@girlish wrote:
Pimbolie, wees nou es eerlijk. Hoeveel heb je hier nu aan om op te schrijven dat je dood wil?
Kwnii..
En ik ben altijd eerljk!
@lolita wrote:
haay pimbolieee
Klinkt miss sttom ofzow maar drang om te snijden daar moet je niet op ingaan want dat is het niet waard, trust me, ik spreek uit ervaring. en waarom zou je opgeven? laat die fuckers (de mensen/gedachten die jou tot opgeven dwingen) maar lekker fucken over wat ze willen, zulke mensen/gedachten zijn gewoon zielig/nutteloos, daar komen ze vanzelf ooit wel achter, maar het belangrijkste is dat jij dat weet, zodat je je er nix van aan hoeft te trekken omdat het toch shit is.
p.s zo super negatief dat jij over jezelf praat weet ik zeker dat je heel mooi bent.
p.p.s ik vind mezelf juist te dun, ik wou dat ik molliger was.
Je mag m’n vet (die ik nog heb) wel hebben hoor. Ik wil dun zijn.
Niet toegeven aan de drang is moeilijk, ontzettend moeilijk. Ik heb veel te veel meegemaakt, en denk daarom dat ik kapot moet. Ik zit niet voor niks in een pleeggezin…
—
Sorry dat ik hier zo weinig on ben, maar het gaat echt niet goed.
Ik heb geen energie, en wil dood. Rust, voor altijd.
Liefs.
Hee,
@Benthe11:
Ik heb er al iets mee gedaan. Dat las je wel in een pb.
@Elinee:
Jullie doen dat wel, jullie reageren elke keer en dat geeft me ergens een goed gevoel!
—
Ik ben eerlijk geweest tegen de leerlingenbegeleidster heb alles eerlijk verteld. Hoe het ging enzo. Dat was moeilijk, en ik heb gehuild, maar het luchtte me op!
En ik heb gechat met de chat van 113online, en daar voelde ik me echt begrepen enzo.
Liefs.
Dankje Benthe11 en ik heb je berichtje gelezen.
Hee,
@Benthe11:
Ik heb jouw berichtje beantwoord. bedankt vor de links. Ik zal er ook gebruiken van maken.. Maar zomaar direct hulp inroepen kan ik niet.. Zoals ik al eerder zei, jarenlang moest ik m’n gevoelens verstoppen, altijd lachen, doen alsof ze er niet waren, ze dan nu tonen, is lastig/moeilijk.. Maar misschien is dat moeilijk te begrijpen..
Ik hoop dat ik je aan een positief iemand laat denken..
@WhosThatChick (sorry als jouw naam verkeerd getypt is):
Ik snap wel wat je bedoelt. En ergens wil ik hulp, maar de stap is zo groot. Ik weet dat ik niet goed en slecht bezig ben, op alle gebieden. Maar, om hulp vragen is moeilijk.
&@Elinee:
Ik snap ook wat jij bedoeld. Maar, het is niet omdat ik er nu nog niet aan toe ben, ik er nooit aan ga toe zijn. Ik wil eerst hier m’n gedachten en gevoelens neerzetten, en misschien helpt me dat om erachteraf echt over te praten. Maar nu is dat moeilijk..
—
Weer gepest vandaag, en vind het niet fijn.
Morgen ook weer gesprek met de leerlingenbegeleidster, en ga proberen eerlijk te zijn tegen haar, ookal is dat moeilijk. Ik ga het echt proberen.
En ik hoop ook wel een beetje dat het lukt. Maar ik ben soms ook gewoon zo bang, bij m’n echte ouders, als ik huilde of een andere emotie liet zien, dan vrolijkheid. Werd ik geslagen, of zat ik in de problemen, en daarom ben ik ook soms bang om eerlijk te zijn, ookal weet ik dat het niet gaat gebeuren.
Liefs.
@Girlish:
Ik snap wat je bedoelt. Ik neem het ook niet fout op ofzo. En jullie mochten reageren, jullie kiezen waar jullie in reageren en waar niet. Ik maakte dit dagboek ook niet uit zelfmedelijden, maar om m’n gevoelens kwijt te kunnen. Pen en papier is hier niet veilig. Ik snap jouw punt. En ik wil hulp, maar ik kan dat niet zomaar aanvaarden dat is moeilijk. Bij m’n echte ouders, mocht ik m’n echte gevoelens niet tonen, ik mocht nooit huilen, dat maakte alles erger, zelf praten kon alles erger maken. En misschien moeilijk te begrijpen, maar dat nu zo plots allemaal wel doen is moeilijk. Ik ben niet anders gewend dan m’n gevoelens te verstoppen enzo. Daarom is hulp aanvaarden ook zo moeilijk, het is dus niet omdat ik een hulp wil, echt niet.. Ook niet uit zelfmedelijden of wat dan ook. Het is gewoon moeilijk snapje?
Ik hoop dat je me begrijpt, en dat je ook begrijpt dat het niet is omdat ik niet wil..
Liefs.
Hee,
@Elinee,
Nu ben ik er niet klaar voor, ik wil niet eten, en vind mezelf ontzettend dik en lelijk.. Ik moet mooi dun worden.
Ik begrijp wel wat je zegt, maar eten, na zolang niet-eten, en het gevoel te hebben dat je dik ben, kan niet…
@Benthe11:
Ik durf geen hulp vragen, en ik wil geen psycholoog ik kan het allemaal alleen ook. (ik weet het ik ben koppig).
