gek, wat moest ie van me?
  In de aula was het stil, alle leerlingen hadden les. Behalve ik, Spaans was het enige vak dat ik niet volgde.
  “I’ll get us something to drink, what would you like?”
  “I already have something, but thanks for asking.” Nu bloosde hij ook.
  Ik ging alvast zitten en wachtte tot ie terug kwam. Ondertussen bestudeerde ik zijn armen, ze waren te perfect, te gespierd. Mijn ogen gleden over zijn lichaam, hij had brede schouders. Zijn shirt stond strak, zodat ik ook zijn buikspieren goed kon zien. Ik bedacht wat voor sport hij zou beoefenen. Hij was te gespierd voor een voetballer en een rugbyer.
  “What kind of sport do you do?” Ik bloosde, wat zou ie wel niet van me denken.
  “I swim, why?”
  “You’re so muscular. Do you train much?”
  “Five times a week, I’m training for the nationals.”
  “Impressive.” Ik glimlachte.
  “I heard you already are a national soccer player, I should look up to you.”
  “What was it you wanted to talk about?”
  “Oh that, yeah I really didn’t wanted to disturb you with this. I think you are a very nice person, but my sister was forcing me to. I have to warn you, if you ever touch my sister again I’ll kick your ass. Or something like that.” Hij lachte, ik vond het helemaal niet zo grappig.
  “Is Angela Hardwick your sister?” Mijn stem klonk vol van verbazing.
  “Yes, kind of. Her parents adopted me when I was little. Didn’t you knew that?”
  “No, no one told me.”
  Tot mijn grote spijt ging de bel, na bijna een minuut stroomden er honderden leerlingen in de kantine.
  “I have to go. See you later!” Ik zwaaide. Mijn mond stond open, maar er kwam geen geluid uit.
  Nog geen seconde later kwamen Alison en Katy op me af gestormd.
  “Finally met the gorgeous-not-so-bitchy-as-his-sister guy.” Katy grijnsde breed naar me.
  “Yes, why didn’t anybody tell me her brother was the hottest guy on earth?”
  “I don’t know, there wasn’t really a moment.”
  Ik zuchte, ‘he is totally different. He is a lot nicer, cuter and sweeter…”
  “Mandy is in love!” Alison glimlachte breed.
  “I’m not in love, he’s just… I don’t know. He’s nice and nothing more. I guess.” Ik hield niet van liegen, maar dit was iets wat ik voor mezelf wilde houden. “He didn’t even introduce himself.”

  x

  xAlina. 23 feb 2010

  Reageer

  GoedGoedGoed!

  Een opmerking:
  “Yeah right, like is should believe that. Did anyone, ever say your family was wicked?”

  Dat dikgedrukte, dat is een typfout toch??

  D

  Danone 23 feb 2010

  Reageer

  @xAlina. wrote:

  GoedGoedGoed!

  Een opmerking:
  “Yeah right, like is should believe that. Did anyone, ever say your family was wicked?”

  Dat dikgedrukte, dat is een typfout toch??

  Ja, denk t wel. anders klopt de zin niet. ik zal t even veranderen!
  en dankje :)

  L

  Liset 23 feb 2010

  Reageer

  Jaa heerlijk om Engels te lezen, echt top dat je het ook probeert om het Engels te schrijven!

  K

  Knownasme 24 feb 2010

  Reageer

  Oké, ik begin gewoon bij de eerste en ik ga niet alles doen maar gewoon wat dingetjes waar je op moet letten, voor in je grammatica dan ^^

  “Lady’s and Gentlemen, this is our new student Mandy Verstraten.’
  Meervoud in het engels is nooit ‘s! Dus het moet Ladies worden (de y wordt ie omdat er een medeklinker voor staat).

  “I wondered if we could ask some questions to Mandy.”
  Dat is letterlijk vertaald zeg maar, maar in het Engels is het beste “if we could ask Mandy some questions”.

  “Err… Amsterdam looks a bit like LA, without al the big buildings,..”
  Typfoutje waarschijnlijk, maar all dus =)

  Ik had de lessen doorgebracht met Alison en Katy, ze volgden dezelfde lessen als mij.
  Als ik. Je moet de zin kunnen afmaken, dus “ze volgden dezelfde lessen als ik deed” en “ze volgden dezelfde lessen als mij deed” kan niet, snap je?

  Ik mocht ze, en daar ging het om.
  Een komma én het woordje en gaan nooit samen dus hier zou je de komma weglaten.

  “I’ve chose to have gym with the girls in my first year.
  Of gewoon past simple (I chose) of past perfect (I’ve chosen) maar niet door elkaar mixen :p

  Verderop zeg je weer Lady’s :p

  “I should ignore it and walk away.”
  You should of I would.

  “You’re so muscled. Do you train much?”
  Muscly of musculaire,… volgens mij is muscled geen woord :p

  “Yes, why didn’t anybody told me her brother was the hottest guy on earth?”
  Dubbel verleden tijd is een no go. Dus “why didn’t anybody tell me”

  Oké ik klink echt als een betweter maar ik hoop dat je er wat aan hebt!
  Ik vind trouwens wel dat je echt goed schrijft hoor! Niet dat je denkt dat je zuigt ofzo :p

  A

  24 feb 2010

  Reageer

  Tess, ben jij goed in talen ? :p

  K

  Knownasme 24 feb 2010

  Reageer

  @x-azn-baby-x wrote:

  Tess, ben jij goed in talen ? :p

  Valt wel mee hoor :oops:

  D

  Danone 25 feb 2010

  Reageer

  @Knownasme wrote:

  Oké, ik begin gewoon bij de eerste en ik ga niet alles doen maar gewoon wat dingetjes waar je op moet letten, voor in je grammatica dan ^^

  Oké ik klink echt als een betweter maar ik hoop dat je er wat aan hebt!
  Ik vind trouwens wel dat je echt goed schrijft hoor! Niet dat je denkt dat je zuigt ofzo :p

  dankje! ik heb er wel veel aan, ik ga het veranderen.

