Mijn beste vriendin heeft besloten om na dit jaar naar een andere school te gaan. Waarom? Omdat ze vind dat ze hier wordt aangestaard (en ik dan, ik zit in een rolstoel op school), ze vind dat ze hier niet genoeg vriendinnen heeft (7 is blijkbaar weinig?) en zelfstandiger te worden met de bus ( waarom, dat moet iedereen over 1 jaar toch ).
Nou heeft ze het ten eerste al nooit tegen me gezegd dat ze dit van plan was. Maar het vervelendste vind ik dat ze doet alsof het niks is terwijl ze kan zien dat ik er heel erg mee zit, plus ze denkt niet aan ons. Hebben wij het naar onze zin op school, worden wij niet aangestaard? Misschien is zij wel de reden waarom we nog lachen op school en niet verlegen in een hoekje zitten omdat de jongens rotopmerkingen maken?
Ik vind het dus echt heel erg en zij blijft maar doen alsof het niks is. “Ja maar we blijven wel vriendinnen enzo en er verandert toch niks”
Voor haar blijkbaar niet, blijkbaar zijn wij geen goede vrienden en maakt het haar niks uit ons alleen te laten op deze rotschool.
Ik en mijn andere vriendin denken dat er nog iets achter zit, maar als je erover begint zegt ze gewoon ” daarom. ”
Nu zat ik dus te denken hoeveel zin ik in de zomervakantie heb, maar dan denk ik eraan hoe kort dat nog is en wat ik dan dat jaar erna moet doen.
Sorry voor het lange verhaal maar ik ben blij dat ik het kwijt ben :)
Wat moet ik nu doen? Ik weet het echt niet meer, ik heb nu echt het gevoel dat ze ons gewoon in de steek laat.
Ik denk niet dat je haar kunt dwingen om te blijven.
Probeer gewoon om buiten school nog met elkaar om te blijven gaan.
En ja… zij kan het kennelijk allemaal niet meer aan op de school waar je nu zit. Jij trekt het je wat minder aan merk ik, maar ik denk dat het haar toch wat meer aan het hart gaat dan jou.
Ik weet inderdaad dat ik haar niet kan dwingen te blijven. :)
Dat is het probleem juist, ik zit er juist heel erg mee en dankzij haar kon ik dat vergeten. En ze zei zelf altijd dat het haar niks kon schelen, terwijl ik heb gezegd dat ik het wel echt heel vervelend vind op school dus dat weet ze ook.
Soms hebben mensen gewoon behoefte aan een frisse start elders. Heeft er niets mee te maken of ze anderen met opzet in de steek laten; het heeft te maken welk gevoel goed doet voor haar. Respecteer haar daarin en ga nog om met haar buiten school. Ik heb tussendoor ook van school verwisseld, mijn vriendin heeft aangegeven dat ze hetzelfde als jij voelde, maar wij zijn altijd vriendinnen gebleven (en ik ben van school gegaan, heb een jaar in het buitenland gezeten en studeer in een andere stad: en nog steeds zien we elkaar regelmatig.)
Wat mijn vriendin gedaan heeft is ook haar weg vinden. Zij zag die nog wel op die school en heeft gewoon doorgezet. Doordat het contact niet verwaterd is; is het juist beter geworden, hebben we elkaar meer te vertellen en werden we niet betrokken in onnodige ruzies. Rustig maar, het komt goed.
Je kunt gewoon eens rustig met haar alleen gaan praten misschien.
Je kunt haar , zoals eerder gezegd, echt niet dwingen.
Zij heeft deze keuze gemaakt en staat er blijkbaar volledig achter.
Probeer gewoon vriendinnen te blijven met haar en normaal tegen haar te doen.
Ruzie krijgen hierover lijkt me nou ook niet echt wat jullie willen.
En zij zal het vast ook wel ergens moeilijk gevonden hebben maar laat dat misschien niet merken?
Ik kan niet weg omdat ik dat gewoon niet kan, ik kan niet zelf met de bus of op de fiets. Anders had ik het al lang gedaan.
Ja, zoals ik het beschreef kwam het misschien ook wel wat egoistisch over ^^’
Maar ik had het gewoon echt niet verwacht dus het was ook best een schok.
Dat begrijp ik.
Een basisschool vriendin was ook opeens weg en die klap kwam best hard aan.
Het bleek dat er iets verkeerd was in haar hoofd waardoor ze niet goed mee kon komen op een ‘normale’ school.
Die klap kwam ook heel hard aan ook al kan het niet anders.
Dus ik begrijp je wel, alleen je moet het niet té egoïstisch gaan zien..
Ik snap haar kant van het verhaal natuurlijk ook, maar waar het mij om gaat is dat ze doet alsof ze het niet erg vindt, het haar niet boeit. Ze doet niks om ons te troosten/helpen, meer van “oh ja btw ik ga naar een andere school verder niks”.
Waardoor wij het gevoel krijgen dat ze ons geen goede vriendinnen vind.
Ik zeg niet dat ze nu jankend naar ons toe moet komen ofzo ( XD ), maar meer dat wij ook weten hoe zij zich erover voelt.
@Swiftness wrote:
Ik snap haar kant van het verhaal natuurlijk ook, maar waar het mij om gaat is dat ze doet alsof ze het niet erg vindt, het haar niet boeit. Ze doet niks om ons te troosten/helpen, meer van “oh ja btw ik ga naar een andere school verder niks”.
Waardoor wij het gevoel krijgen dat ze ons geen goede vriendinnen vind.Ik zeg niet dat ze nu jankend naar ons toe moet komen ofzo ( XD ), maar meer dat wij ook weten hoe zij zich erover voelt.
Waarschijnlijk kijkt ze uit naar een nieuwe start en overtreft die blijdschap het verdriet dat ze diep van binnen waarschijnlijk wel voelt over het feit dat ze jullie nu minder zal zien.
Ik vind het best wel waardeloos van die vriendin van je.
Ik zou nooit naar een andere school gaan als mijn beste vriendin en in een rolstoel zat
en het niet zonder mij kon doen.
En op de manier waarop ze het dan zegt vind ik zelf nogal egoïstisch.
Ik vind ook helemaal niet dat jij egoïstisch bent, ze laat je gewoon achter op een
school waar je het helemaal niet leuk hebt.
Als ik naar mezelf kijk zou ik als beste vriendin zijnde nooit naar een andere school gaan,
of er zou toch iets heel ergs gebeurd moeten zijn.