@Girlish:
Blijkbaar kunnen ze dat wel.. Ik ga sowieso niet vertellen aan andere waardoor ik die heb. Dat is iets van mij persoonlijk.
misschien moet ik een brief schrijven aan de leerlingenbegeleidster dat durf ik wel.
En ik weet echt wel dat ik moet eten. Maar ik ben dik en moet afvallen.
Maar ik zal een brief schrijven en die afgeven. Ookal aanvaard ik geen hulp.
—
Vandaag weer 1 van zo rotdagen, het gepest weer, en ik ga toe aan de drang om mezelf te snijden. Heb ook toeggeven aan m’n bewegingsdrang en ben gaan lopen, koud of niet koud. Ik heb ook m’n middageten niet opgegeten en deze avond at ik maar 2boterhammetjs.
Ik ben moe en wil rust. Het is zo chaotische in m’n hoofd, ik ben het zo moe.. Ik wil rust.
En ik wil alles opgegeven.
Liefs.
@Benthe11:
Nee ik heb geen psycholoog.
@Benthe11:
Dat weet ik niet, ik weet het allemaal niet.. Er is alleen een enorme chaos in m’n hoofd..
Hee,
Het klopt wat je zegt, over m’n gevoelens praten kan ik niet. Dat is moeilijk, en hoe hard ik ook probeer, het blijft lastig..
Ja, ik vind het niet leuk dat ik gepest word, en ze pesten me allemaal mee dingen van vroeger, zoals littekens die ik heb in m’n gezicht, dat komt door m’n echte papa, daar pesten ze me mee, dan zie ik al die beelden weer enzo, terwijl ik er niet aankan doen dat ik die littekens heb.
Ja ik heb wel vriendinnen, maar die zitten niet in m’n klas – m’n hele klas pest me (19leerlingen) en elke keer tijdens de les, maar de leerkrachten doen niks. En nee, ik heb ze niks misdaan, integendeel, ik ben erg stil en teruggetrokken in de klas.
Met bewegingsdrang bedoel ik: drang om te bewegen, ik moet, bewegen, voor af te vallen, dat moet, ik moet dun worden, en veel bewegen.
@Benthe11, ja je hebt gelijk.
—
vandaag weer een rot dag gehad, ik ben het gepest beu, alle beelden weer voor me van vroeger.. Ik heb ook nog niks gegeten, vanmiddag m’n boterhammen weggegooid, ik wou ze niet.. Na school, heb ik even buiten gelopen, omdat ik me dik voel.. Ik ben het allemaal zo beu..
Liefs.
Bedankt beide voor jullie reactie ;).
@Elinee;
Ja, m’n pleegouders, en leerlingebegeleidser op school.
En zoals je zegt, ik focus me liever op niet-eten, dan op m’n pijn die ik heb of voel.
@Girlish:
Mij proberen helpen, is natuurlijk niet makkelijk, en normaal accepteer ik ook geen hulp, maar toch zette ik de stap om het te delen op het forum.
Nee, ik zie m’n tante nog wel hoor. Maar misschien moet ik stiekem m’n ouders bezoeken? Met m’n tante erbij, zeggen tegen m’n pleegouders dat ik naar m’n tante ga ofzo, en dan met m’n tante samen naar m’n ouders gaan.. Zonder dat iemand het weet..
Ja ik heb nog andere hulp, van de leerlingenbegeleidster maar dat helpt niet zo goed. Ik ben niet eerlijk tegen haat.. Zeg altijd dat alles goed gaat, maar ik ga kapot diepvanbinnen.
Ik ga het morgen proberen vragen.
Maar sporten doe ik enkel uit bewegingsdrang..
—
Ik ben moe, maar kan/wil niet slapen.
Ik ben op.
Morgen school, dat kost me ook veel energie en ik kan niet meer. I wil een paar dagen overslaan, kan dat? Mag dat?
Liefs.
Oke, dankje Elinee!
Hee,
Bedankt beide voor je reactie.
@Benthe11: ik kan m’n topic zelf niet verplaatsen he? Ofwel?
En @Girlish:
ik vind het heel fijn dat je me probeert te helpen bedankt!
Ja, ik doe enorm veel om m’n wonden te verbergen.. En ik draag elke dag een masker om m’n echt ‘ik’ of gevoelens te verstoppen.
Ondertussen praat ik wel al maar niet zomaar tegen iedereen. Tegen m’n pleegouders in ieder geval wel, soms kan ik wel bang worden als iemand een bepaalde beweging naar me maakt. Ik heb ook vaak momenten van herbeleving, en dan mag niemand bij me komen, omdat ik dan heel bang ben.
Auotomutilatie geeft inderdaad rust. En misschien heb je gelijk, en begint alles alweer in m’n hoofdje. Het is daar ook een enorme chaos.
Ja, m’n pleegouders zijn heel lief, en ik heb een goed band met ze. Ik ben niet meer bang voor hen, alleen als ze een bepaalde beweging maken, die me bang maakt.
Nee, ik mag geen contact hebben met m’n ouders. Ik ben daar niet veilig.. Ik ben niet voor niks weggehaald..
Ik mag ze niet zien van de personen die me weghaalde, dat is verboden.
Ja, schrijven doe ik graag, vooral teksten voor mensen die overleden zijn, en tekenen. Ik doe veel aan sport, lopen enzo, maar dat komt dan voort uit bewegingsdrang.
Als ik het zou durven vragen, zou ik de hulp van m’n pleegouders vragen maar het vragen durf ik niet.
Ik ben heel blij dat je zo uitgebreid hebt geantwoord, jouw reactie heeft me geholpen! Dus je deed er goed aan. Nogmaals bedankt!
Liefs.