  D

  Danone 25 feb 2010

  Reageer

  Bedankt allemaal voor jullie commentaar en lieve reacties!
  Nieuw stuk;

  “Mandy, Mandy. Wake up!” Slaperig deed ik mijn ogen open. Bell, ons dienstmeisje stond over mijn bed gebogen.
  “Why? It’s three o’clock in the morning!”
  “There’s a fire at the other side of the villa, please hurry!” Ik hoorde aan haar stem dat het geen grapje was.
  “My stuff! I can’t leave them!”
  “Yes you can! Do you want to burn alive?” Ze trok me uit bed en we renden over de gang.
  “Where are we going?”
  “Your brother is still asleep, we have to wake him.” Ik snapte niet hoe ze er zo rustig onder kon blijven.
  “Ruben, RUBEN!”
  “Ja wat?” Ik trok hem uit zijn bed. “Au! Rustig! Wat is er aan de hand, het is verdomme drie uur!”
  “Ruben, het huis staat in brand!” Hij schrok.
  “Weg hier dan! Snel!”
  Eenmaal buiten was de brandweer al gearriveerd. Overal renden mensen in het rond. Toen zag ik pas welk deel van het huis in brand stond. Tranen stroomden over mijn gezicht. De paardenstallen, de slaapkamer van mijn ouders en de woonkamer waren helemaal weggebrand. Ik voelde een stevige arm rond me heen.
  “Heb je het koud?” Ruben zijn klonk zacht en beschermend.
  “Een b-beetje.” Ik voelde een brok in mijn keel die het praten moeilijk maakte. Zijn armen sloten zich nog beter om me heen, zachtjes streelde ie me over mijn arm. “Kom, dan gaan we vragen waar James en Anna zijn.” Lang moesten we niet zoeken, James zat een paar meter verder achter een ambulance met een betraand gezicht.
  “Pa, waar is mam?” Ik was al wat gekalmeerd en het praten ging een stuk gemakkelijker. Toen mijn vader nog harder ging huilen wist ik dat het mis was. Een onbekende vrouw en een man kwamen aangelopen.
  “James, where’s Anna?”
  “She.. she’s dead Robert. She died in the ambulance.” Ik was boos op mijn vader, waarom had hij tegen ons niets gezegd?
  Ik voelde de hand van Ruben die op mijn schouder lag verslappen, mijn benen gevoelloos worden en de tranen stromen. Voor ik het wist lag ik op de grond.
  Ik voelde twee zachte handen mijn hoofd optillen en even later was de grond onder me verdwenen. Alles werd zwart.

  “I’ve already called the rector they don’t come to school for a couple of days.”
  “Why should you? They need some distraction!”
  Ik hoorde het geruzie al een tijdje aan, langzaam deed ik mijn ogen open. Ik lag in een ruime kamer, in een bed dat vol lag met kussens. Aan de andere kant van de kamer stond nog een bed. De gele muren deden zeer aan mijn ogen.
  Er stond een man en een vrouw aan de andere kant van de kamer. Ineens kwamen de beelden terug. Bell die me waker kwam maken, Papa die zat te huilen en de villa die voor de helft in de brand stond, de man en de vrouw die aan kwamen lopen, de man die mijn vader Robert had genoemd en de zachte handen die me op hadden getild. Tranen stroomden over mijn wangen, uit mijn ooghoeken zag ik iemand naar me toekomen. Ik was te laat om te zien wie het was, mijn ogen waren zwaar, langzaam zonk ik weg in een diepe slaap.

  Mijn ogen gingen moeiteloos open, ik had een droomloze nacht gehad. Ik voelde me uitgerust, maar de pijn in mijn hart was er nog. Ik stapte uit bed, tot mijn genoegen had ik een schone pyjama aan.
  De kamer was licht, overal waar ik keek zag ik ramen. In het midden waren er twee grote deuren richting een balkonnetje. De deuren stonden open, een zacht briesje waaide in mijn haren. Met een snelle pas uit nieuwsgierigheid liep ik richting het balkon.
  “Hee, je bent wakker.” Ruben glimlachte en gebaarde naar de stoel naast zich. Het balkonnetje keek uit op een prachtige tuin die vol in bloei stond. Ik ging zitten, de stoelen zaten verassend lekker.
  “Waar zijn we eigenlijk?”
  “Herinner je die vrouw en die man?” Natuurlijk herinnerde ik ze, de man had gevraagd waar mijn moeder was. Ik knikte.
  “Dat zijn vrienden van James… en van Anna. Ze woonden een paar huizen naast ons.’ Een steek ging door mijn borst, het horen van haar naam deed al zeer. ‘Zij zorgen voor ons zolang James een nieuw huis heeft gevonden en alles heeft geregeld met de verzekering.”
  “En onze spullen dan?”
  “Dat ging ik je nog vertellen, vanmiddag om half twee mogen we onder begeleiding van de brandweer onze spullen ophalen. Zoals kleren en waardevolle dingen.”
  “Dat is mooi… En de paarden? Waar gaan die naartoe?” Mijn eigen paard, Misty, haar stal was totaal afgebrand.
  “Catherine en Ronald hadden nog stallen over, ze dachten dat we het wel fijn zouden vinden om op onze eigen paarden te kunnen rijden.” Catherine en Ronald… die namen kwamen me bekend voor. Wist ik maar van wat.
  “Hoe laat is het? Ik sterf van de honger!”
  “Catherine komt ons halen als we gaan eten. Dat zal niet meer zo lang duren, het is kwart voor twaalf.”
  Ik was benieuwd naar de vrouw, ik hoopte dat ze knap en stijlvol was. Ik wist niet waarom, misschien omdat het huis ook zo ingericht was.
  Mijn ogen gleden over het landgoed, een stukje verderop zag ik een aantal grote paardenbakken. In een van de bakken was een vrouw een paard aan het trainen. Ik vroeg me af hoe rijk ze waren.
  “Do you like the view?” Ik had de vrouw niet aan horen komen. Langzaam draaide ik me om, ze was inderdaad zo knap als ik me had voorgesteld. Ze had lange blonde krullen tot op haar schouders en ze had het figuur van een atleet.
  “Yes, it’s pretty.”
  “I am Catherine. You must be Mandy, I love your name!” Haar enthousiasme deed me goed.
  “Thanks.” Ik glimlachte breed.
  “Are you coming downstairs? I would like you to meet my husband, my two kids are at school. You can meet them this afternoon. I have a son and a daughter, my son is a year older than you are, but my daughter has your age. I think you’ll be good friends, she said she knew you.” Ze glimlachte breed naar me. Ik was benieuwd naar de jongen en het meisje.
  Het huis was groot, overal was het plafond rijk versierd met ornamenten. Het huis moest minstens honderd jaar oud zijn.
  We liepen door een grote deur in het midden van de hal, er stond een enorme ovalen eettafel van eikenhout. Er was minstens plaats voor twintig. De helft van de tafel was bedekt met lekker eten. Aan de andere kant van de tafel zat een knappe man, zijn haar was gemillimeterd, zijn wangen waren bedekt met stoppels. Hij keek op, een warme glimlach verscheen op zijn gezicht.
  “Hello, make yourself comfortable. My name is Ronald.”

