@Cooper wrote:
Snap ik hoor Eefje, het is nog vers.. gewoon alles eruit gooien, dat helpt echt. Kun je er echt niet met je man over praten denk je?
Nee wil er niet met mijn man over praten…al zou dat misschien wel gewoon kunnen…
De laatste dagen betrap ik mij dat mijn gedachtes blijven afdwalen…. Ik moet het opzij zetten…. Maar het kost veel moeite
Hoe het gaat….
Ik vind het lastig toe te geven dat het mij nogsteeds raakt….. Mis het contact… En toch ook echt hem…. Ik was en ben niet verliefd op hem, maar hij was echt een maatje, kon met hem ook over van alles praten… Dat was heel prettig…
Maar het is wat het is…. Ga nooit antwoorden krijgen… Het zal moeten slijten….
Maar de tranen… Die zijn er nogsteeds
@Cooper wrote:
Hoi Eefje,
Hoe gaat het nu?
Dat je je leeg voelt is denk ik logisch, er is ook echt iets weggevallen uit je leven. Je zegt het goed, het kost veel energie om je bezig te houden met antwoorden als je weet dat je die niet gaat krijgen. En weet je, iemand die zo met gevoelszaken omgaat zou ik zelf niet in mijn leven willen. Misschien heb je gelijk en was je voor hem minder belangrijk. Hoe dan ook, met de tijd zal het slijten, zoals dat met alles gaat.
@Cooper wrote:
Ha Eefje,
Gevoelens zijn er nu eenmaal. Het maakt helemaal niet uit wat de omstandigheden zijn eigenlijk. Je bent verdrietig omdat je ergens afscheid van moet nemen. In jouw geval is dat natuurlijk lastiger omdat er geen ruimte voor is om dat te uiten of te delen.
Het best is om zo snel mogelijk te accepteren dat het is wat het is en zoek voor jezelf een manier om ruimte te kunnen geven aan wat je voelt.
Mij heeft het in het verleden geholpen om strandwandelingen te maken en gewoon te huilen als ik daar behoefte aan had. Niemand die daar op let.
Het gaat beter worden
Ik probeer dit inderdaad… Maar ergens voel ik me toch leger dan voorheen..
Komt erbij dat de timing zo raar is, hij sprak een paar dagen terug nog van alles uit…
En nu zegt hij er is geen plaats meer voor jou… Oke.. Was ik dan zo onbelangrijk….
Daarnaast is het sowieso een heftige week geweest met andere heftige situaties, waar hij Ook vanaf wist….
Ergens knaagt het aan me… Het idee dat er een andere reden is dat hij het niet meer wilde…
Maar kan daar veelenergie aan verspillen ga er nooit achter komen!
