Genen en opvoeding bepalen grotendeels de persoonlijkheid van een kind, maar de plaats in het gezin heeft mede invloed op het karakter. Ouders hebben onbewust de neiging om de oudste, middelste en jongste kind niet hetzelfde te behandelen. Je oudste kind maakt je als eerste ouder. Alles is nieuw en alle leeftijden die de oudste doorbrengt, is nieuw voor de ouder. Met het tweede kind is niets meer zo nieuw als met het eerste en je gebruikt de opvoed ervaring die je hebt met de oudste.
Het is belangrijk dat ouders kinderen niet met elkaar vergelijken, omdat daarmee een concurrentiestrijd kan ontstaan tussen de kinderen. Het laatste kind wordt weer anders behandeld door de ouders en oudere broers/zussen. Het is de laatste in de rij en als moeder wil je hem of haar nog het liefst klein houden. Het is het laatste kind dat in je buik heeft gezeten en het hoofdstuk baby heeft afgesloten.
De jongste heeft meestal een hoog ‘wat schattig’ gehalte
Waarom de jongste het grappigst is
Je leest en hoort wel eens over het jongste kind syndroom, waarin staat dat de moeder het jongste kind in gezin vaak verwend, omdat het de kleinste is. Ze worden meestal voorgetrokken en daardoor kunnen ze egocentrisch, veeleisend en bazig uit de hoek komen. Toch hoor je van veel ouders dat de jongste kind het grappigst in het gezin is. De oudste heeft wat meer verantwoordingsgevoel en de middelste is vaak wat serieuzer, de jongste daarentegen juist de komiek van de familie is. Vaak staan de jongste kinderen in het gezin in het middelpunt van de belangstelling en hebben ze een hoog ‘wat schattig’ gehalte. Het is grappig om te zien hoe de kleinste uit het gezin, alles kopieert van zijn oudere broer of zus. Ze willen er graag bij horen en voelen zich vaak net zo groot.
Hoe kun je het best omgaan met het jongste kind syndroom?
Het is heerlijk om je lieve benjamin dicht tegen je aan te houden en te koesteren. Nog even en ze zijn er te groot voor en dan houdt het knuffelen vanzelf op. Het is heel normaal dat je niet wilt dat alles zo snel en hard gaat. Toch is het belangrijk dat je als ouder de jongste beetje bij beetje leert losser te laten. Geef hem/haar genoeg ruimte om zichzelf te ontwikkelen.
Laat je kind zelf met oplossingen komen en geef kleine klusjes om te doen, zodat de kleine zich ook belangrijk voelt als volwaardig gezinslid. Een kleine conflict tussen grote broer of zus moeten ze zelf kunnen oplossen. Probeer niet teveel de jongste kind in gezin te pamperen, soms heeft de jongste ook schuld bij conflicten tussen oudere kinderen. Oudere broers en zussen vaderen en moederen vaak ook over de kleinste telg. Reuze schattig om te zien, maar hier geldt ook: geef de jongste ruimte, teveel aandacht kan een negatieve invloed op de persoonlijkheid hebben.