  Na het etentje nam Catherine me mee naar boven om iets anders aan te trekken. Midden in de hal deed ze een deur open, een grote inloopkast vol met kleren, schoenen en sieraden verscheen.
  “Wow, are all those clothes yours?” Ik keek verbaasd naar Catherine.
  “No, we have four wardrobes like this. This one is my daughter’s, what size do you have?”
  “A four.” Mijn stem klonk vol van verbazing, ze waren dus echt rijk.
  “Nice, I think this shorts and this shirt, with this shoes and this accessory will be perfect.” Ze wees op een blauw met wit gestreept kort broekje met een licht roze T-shirt, zilveren ballerina’s, grote diamanten oorbellen en een bijpassende armband.
  “I think it will be nice. Thank you.” Ik gaf haar een warme brede glimlach.

  x

  xAlina. 25 feb 2010

  Reageer

  Are you must be Mandy,
  Letterlijk vertaald: Ben jij moet Mandy zijn
  En dat bedoel ik van Ben in de zin van ik ben jij bent wij zijn
  Dat klopt niet geloofik?

  L

  Liset 26 feb 2010

  Reageer

  Ik heb zo’n idee wie de kinderen zijn :p Later kijken of ik gelijk heb!!

  x

  xAlina. 26 feb 2010

  Reageer

  Ik ook :6

  D

  Danone 27 feb 2010

  Reageer

  Dankje allemaal.
  Nieuw stuk;

  “I’ll give you some time to change. I’ll meet you downstairs, we have to pick up your stuff.”
  Ik zag er op tegen om terug het huis in te gaan. Ik zou de verbrande spullen zien, alles wat mijn hele leven al dierbaar was geweest.
  Ik zou de badkamer van mij en mijn moeder in moeten, en al haar spullen zien. Een traan liep over mijn gezicht. Mandy, verman je. Je bent sterk.
  Het huis was verlaten, het voelde niet meer als mijn huis aan. De brandweervrouw die naast me liep wreef troostend over mijn rug. Ze had me verteld dat mijn kamer volledig intact was. Ik nam al mijn kleren mee, mijn dagboek, mijn Macbook Air, mijn verzameling schoenen, mijn schoolboeken en al het andere dat ik nodig zou hebben.
  “Are you ready?” De brandweervrouw had een zachte, troostende stem.
  “No, I only have to go to the bathroom.” In de badkamer lagen een paar waardevolle dingen. De trouwring van Anna, die eerder van oma was geweest. Ik schoof hem over mijn ringvinger, hij paste perfect. Het leek net of de diamant in het midden – die precies groot genoeg was – naar me glimlachte. Het zou me niet verbazen als oma vanuit de hemel naar me lachte. Ik pakte mijn sieradendoosje, mijn oog viel op een wat grotere doos. Ik pakte het op. Het doosje was van babyblauwe zijde, met grote witte linten er omheen. Ik zou het samen met Catherine openmaken.
  “We can go now.” De brandweervrouw gaf geen reactie, ik draaide me om. Ze stond voor de fotolijstjes, die volzaten met herinneringen.
  “I’m so sorry for you…” Tranen stonden in haar ogen, alsof ze kon voelen wat ik voelde. Alsof ze had meegemaakt wat ik meemaakte.
  Ik haalde de fotolijstjes van de muur, ik zou alle fotolijstjes door heel het huis weghalen.
  Met een steevast plan liep ik van de trap. De brandweervrouw en ik hadden een plan gemaakt, Marley, heette ze. We brachten de koffers met spullen eerst naar buiten, waar Catherine klaarstond om me op te vangen. Ze wilde me omhelzen, maar ik liep door. Ik zou haar later wel uitleggen wat ik van plan was.
  Marley liep voorop, de helft van het huis hadden we al gehad. Fotoalbums, fotolijstjes en portretten. Langzaam naderden we het verbrande deel van het huis. De kruiwagen die we hadden gehaald uit het schuurtje van de tuinman zat bijna vol.
  Er vormde een brok in mijn keel, ik voelde de tranen opkomen.
  “Everything is rot, it’s not safe to go further into the house. I’m sorry.” Ze gaf me een schuldige blik.
  “It’s okay,” mijn hoofd voelde zwaar. Ik verlangde naar een bank, of een bed. Marley begeleide me naar de deur, hangend op haar arm stapten we de felle middagzon in. Vermoeid viel ik in de armen van Catherine, langzaam liepen we terug naar het huis.
  “I’ve already brought all your stuff to the house. I’ve talked to James, you and your brother will live with us for a while.”
  “How long is a while?” Ik werd weer boos op James, kon ie niet voor ons zorgen? Nee, vast niet. Bell had altijd voor ons gezorgd en in Amsterdam hadden we ook een dienstmeisje gehad, meerdere zelfs.
  “I really don’t know, maybe for a year. Or longer…” Tranen vulden mijn ogen, mijn eigen vader kon niet eens voor zijn eigen kinderen zorgen.
  “The house is big enough, you’ll have your own room. Ruben will stay in the rest room.” Mijn verdriet verdween een beetje, ik was blij dat Catherine zo zorgzaam was.
  Mijn nieuwe kamer was niet zo heel groot, maar ik was er blij mee. Catherine had gezegd dat het de oude kamer van haar dochter was. Hij had roze muren, een groot tweepersoonsbed vol met tientallen gekleurde kussentjes, een grote witte houten boekenkast waar ik al mijn schoolboeken en leesboeken in kwijt kon, een witte loungebank, een elegant houten bureautje met een comfortabele stoel erbij en een mooie lichte beukenhouten vloer. De inloopkast was niet zo groot als die van Catherine, maar ik kon alles goed kwijt. Ik had zelfs nog plek over. Ik was blij dat ik de kussentjes, zitzakken en dekentjes van het oude huis had meegenomen. Zo leek mijn kamer meer eigen, in plaats van het nette opgeruimde kamertje dat het eerst was.
  “It’s very nice, Mandy! I love your style.”
  “Thank you, I want to become an interior architect.”
  “You’ll do good.” Een glimlach verscheen op mijn gezicht, Catherine was altijd zo bemoedigend.
  “Hopefully!”
  “Are you coming downstairs? We can have a cup of tea and than my son and daughter will come home.”

