heb vandaag kennismaking bij een gezin waar ik 30 uur per week (3 dagen) als nanny wil gaan werken.
krijg morgen te horen of ik daar mag werken of niet.
wel spannend want moet 3 volle dagen voor 3 kids zorgen van 2 maanden, 2 jaar en 4 jaar
Ik ben wel katholiek opgevoed, maar doe er nu niks meer mee.
Vooral mijn moeder is gelovig, mijn vader totaal niet. Maar ze hebben wel allebei altijd erachter gestaan als ik mee wilde doen in het katholieke geloof, maar ik mocht ook kiezen om het niet te doen. die keuze is gelukkig altijd open gebleven dus heb nooit een druk gehad dat ik het MOEST.
Ik ging altijd een paar keer per jaar naar de kerk, ben gedoopt en heb de communie en het vormsel gedaan maar nu doe ik eigenlijk niks meer. mijn moeder gaat met kerst nog naar de kerk. Dat wil ik ook maar kan ik niet meer, maar verder doet eigenlijk niemand meer wat aan het geloof. alleen mijn moeder bidt savonds voor het slapen af en toe
De toekomst die ik altijd voor ogen had ben ik al aan het leven.
– studeren (helaas moeten stoppen met hbo, hoop dit later te kunnen oppakken. mbo heb ik af)
– een lieve vriend (heb ik)
– samenwonen (doen we al een jaar)
– trouwen (nog niet maar grote kans dat dat binnen nu en 3 jaar gebeurt)
– kinderen (willen we allebei erg graag)
Ik ben altijd geweest van het huisje boompje beestje. daar heb ik nu al de helft van gehaald en de andere helft is erg dichtbij. Enige wat dan nog rest is een leuke baan waar ik het mijn halve leven vol kan houden :P
Welkom, veel plezier hier!
Hoop dat we veel van je zullen horen hier
Ik heb sinds 2 jaar rugproblemen en ik ben er toen ook achter gekomen dat ik een nierziekte heb. dus heb eigenlijk altijd pijn en ben altijd moe.
nu zijn de artsen ermee opgehouden om te zoeken wat ik heb, dus moet ik leren ermee om te gaan en daarvoor is de revalidatie ;)
niks tegen mensen die blowen, maar doe mij maar aardige nerdvrienden.
weg van je familie of weg van je lover?