Al jaren geleden ben ik op kleine schaal in mijn stadse achtertuin begonnen met een moestuin. En in die jaren is het echt uitgegroeid tot een eetbare tuin, dat wil zeggen dat er bijna geen planten staan die niet eetbaar of bruikbaar in mijn keuken zijn. Met bruikbaar bedoel ik ook de kruiden die ik gebruik om thee te zetten, tincturen en zalven te maken of zelfs gewoon in mijn eigen zeepjes. Ik heb dan ook een kruidentuin en groentetuin in een. Het eerste wat ik gedaan heb is zorgen voor een haag van allerlei bessen struiken. Een mooie afscheiding tussen de tuin van mezelf en die van mijn buurman. Daarna kwamen de fruitbomen, zo heb ik appels, peren, kersen, pruimen en zelfs perziken en khaki fruit uit de achtertuin. Het terras heeft een dak van druiven, want ik zit toch niet graag in de zon en de rest is opgedeeld in een kruidentuin en een groentetuin.

Ruimte voor een moestuin

Om een kruidentuin of groentetuin aan te leggen heb je dus echt niet veel ruimte nodig. Ik ben destijds begonnen met het opkweken van plantjes in van die kleine kasjes die ik in de vensterbank binnen plaatste. Op het moment dat deze plantjes toch echt naar buiten moesten kwamen ze in potten op het terras terecht en na een periode van afharden plaatste ik ze in een zelfgemaakte moestuinbak. Dat is gewoon een eenvoudige bak waarin je verschillende soorten planten opkweekt, vaak met een opstaande rand en soms zelfs van de grond af. Heel handig tegen konijnen en om de bak heen kun je makkelijk gaas spannen tegen vogels of een stuk zeil aan bevestigen zodat het een kleine kas is. Zo kun je al vroeg in het voorjaar beginnen met opkweken van je plantjes. Ook de populaire vierkante metertuin kun je een moestuinbak noemen. Hierin zitten diverse vakjes waarin je steeds een andere groente kunt opkweken. Deze bakken zijn ook heel handig als je elk kind een eigen tuintje te geven waarin ze hun favoriete groente of bloemen kunnen opkweken.

Verticale moestuin is hot!

Maar wil je echt groeien en al je voedsel zelf opkweken dan kom je al snel ruimte tekort. Ons grasveldje heeft inmiddels ruimte gemaakt voor de moestuin, hier is nu best wat ruimte om in de volle grond eten te verbouwen. En dat lukt aardig, al merk ik dat ik toch nog steeds op zoek ben naar meer. Zo heb ik het verticaal tuinieren ontdekt en ben ik al geruime tijd op zoek naar een volkstuin. Daar is helaas wat moeilijker aan te komen, nu het hebben van een eigen moestuin steeds populairder wordt. Een volkstuin ligt namelijk vaak buiten de stad en is dus wat moeilijker bereikbaar als je alleen over een fiets beschikt. En hoewel het nu lijkt alsof het allemaal vanzelf gaat kan ik je vertellen dat het niet zo makkelijk is als het lijkt. Eten uit eigen tuin is heerlijk, geeft je veel voldoening. Maar is ook een leerproces en doorzetten is iets wat er zeker bij hoort. Soms heb je gewoon pech dat het weer niet meezit, dat je een insectenplaag in de tuin krijgt of dat er een konijntje op bezoek komt en alles opvreet. Gewoon opnieuw beginnen en uiteindelijk lukt het vanzelf!