  x

  xAlina. 28 feb 2010

  Reageer

  Leuk!

  y

  yociame 28 feb 2010

  Reageer

  ik heb net alles gelezen, vind het ook een leuk verhaal,
  en ik heb ook zo mijn idee bij wie de zoon en dochter zijn :P

  A

  28 feb 2010

  Reageer

  Ik vind je verhaal echt heel leuk!
  Ik ben benieuwd hoe het verder gaat!

  x

  xAlina. 28 feb 2010

  Reageer

  Volgensmij hebben we allemaal hetzelfde idee :’)

  D

  Danone 28 feb 2010

  Reageer

  Bedankt allemaal! :D
  Nieuw stuk! Heb veel inspiratie :)

  “Actually I was planning on a shower, would you mind?”
  “It’s okay, don’t be mad when I say you have your own bathroom. A girl needs a place to freshen her up, without being interrupt.”
  “You are too good for me, really Catherine. I don’t mind to share a bathroom with Ruben.” Ik voelde me schuldig, Catherine gaf me alles wat ik nooit had gehad. Ik voelde me bang, ik wilde geen verwend meisje worden. Ik wilde niet dat ik me verwend ging gedragen.
  “The house is big Mandy, it would be a shame if I wouldn’t use them. I have at least four unused bathrooms. You’d do me a favor to use it.”
  Schuldig maar toch voldaan stemde ik in. Stiekem was ik blij geen badkamer te hoeven delen met Ruben, overal waar hij leefde liet ie een rotzooi achter.
  De badkamer die Catherine me had aangewezen was achter een verborgen deur in mijn kamer. Je moest ertegen duwen om er in te komen. Hij had een bubbelbad, een douche, een grote hoeveelheid kastjes, een wastafel en zelfs een ingebouwde radio.
  Ik nam de koffer met mijn toiletspullen mee in de badkamer, langzaam haalde ik alles eruit en zette het nauwkeurig op de plankjes. De onderste plankjes lagen vol met zachte, pluizige, witte handdoeken. Het blauwe doosje met de witte linten lag onderin de koffer. Voorzichtig pakte ik het op, ik had besloten het alleen open te maken. Ik duwde tegen de verborgen wand, ik had het pakketje met twee handen vast. Ik liet me op het bed zakken, ik maakte de strik los en deed het doosje open. Een brief lag boven op met mijn naam, ik tilde de brief eraf. Heel het doosje lag vol met sieraden. Met trillende handen las ik de brief.

  Lieve Mandy,
  Als je dit leest, ben je achttien en volwassen. Niet dus, ik was vijftien, bijna zestien, en mama was dood. Deze sieraden gaan al generaties lang mee, de waarde ligt hoog. Ik hoop dat je er zorgvuldig mee om gaat. Ik heb ze van mijn moeder, jou oma, gekregen toen ik zelf achttien werd. Van harte gefeliciteerd lieverd!
  Ik hou van je, kus Mama. Xxx

  Het handschrift van mijn moeder was elegant, ze schreef haar M’s precies hetzelfde als ik deed. Ik tilde het doosje op, ik was verbaasd dat ik niet moest huilen. Ik zou de sieraden in de inloopkast leggen, er waren speciale laden waar ik mijn sieraden kwijt kon.
  Het water van de douche deed me goed. Ik trok een lichte spijkerbroek aan, een donkerbruine riem, een donkerbruin hemdje aan de hals afgewerkt met kant, een grijs vestje en een dunne zwarte sjaal lichtjes om mijn hals gedrapeerd. Witte schoentjes, de trouwring van Anna en knopjes in mijn oren, waar een diamant in zat die precies groot genoeg was.
  Met een stralende glimlach liep ik naar de woonkamer, ik was blij dat ik nog vrolijk kon zijn. Anna had altijd gezegd “Als er iets triests is gebeurd, probeer dan zoveel mogelijk te lachen. Dat is de beste troost die er is.” Catherine zat in een van de beige fauteuils, ze zag er moe uit.
  “Hey, you look tired. You should take a break, just one day for yourself. Go to a beauty farm â€
  “I can’t, I have horses to train.”
  “I can train them, I have my own horse. Remember?”
  “How good are you?”
  “I can show you, after dinner.”

