Ik ben al een tijdje (denk sinds het begin van dit jaar) verliefd op een jongen van mijn school. Ik was nog nooit verliefd geweest, tot mijn 15e. Toen kreeg ik gevoelens voor een jongen, die 1 jaar jonger is, dan ik & die ik toen al 2 jaar kende. Tenminste, ik dacht, dat ik gevoelens voor hem had, maar dat wist ik niet zeker & nu nog steeds niet! Anyway, ik durfde het tegen niemand te zeggen, omdat ik bang was, dat mijn ouders & vriendinnen ons niet bij elkaar vonden passen, er flauwe grappen over zouden maken, of dat ik het zou vertellen, terwijl mijn gevoelens helemaal niet echt waren, dus ik heb het voor me gehouden & na een maand gingen mijn gevoelens voor hem over!
Inmiddels ben ik 16, bijna 17 & heb ik gevoelens voor een andere jongen! Hij is 1,5 jaar jonger, dan ik, maar zit met sommige lessen bij mij in de klas. Mijn gevoelens voor hem zijn sterker, dan die voor mijn vorige crush, als dat al een crush was, maar ik durf het nog steeds tegen niemand te zeggen, om dezelfde redenen, die ik hierboven al noemde! Ook ben ik bang, dat mensen hem te jong vinden voor mij of dat ze boos worden, omdat ik het zolang voor me gehouden heb enz, maar aan de andere kant wil ik het heel graag vertellen, ik durf gewoon echt niet! Ik voel me zo’n schijtlaars, als het op liefde aankomt! Of hij mij ook leuk vindt, vind ik moeilijk te zeggen, want hij is een vrij rustige jongen, die niet veel zegt! Wel hebben wij een aantal keren (gewoon gezellig) gepraat & af & toe oogcontact gehad & hebben 2 vriendinnen van mij het vermoeden (gehad), dat ik hem leuk vond! Ik heb het met een rood hoofd ontkend! Ik blijf ontkennen! Ik neem mezelf steeds voor, om het eindelijk te vertellen, maar heb dan alweer ontkend, voordat ik het door heb! Het gekke is, dat ik praten met hemzelf minder ongemakkelijk vind, dan met bijv. vriendinnen over hem! Sorry voor dit zeiktopic, maar ik moest het echt aan iemand kwijt! Iemand tips?
Xxx.
