Lieve Mensen,
Allereerst wil ik jullie bedanken voor het lezen van dit,
het lucht me enorm op om dit kwijt te kunnen.
ik kan helaas niet alles tot in de details vertellen,
omdat mijn account hier een soort van anoniem is,
en ik geen zin heb in mensen die in real life naar me toe komen om
verhaal te gaan halen.
Ik heb sinds een paar maanden een vriendje,
we hebben het super samen, er zijn nog geen problemen opgetreden etc.
Nu zijn zijn ouders op het idee gekomen om misschien naar het buitenland te verhuizen,
naar Zuid-west Europa zeg maar.
Nog niet op korte termijn, maar, let’s say, 2 jaar.
Nu kreeg ik bij het idee alleen al bijna tranen in mijn ogen,
mijn vriendje woont nu geen kwartier fietsen bij me vandaan
en we zien elkaar iedere dag op school.
En dan zou hij opeens weg zijn.
Ik snap heus wel dat die ouders geen rekening kunnen houden met een ‘prille liefde’ zullen we maar even zeggen, en wie weet zou het wel uitgaan in die 2 jaar, niemand weet hoe het loopt.
Maar als dat niet het geval is, en we hebben over 2 jaar een serieuze relatie,
dan ga ik het er toch wel moeilijk mee krijgen.
Hij staat er zelf ook niet helemaal achter, maar kijkt wel naar de mogelijkheden qua opleiding en baan die hij daar zou kunnen krijgen.
Ik vind dit gewoon erg moeilijk om mee om te gaan..
Heeft iemand mischien tips? :)
Liefs,
justwrite