  “MOM!” Een gillende stem vulde het huis.
  “What’s the matter darling?” Ik draaide me om. In de deuropening stond een meisje met lang glanzend blond haar. Angela Hardwick. Daarom kwamen de namen zo bekend voor! Angela had zich voorgesteld met de namen van haar ouders!
  “What are all the stuff doing in my bedroom?”
  “They’re Mandy’s, and it isn’t your bedroom. You have a new bedroom.”
  “What is she doing here?” Woede vulde haar gezicht.
  “We’ve already discussed this. She is a part of our family now, end of discussion.” Angela was er duidelijk niet blij mee. Het huis was toch groot genoeg om me te ontwijken?
  Letterlijk stampvoetend liep ze weg.
  “I’m so sorry for that, she told me you aren’t such good friends.” Ze knipoogde. Ik vroeg me af of ze van de ruzie wist, Angela had het blauwe oog en haar blauwe kaak zorgvuldig weggewerkt met make-up.
  “It’s okay. Can I help you with anything?”
  “Yes, be yourself. And ignore Angela’s stubbornness.”
  Glimlachend liep ik naar de eetkamer. Vrouwen en mannen in schorten liepen met grote dienbladen vol lekkernijen naar de tafel.
  “Excuse me Miss, we aren’t ready jet.”
  “It’s okay, I’d love to help.” Zonder nog maar op een antwoord te wachten liep ik richting de keuken. Zoiets had ik nog nooit gezien. De keuken was super groot. Overal zag je ovens, fornuizen, potten, pannen en koelkasten. Ik pakte een schort van de haak. Anna had me leren bedienen toen ik elf jaar oud was. Behendig pakte ik drie schalen van het aanrecht, koks en bediendes keken me verbaasd aan. Met mijn rug tegen de klapdeuren duwend kwam ik in de eetkamer. Tot mijn verbazing zat iedereen al aan tafel.
  “Look who we have here, Miss Cinderella.” Angela keek me bespottend aan vanaf de kop van de tafel.
  “Angela! Stop it!” Ronald zijn stem was niet meer warm, hij was boos en angstaanjagend.
  Ik zette de dienbladen op de tafel, gaf mijn schort aan een bediende en ging zitten.
  Recht voor me, zat de jongen die me had aangehouden in de gang op school. Mijn hart maakte een sprongetje, ik was totaal vergeten dat hij hier ook woonde.
  “Hello, my name is Thomas. I’m sorry I didn’t introduce myself last time. I totally forgotten.” Hij bloosde.
  “Hi.” Ik voelde mijn wangen gloeien. Ruben gaf me een stootje.
  “Verliefd zusje?” Fluisterde hij, zo zacht dat alleen in het kon horen.
  “Nee!”
  “Whispering in company is rude, especially in a different language.” Ronald knipoogde naar me.
  “I’m sorry Mr. Hardwick, it won’t happen again.” Ik verbaasde me over Ruben zijn Engels, hij had een Engels accent. Hij sprak het vloeiend, zonder te hakkelen, zoals ik deed.
  Angela had heel de avond blozend naar Ruben zitten kijken en Thomas had blozend naar mij zitten kijken. Ruben was Ronald Nederlands aan het leren en Catherine en ik hadden gelachen om Ronald zijn H die hij niet kon uitspreken.

  A

  28 feb 2010

  Reageer

  SUPERLEUK!
  X.

  x

  xAlina. 1 mrt 2010

  Reageer

  Ik zie allemaal vage tekentjes,,,,, Kan je dat op een een of andere manier veranderen?

  L

  Liset 1 mrt 2010

  Reageer

  Die vage tekentjes waren er gister nog niet…

  x

  xAlina. 1 mrt 2010

  Reageer

  Heb ik weer ‘_’

  x

  xAlina. 1 mrt 2010

  Reageer

  Nouja, heb het toch gelezen! Weer goed!

  D

  Danone 2 mrt 2010

  Reageer

  ik ga t veranderen. maar dat zal wel even werk zijn!

  D

  Danone 2 mrt 2010

  Reageer

  hmm ik had t veranderd maar ze komen weer terug, maf..

  y

  yociame 2 mrt 2010

  Reageer

  tsja dat zie ik wel vaker, naja je snapt het verhaal nog wel en daar gaat het om :P

  D

  Danone 2 mrt 2010

  Reageer

  Bedankt allemaal :Y
  Nieuw stuk, weer best lang! Ik hoop dat het probleem met die rare tekentjes niet weer komt…

  “What? Are you living with Thomas Hardwick in one house?!” Katy’s stem gilde door de telefoon.
  “Yes, I do.” Ik glimlachte, Alison had ook al zo verbaasd geklonken.
  “You are so lucky! And I’m sorry about your mother…” Tranen vulden mijn ogen.
  “I have to go, bye.” Nog steeds, als er iemand over haar moeder begon vond ze het moeilijk om er over te praten.

  Ik stond tegen het hek geleund, naast me stond Catherine. Angela had een perfect gegoten roze rijbroek aan, een wit bloesje en een zwarte cap. Haar jasje hing over het hek van de bak. Haar paard, Tyger, liep gespannen te huppelen. Angela probeerde hem over een hindernis te krijgen die duidelijk te hoog was voor het paard.
  “Come on!” Angela klonk geïrriteerd. Ze gaf een klap met haar zweep op de kont van het paard. De zweepslag galmde na in je oren.
  “Angela! Stop it! Wat’s the matter with you? Don’t you see he’s scared?” Catherine’s stem klonk boos. De zachte, warme stem die ze normaal had was totaal verdwenen. Je kon duidelijk zien dat ze veel om haar paarden gaf. Mijn oude grijsbruine rijbroek en mijn zwarte polo, die ik had laten bedrukken met elegante gouden letters ‘Misty’, vielen in het niet naast de dure rijkleding van Catherine en Angela.
  “Catherine, I’m going to saddle up Misty. I’ll be right back.”
  “Okay, you can call a groom to help you.”
  “I can do it on my own, I prefer being alone with Misty before I am going to train her.”
  De zadelkamer hing vol met zadels, halsters, hoofdstellen, bitten, zweepjes en dekentjes. Ik zocht naar mijn handgemaakte leren springzadel en mijn bijpassende bruine hoofdstel. Een van de stalhulpen had het zorgvuldig op een aparte zadelbok gehangen. Ik zag het zadel van Riley, Anna haar paard en het zadel van Milow, Ruben zijn paard. Helemaal vanonder hing het zadel van Misty, mijn lieve, maar koppige Misty. Die tot mijn genoegen alleen naar mij luisterde. Ik koos er een blauw dekje bij, het zou mooi kleuren met Misty’s grijze vacht.
  Misty haar stal was groot. Ze gaf een kort hinnikje van herkenning toen ik haar stal binnen kwam. Snel en behendig poetste ik haar grondig, een aantal stalhulpen kwamen vragen of zij het niet voor me moesten doen. Het dekje en het zadel lagen binnen no-time op haar rug. Het hoofdstel zou een ander verhaal worden, ze haatte het koude bit. Ik verwarmde het met warm water en deed het om haar hoofd.
  Ik riep een stalhulp om haar vast te houden en klom er op. Ze was hoger dan ik haar herinnerde. Haar grijze vacht, die ze schimmel noemden was bijna perfect schoon.
  “You really have a beautiful horse, Mandy.” Catherine aaide Misty over haar fluweel zachte neus.
  “No time for compliments, I have to train her. Otherwise she’ll become lazy.” Ik draafde de bak in, waar Angela nog steeds aan het springen was. Zo te zien had ze Tyger al wat gekalmeerd. Ik stuurde Misty over een lage hindernis. Ze sprong er minstens een meter hoger overheen dan nodig was. “Kleine opschepster!” Ik kriebelde in haar manen. Ik kreeg een wat hogere hindernis in het oog, aan de andere kant van de bak. Ik zette haar in galop aan en ze vloog er over heen. Weer had ze genoeg ruimte over.
  De hindernis waar Tyger niet overheen durfde was maar een paar centimeter hoger, met een boogje reed ik er op af. Zonder moeite vloog ze ook hier overheen. Ik liet Misty stil staan aan het hek, waar Catherine nog steeds stond te kijken.
  “You are good.”
  “Thank you.”
  “Do you want to do me a favor?”
  “That depends on what it is.”
  “Can you train a couple of horses for me? Some horses my grooms can’t handle?”
  “I don’t know, I have to train Riley too. He is something special, a Frisian horse.”
  “I haven’t seen him jet, can you show him?”
  “Ask someone to saddle him, than I can show you what he can do. Dressage is so different against jumping. It’s full of beauty and elegance.”
  “That’s something I want to see for so long! Here we only train jumping horses.”
  Na een tijdje kwam er een stalhulp vragen om versterking, ik was totaal vergeten dat Riley alleen naar bekenden luisterde.
  “Can you hold Misty?” Catherine keek bedachtzaam naar het paard.
  “Can I ride her?”
  “Probably, give it a try.” Ik vertrouwde Catherine er op dat ze goed kon rijden. Ik rende naar de stal, Riley stond schuimbekkend in zijn box te stampen.
  “Riley! Stoppen! Je sloopt je stal!” Riley stond stil, hij keek me aan alsof ik een buitenaards wezen was. Ik pakte het dressuurzadel en het dekje van de staldeur, langzaam deed ik de deur open. Ik wist hoe schrikachtig hij kon zijn. “Het is goed, ik weet dat je haar mist. Ik mis haar ook, echt waar.” Kalmerend aaide ik over zijn hals. Langzaam zadelde ik hem helemaal op. De stalhulpen die hem hadden geprobeerd te kalmeren keken met en open mond toe. Ik leidde hem de stal uit en steeg op. Het zadel zat lekker, Anna had er een fortuin aan uitgegeven. Riley zijn rug was hoger dan een normale paardenrug, zijn zadel moest speciaal op maat gemaakt worden. Ik zag Catherine en een zenuwachtige Misty over een hindernis springen. Haar teugels zaten een tikje te strak. Ik riep haar de aanwijzing en Misty liep meteen een stuk soepeler. Ze liet haar stilstaan en steeg af. Ik leidde Riley in de bak en draafde aan. In de spiegels aan de wand zag ik de souplesse van zijn gangen. Trots liet ik zijn benen strekken. In mijn ooghoeken zag ik Catherine lachend toekijken. Ik liet hem stilstaan. Ik drukte mijn hakken in zijn buik en hij steigerde. Ik hing naar voren in zijn hals, om vallen te voorkomen. “Laag!” Mijn stem fluisterde dwingend in zijn oren.
  “Why did he do that?” Catherine’s ogen stonden bang.
  “Because I told him to. He was a circus horse before my mother bought him.”
  “He’s beautiful.”
  Ik steeg af. “I’m going to train Misty some more. Do you want to ride him? He’s very sweet, you just a little sensitive. When you are very careful he’ll do whatever you want.”
  “Okay, I’ll try.”
  Catherine deed het perfect op Riley.
  “He like’s you.” Catherine glimlachte.
  “I can train him for you, if you train Tyger.”
  “That’s a deal!” Tyger was weliswaar het paard van Angela, maar hij had een trainer nodig die wist wat ze deed.
  Het was acht uur, wanneer ik klaar was met Misty. Ik zadelde haar af, gaf haar een poetsbeurt en zette haar in haar stal. Ik had een dressuurzadel zien hangen met Thomas’ naam erop. Dus hij reed ook paard, op de Engelse manier.

  Na een warme douche deed ik mijn pyjama aan en gebreide Chinese slofjes. Ik liep naar Ruben zijn kamer, het bed waar ik in had geslapen had plaats gemaakt voor een bank en een televisie. Ruben zat op het balkon, naast hem zat Thomas. Ik hoorde ze hard lachen om een grap die een van de twee had gemaakt. Ze hadden mij niet binnen horen komen en ze zaten met hun rug naar me toe.
  “Do you have a crush on my sister?” Ik wist zeker dat hij die vraag voor mij stelde.
  “I think I like her, why?”
  “I saw you blushing during the diner.” Ik besloot later terug te komen, maar ik was te laat. Thomas draaide zich om, hij had me horen aankomen.
  “Sorry, het was niet mijn bedoeling jullie af te luisteren.” Ik vergat zelfs Engels te spreken! Ruben zag mijn vergissing, en vertaalde het voor Thomas.
  “It’s okay, I’m not ashamed.” Hij knipoogde. Waarom was hij zo’n charmeur? Ik wende mijn blik af. Het was mijn bedoeling geweest even met Ruben te praten, zoals we altijd deden voor we gingen slapen.
  “Ik kom later wel terug.” Op de gang botste ik bijna op een huilende Angela, aanstelster. Waarschijnlijk liep ze te huilen omdat ze nu nog maar één kamer had, in plaats van twee.
  Catherine zat achter haar donkere bureau, de blauwe schemerlampjes gaven de kamer een mooie gloed.
  “Sit down, please.” Ik nam plaats in een van de zetels voor haar bureau. “What do you want to talk about?”
  “School, can I go to school tomorrow?” Ik had gehoopt op afleiding, het weerhield me van huilbuien. Ik had mezelf verboden te huilen in het openbaar, al sinds ik klein was. Huilen was voor in bed, als het moest een hele nacht.
  “Sure, I wanted to talk about something else with you. Next week, Thursday, it’s you birthday. Do you already have your drivers license?”
  “No I don’t, tomorrow is my first drivers lesson. But, I passed for my theory exame.”
  “Your father has already brought your car, it’s in the garage. I wanted to talk about your gift. What do you want for your birthday?”
  “Nothing! I can’t accept a gift, not after this. My gift is your love.”
  “And my love wants to give you something. You can go now, I’m busy.” Catherine was duidelijk aangebrand, maar ik was niet van plan het op te geven.
  “No! I wont go, don’t you understand you’ve already done enough? I know you want to be good for everyone, but now you are going to far. You’ve already gave me enough. You better give your daughter something, she’s – I’m sorry – the biggest bitch I’ve ever met. And that means something, because I’ve met a lot of people. Don’t you know she is like that because she is unhappy? Go talk to her instead of sitting here, doing nothing. I’m sorry I am so rude, but someone has to tell you the truth.” Ik stond op en liep weg. Catherine keek me na met grote ogen. Ik voelde me schuldig, maar terug gaan leek geen optie.
  Die nacht huilde ik me in slaap, met grote halen. Ruben was heel de avond bij me geweest, hij had niet gehuild, maar ik wist zeker dat hij dat wel zou doen als ie alleen was. We hadden in de hangmat gelegen, die tussen de deuren van mijn balkon hing. Troostend had hij mijn tranen weggeveegd.
  Langzaam vielen mijn ogen dicht, de slaap had gewonnen.

  L

  Liset 3 mrt 2010

  Reageer

  Weer fijn om te lezen ^^
  Theorie exam is alleen wel theory

  x

  xAlina. 6 mrt 2010

  Reageer

  Leuuk!

  D

  Danone 16 mrt 2010

  Reageer

  Sorry dat ik een tijdje niets gepost heb! Ik heb het enorm druk met mijn school, het gaat best slecht. Dus ik moet me enorm concentreren om over te gaan. Ik hoop snel weer iets voor jullie te hebben!

  x

  xAlina. 25 mrt 2010

  Reageer

  Komt er nog iets nieuws?

  D

  Danone 28 mrt 2010

  Reageer

  De laatse weken zijn enorm druk geweest. Met toetsen en school. Deze week heb ik toetsenweek. Dus ik hoop dat ik nog wat kan schrijven.
  Het is niet veel, maar ejoy!

  Biep biep biep biep Boem! Met een klap sloeg ze haar wekker uit. Met een slaperig hoofd strompelde ze naar de douche. De warme stralen deden haar goed, langzaam werd haar hoofd helder.
  Vier minuten later stond ze met haar handdoek om haar lijf gewikkeld en een doek om haar natte haren in haar kledingkast. Zorgvuldig koos ze een bh en onderbroek. Een van de vrouwelijke rechten, genoeg lekker zittend, mooi ondergoed. Deels om de man te plezieren, maar grotendeels voor zichzelf. Had Anna altijd gezegd.
  Een beige spijkerbroek, met een gebloemd tuniekje, roze met gouden oorringen en een gouden armband leek haar perfect. Witte ballerina’s er onder en ze was klaar voor school. Niet te netjes, niet te simpel. Just Mandy.
  Haar haren uit de handdoek kneedde ze haar krullen op met een beetje schuim. Alle meiden zouden jaloers op haar zijn, iets wat ze juist probeerde te vermijden.
  In de eetkamer stonden grote schalen met broodjes en beleg. Catherine las de krant, Ronald was langs haar gesneld toen ze binnenkwam, Ruben zat op zijn gemak te eten, Thomas bloosde weer en Angela keek met grote ogen naar haar outfit. Ze had een lichte spijkerbroek aan met een doorsnee T-shirt. Ik snapte niet dat ze zo weinig om haar uiterlijk gaf, ze was duidelijk een knap meisje.
  Langzaam at ik mijn croissantje, dronk mijn melk en verdween weer naar mijn badkamer. Ik poetste mijn perfect witte tanden tot ze glansden en pakte een kauwgumpje, zodat de smaak in mijn mond fris bleef.
  Terug naar de inloopkast, ik had een talloze hoeveelheid tassen. Van handtassen tot rugzakken. Voor vandaag had ik geen grote tas nodig, ik had maar vier vakken. Mijn ogen gleden over het rek, ik zocht naar iets dat bij mijn kleding zou passen. Het moest simpel zijn, mijn tuniekje vol met talloze bloemetjes viel al genoeg op. Mijn oog viel op een bruine, leren schoudertas. Perfect. Ik vulde hem op met mijn boeken, mijn etui, lipglos, gsm en mijn agenda. Ik had nog tien minuten voor Ruben zou vertrekken. Ik keek nog snel even in de grote spiegel op de deur van de inloopkast voor ik de deur uit ging.

  Ik hoorde mensen over me fluisteren, ze gaven me blikken vol medeleven. Iets wat ik nou net niet wilde. Alison had een hele dag mijn hand vast gehouden, niets gezegd over mijn moeder en we hadden al een hele dag lopen lachen om meisjes met een verkeerde kledingkeuze en jongens die te veel moeite deden om aandacht te trekken. Katy was niet op school, ze nam ook niet op. Alison had gezegd dat het wel vaker gebeurde.

  De aula was vol, Alison en ik hadden moeite om een tafeltje te vinden. “Why is everybody staring at us? I hate it.” Ik keek boos naar Yenna Bannin, een meisje uit mijn klas dat ‘fan’ van me was. Vanaf de eerste dag had ze mijn kledingstijl proberen na te apen, mijn loopje en zelfs mijn Engelse spraakgebrek. Alsof dat zo aantrekkelijk was.
  “You are just interesting, beautiful and I don’t know.” Alison was duidelijk ook ‘fan’ van me.
  “You too.” Mijn ogen gleden over de menigte, zonder dat ik het door het bleven ze haken bij Thomas. De knappe, lieve Thomas. Hij keek terug, besprak iets met zijn vrienden en kwam op me af. Ik glimlachte naar hem, ik dacht dat hij door zou lopen. Maar hij stopte en gaf me een kus op mijn wang.
  “What are you doing?’ Ik voelde mijn wangen gloeien. ‘It’s okay, but can’t you warn me before you do that?”
  “Is this seat free?” Zonder op antwoord te wachten ging hij naast me zitten. Ik gaf Alison een vragende blik, ze begreep me verkeerd en liet ons alleen. Shit. Alleen met een duidelijk te knappe jongen, die me notabene een kus op mijn wang gaf. Dit kon niet goed aflopen.
  “Thomas! Why did you do that?”
  “Because you’re cute… No, that’s a joke. You aren’t cute, you’re a monster. A disaster, you are ugly and a-” Hij kon zijn zin niet afmaken. Een klap in zijn gezicht maaide hem tot stilte. Door de uitdrukking op zijn gezicht barste ik in lachen uit. Nu begon hij ook te lachen, samen hadden we de slappe lach, midden in de aula. Iedereen staarde ons aan alsof we gek waren. Dat waren we ook, of tenminste, dat was ik.
  “I think you are a very sweet girl Mandy, you know what I think about you. What do you think about me? Honestly.”
  Daar moest ik even goed over nadenken, zou ik hem de waarheid vertellen? Zou ik hem vertellen, dat ik een godganse dag aan hem dacht. Of zou ik liegen? Hard to get.
  “I think you are pretty, sweet and unresistable. Is that honest enough?”
  Mijn vraag werd beantwoord met nog een kus op mijn wang. “That was very sweet of you, Mandy.” Ik was opgelucht toen de bel ging. Ik stond sneller op dan mijn bedoeling was, waren meisjes altijd zo onhandig? Ik voelde kriebels in mijn buik wanneer ik naar hem keek. Dus dit was het gevoel van verliefdheid. In Amsterdam had ik natuurlijk wel een aantal vriendjes gehad, maar bij geen van alle had ik zo iets gevoeld.
  “I’ve Biology now, see you at home!” Ik drukte vlug een kus op zijn mondhoek en verdween in de menigte. Alison stond op me te wachten bij de deur van het lokaal. Ze wilde alles weten, waar hadden we over gepraat, had hij haar nog meer kusjes gegeven en had ze nog een goed woordje voor haar gedaan.
  “I’m so sorry, I totally forgotten! We live in one house, do you want to come by tonight? I’ll make sure he brings some friends. There’s a cinema in the house too, we can watch a movie with them.”
  “That would be perfect! What should I wear?”
  Ons gesprek werd verstoord door de leraar, die padden wilde ontleden.

  “Hello?” Thomas’ stem klonk warm door de telefoon.
  “Hay, it’s Mandy. I’ve an idea. Can you invite some friends tonight? And can you ask Ruben to invite some friends? I’ll bring some friends too. Alison and I have a plan, we can watch a movie. And then we’re going to drink something at the beach. Ruben will care about that. Okay?”
  “That sounds cool, nine o’clock?”
  “Perfect. I’ve drivers lessons now, see you!” Ik drukte hem weg, vanavond zou de leukste avond van mijn leven worden. Wie weet wat Thomas allemaal met me van plan was. Vanmiddag na school had hij weer een kus op mijn wangen gedrukt en me succes gewenst. Het ging misschien wat snel, maar wat maakte het uit. Misschien hadden we na vanavond wel al gezoend.

  x

  xAlina. 28 mrt 2010

  Reageer

  Leuuuk! :)
  Meer :p

  L

  Liset 28 mrt 2010

  Reageer

  Wat Alina zegt :P

  y

  yociame 28 mrt 2010

  Reageer

  em ik heb trouwens wel wat kritiek, beetje oude trouwens.
  Ik vind het snel gaan, en dan bedoel ik niet hun liefde, maar het leek voor mij of ze op haar eerste dag al ruzie had, dat klopte volgens mij, de volgende dag sloeg ze Angela in haar gezicht en daarna stond hun huis in brand.

  ik zag niet echt dat daar dagen tussen zaten ofzo. en het enige wat ik een beetje onlogisch vond aan dit stukje dat je schrijft dat angela weinig aandacht aan haar kleding besteede, wat onlogisch is omdat ze het populairste meisje van de school is. toch?
  die besteden juist in amerika heeeeeeeeel veel aandacht aan zichzelf.

  verder vind ik het wel echt een goed verhaal hoor.:D